I. Meclis

3K 58 12
                                    

Zekiye ( Kitabı yastığın üzerine bırakarak )

      - Ah ! Nineciğim ! Nineciğim ! Gönlüme niçin bu kadar yumuşaklık verdin ? Düşüncemi niçin bu kadar açtın ? Sende şimdi kızını görsen okuttuğuna pisman olurdun . Benim gönlüm öyle büyük büyük duygulara nasıl dayansın ? Benim kafam öyle genis genis nasıl tahammül etsin ? Yüreğim ne kadar çarpıyor ! Sanki gögsümü yerinden koparacak da dışarı fırlayacak ... Aklım ne kadar sıkılıyor ! Sanki başım parlayacak da çevreye dağılacak ...  ( Ellerini yüzüne kapayarak ) Nineciğim ! Devamlı babamı düşünmek icin actığın düşüncede başkası baskası geziyor ! Devamlı seni sevmek için terbiye ettiğin , büyüttüğün gönülde başkası hükmesiyor ! Seni babam okutmuş , onun yolunda öldün . Beni sen okuttun , yoluna ölmek değil , öldüğüne ağlamak bile hatırıma gelmiyor . Ah ! Devamlı o ! Gözümde o! Hayalimde o! Aklımda O! O! O! . Birkere sokakta gördüm , keşke yüzüne baktığım zaman gönlüme düşen ateş gözlerimi eriteydi ... Daha bir bakışta vücudumda ne kadar gücüm varsa toplayıpta gözlerimi başka yana çevirmek istedim. Eyvah ! Ne vücudumda güç buldum , ne gözlerime hükman geçti. Sanki ömründe gördüğüm , ne kadar güzel şey varsa hepsi bir yere toplanmış da , bir nisan yüzü olmuş karşıma gelmis idi. ( Biraz düşündükten sonra ) Hayat ne garip bir hal imis! Bir kaç gün önce yanımda biri ağlasa , gözünü aşını neşesine dökülüyor sanırdım ; bugün kulagıma kahkahalar ağıt sesleri gibi geliyor ! Bir kaç gün önce gamlı gamlı bulutlarda şimşek carptıkça biri gülüyor gibi görünürdü , bugün yeni açılmış güllerdeçiğ görsem birini göz yaşı dökülmüş sanıyorum ! Bir kaç gün önce yüzüm gülüyordu ; sanki her şey de benimle birlikte gülüyordu. Yine sabah oldu , yine gözüme bir dakka uyku girmedi... (Mumarı söndürerek ) zavallı mum ! Acaba bende senin gibi yana yana tükenip gidecek miyim? Beş dakikacık uyuya bileydim, belki rüyamda görürdüm de ayaklarına kapanırdım. Allah'ım! O mektup ne idi ? Ateşle yazılsa inansın yüreğini o kadar yakmaz. Okudukça gözlerimden sanki yüzüme, göğsüme doğru damla damla alev parçaları saçıldı ... Bilmem sütninem getirdiği zaman nasıl utancımdan yerlere geçmedim, insan sevincinden ölmüyor; ama çaldıracak ! Mektup sözünün işittiğim gibi ondan geldiğini bildim . Kendi gelse belki utanırdımda o kadar çırpınarak üzerine koşmazdım. Gönülde keramet mi var nedir ? ( biraz düşündükten sonra)  Kim bilir ? En güzel çiçeklerin arasında yılan bulunuyor . Yarabbi ! Yarabbi ! İnsanın yüzü gibi gönlünü

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 17, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

VATAN YAHUT SİLİSTREHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin