''Βο πρέπει να σηκωθείς.''To αδιάκοπο χτύπημα εμπόδιζε την προσπάθεια μου για να κοιμηθώ ξανά.Βυθίστηκα ακόμα παραπάνω κάτω από τα σκεπάσματα,τα μάτια μου παρέμεναν ακόμη κλειστά ψάχνοντας στα τυφλά ένα ψεύτικο μαξιλάρι για να κρυφτώ.Το σώμα μου γλίστρησε στα αριστερά,τα δάχτυλα των ποδιών μου ακούμπησαν την άκρη του κρεβατιού.Ήμουν η μισή κάτω από το πάπλωμα και άνετη.
''Βο.''
Ήμουν άνετη.
''Πέντε λεπτά ακόμη μαμά.''Αναστέναξα.
Αδέξια χέρια τράβηξαν το πάπλωμά μου και πολύ γρήγορα χάνω την μάχη.Ο νικητής κάθεται με τα σκεπάσματα μου στα χέρια κοντά στο στήθος της κρατώντας τα εχθρικά ενώ απέτυχα να τα ανακτήσω.Μόλις τα μάτια μου πήγαν να προσαρμοστούν,ανοίγει τις κουρτίνες διάπλατα που άπλυπταν το παράθυρο πάνω από το ανακατεμένο γραφείο μου.Αναποδογύρισα προσπαθώντας να μετατραπώ σε μια μπάλα.
''Δεν είμαι η μητέρα σου!Και αν δεν σηκωθείς αμέσως θα αργήσεις στην δουλειά.ΞΑΝΑ.''
Tα φρύδια της Tiff ήταν υψωμένα δραματικά,καθώς καθόταν μπροστά μου βαδίζοντας νευρικά μπρος πίσω.
''Τι ώρα είναι;''Μουρμούρισα.
Ο λαιμός μου ήταν στεγνός και αισθάνομαι σαν να έχω διασχίσει μια έρημο.Μάλλον έπρεπε να κλείσω την θέρμανση για το βράδυ αλλά μ'αρέσει να ιδρώνω μέσα ενώ έξω έχει τόσο κρύο.
''Είναι δέκα παρά τέταρτο.''
''Σκατά!''
Ξαφνικά ανασηκώθηκα από την εμβρυακή στάση που είχα πάρει και σχεδόν χτύπησα ένα φυτό στην βιασύνη μου να τακτοποιήσω τα στρωσίδια του κρεβατιού.
Παράξενα παππούτσια και αντικείμενα ήταν ριχμένα παντού καθώς διάλεγα κάποια από αυτά γρήγορα για να τα χρησιμοποιήσω στο μπάνιο,οδοντόβουρτσα,χτένα μαλλιών,αποσμητικό και λαστιχάκι για τα μαλλιά.H Tiff με κοιτούσε ακόμη επιθετικά ενώ διέσχισα από μπροστά της,ενήμερη πως αν περιπλανιόταν ήταν ένας κινούμενος στόχος για μένα για απρόθυμο έλεγχο σώματος.Είναι καλύτερα να παραμείνει ακίνητη.
Φαινόταν πως η κουζίνα ήταν χρησιμοποιημένη.Ακόμα και το μισοκαμμένο τοστ που μύριζε έκανε το στομάχι μου να γουργουρίζει ως ένδειξη διαμαρτυρίας.Αλλά δεν έχω ώρα για φαγητό.Τα πόδια μου βγήκαν από τις πολύ μεγάλες πυτζάμες που φορούσα καθώς προχωρούσα κατα μήκος του διάδρομου.Ένιωθα τις πιθανότητες να παρακολουθήσω το σεμινάριο να ξεγλιστράνε καθώς φάνηκε η πόρτα του μπάνιου κλειστή.
''Όχιιι!''
Σχεδόν έπεσα στο έδαφος από την ήττα μου.Τα δευτερόλεπτα περνάνε και είμαι πολύ κοντά στο να απογοητεύσω ξανά τον καθηγητή μου λόγω της αργοπορίας μου.
''Rob βγες από το μπάνιο,θα αργήσω.''Χτύπησα δυνατά την πόρτα.
Το ξέρω ότι είναι αυτός επειδή ακούει ένα τραγούδι του Miles Kane.Το δωμάτιό μου είναι δίπλα στο δικό του,στο διαμέρισμα της πανεπιστημιούπολης,και μου συμπεριφέρεται σαν μια μαύρη παράδοση σχεδόν κάθε απόγευμα(Όταν είναι μέσα.).Αυτό γινόταν πριν μπει ορμητικά η Tiff από το διάδρομο από δύο πόρτες πιο πίσω λέγοντας στον Rob όχι και τόσο ευγενικά να σκάσει.
''Ίσως έπρεπε να σηκωθείς νωρίτερα;''Πρότεινε μέσα από το θόρυβο του μπάνιου.
Θέλω να τον πνίξω.
''Ευχαριστώ για την σημαντική γνώμη σου.Τώρα βγες έξω!''
Ως συγκάτοικος είναι απαίσιος.Ποτέ δεν τον έχω δει να πετάει τα σκουπίδια και υπάρχουν σχεδόν σκουπίδια από την κουζίνα μέχρι το δωμάτιό του.Απορώ πως δεν έχει ποντίκια.Όχι πως θα είχε αντολειφθεί την παρουσία τους για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους δεν μπορείς να δείς ούτε το χαλί από τα άπλυτα ρούχα.
''Έλα τώρα Rob,δεν μπορώ να πάω σε ένα ακόμη σεμινάριο και να μυρίζω από το κρεβάτι.Οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να μην κάθονται δίπλα μου.''
Η Tiff καθόταν ακόμη στο κατώφλι μου επεργάζοντας την κατάσταση που εκτυλίσσοταν μπροστά της.Εξαφανίστηκε στο δωμάτιο μου για λίγο πριν αποκαλυφθεί ξανά ακόμα μια φορά αυτή την φορά χωρίς τα σεντόνια αρπάζοντας με δύναμη από το χέρι.Πέρασε από τον διάδρομο κρατώντας με παράληλα από τον καρπό μου καθώς συνέχιζε να προχωράει.
''Έλα.''Κούνησε η Tiff το χέρι της.
To δωμάτιό της είναι στην τρίχα,όλα είναι συμμαζεμένα,τα βιβλία ήταν όλα τοποθετημένα στα ράφια.Στον πίνακα ανακοινώσεών της έχει κολλημένα ένα ημερίσιο πρόγραμμα της δουλειάς της και κοινωνικές εκδηλώσεις μαζί με κάποια άλλα κοσμήματα.Μια τακτοποιημένη λίστα για το τι πρέπει να κάνει βρίσκεται τοποθετημένη στο γραφείο μαζί με μια τρομακτική ποσότητα κουκκίδων να το σημαδεύουν.Το μόνο που μπορώ να ελπίζω είναι ότι μολις τελειώσω τον πρώτο χρόνο μου θα μπορέσω να διαχειριστώ τον φόρτο εργασίας μου συστηματικά και να ανεχτώ τα χρωματιστά χαρτάκια που κολλάνε.Τουλάχιστον τότε θα γνωρίζω τις ημερομηνίες λήξεις προθεσμιών και θα κάνω αντίστοιχες έρευνες.
Υπάρχει ο σύνδεσμος της ποδοσφαιρκής ομάδας της Chelsea πάνω στο μαξιλάρι για το οποίο ο Rob συνέχεια την πειράζει.Ποτέ μου δεν εκτίμησα το ποδόσφαιρο ως σπόρτ αλλά η συντροφικότητα μεταξύ των υποστηρικτών ήταν κάτι που είχα παρατηρήσει πολλές φορές στο κοινό μέρος που υπάρχει η τηλεόραση σε αυτόν τον δρόμο.
''Άνοιξε.''Με καθοδήγησε η Tiff.
Ένα κομμάτι τσίχλας τοποθετήθηκε στο στόμα μου και το μάσησα αρκετές φορές προτού μυρίσει την αναπνοή μου επικριτικά.Κούνησε την μύτη προτού τοποθετήσει ένα ακόμη κομμάτι.
''Hey.''Κατσούφιασα.
Με αγνόησε προκειμένου να ολοκληρώσει αυτό που ήθελε να κάνει.Ετοιμάζοντας με σε ένα υγιεινό επίπεδο ικανοποίησης προκειμένου να καθίσω στο σεμινάριο.Όχι ότι μετράει κιόλας σχεδόν όλα τα αγόρια μοιάζουν να έρχονται έτσι όπως ακριβώς ξυπνάνε.Νωρίς το πρωί ή νωρίς το βράδυδεν έχει καμία διαφορά το στυλ των μαλλιών τους.
''Σήκωσε τα χέρια σου.''
Eίμαι με ένα φανελάκι και από κάτω ένα αθλητικό μπουστάκι.Oι μασχάλες μου μύριζαν φρεσκάδα από το αποσμητικό προτού μου φορέσει ένα χρωματιστό φούτερ.Μόλις τα χερια μου μπήκαν στα μανίκια καθοδηγήθηκα να κουνηθώ ελάχιστα καθώς η Tiff χτένιζε τα μαλλιά μου.Πήρα το μυαλό μου από τις επίπονες κινήσεις που έκανε θαυμάζοντας τις όμορφες εικόνες που ήταν τοποθετημένες στους τοίχους από την μεριά του κρεβατιού.Είναι δύο χρόνια μεγαλύτερη σχεδόν από όλους τους πρωτοετοίς και παρ'όλο που είμαι μόνο ένα χρόνο μεγαλύτερη από τον Rob έχουμε πάρει την ευθύνη να τον προσέχουμε.Ο θεός μόνο ξέρει πόσο το χρειάζεται αυτό.
Η Tiff μου υποσχέθηκε πως μόλι τελειώσουμε θα ταξιδεύουμε μαζί.Πάντα θα υπάρχουν μέρη που θέλει να επισκεφτεί και 'γω θέλω να είμαι μαζί της σ'αυτά.Το κίνητρό μου είναι κουνήσω τον κώλο μου για κάποιες μέρες,να κόψω κάποιες φωτογραφίες από κάποια περιοδικά με ταξίδια και να εμπνευστώ να γραψω μια ακόμη παράγραφο για την έκθεσή μου προτού καταρρεύσω στο κρεβάτι μου.
Άστειεύτηκε με το πιθανό μέγεθος της βαλίτσας μου,τον αριθμό των περιεχομένων της που πραγματικά θα μου χρειαστεί για το ταξίδι.Όταν έδειξα τα πάρα πολλά βιβλία μου που περιείχαν νοβέλες κούνησε το κεφάλι της αρνητικά με ένα χαμόγελο.
''Δεν χρειάζεται να πάρεις μαζί σου κανένα βιβλίο,θα είναι η δική μας περιπέτεια αυτή.''
Η όψη από τα καλοχτενισμένα μου μαλλιά με ξάφνιασε όταν κοίταξα τον καθρέφτη.Παρατήρησα ότι η Tiff τα έπιασε σε ένα κότσο πίσω μου.
''Νομίζεις ότι δειχνουν ωραία;''Ρώτησα διστακτικά.
Έπρεπε να ήξερα ότι μόλις εξέφραζα την ιδέα μου να αλλάξω τα μαλλιά μου η Tiff θα συμφωνούσε αμέσως.Mια φευγαλέα ματιά να της ρίξεις,είναι γεμάτη με ράστα μαλλιά τα όποια βρίσκονται κάτω από ένα σκουφάκι.Η μύτη της είναι τρυπημένη και μοιάζει κάπως με μια Περσίδα πριγκίπισσα,μισή Ιρανή με σκουρόχρωμα χαρακτηριστικά και όμορφα καφέ μάτια.
