Παρά την διόλου έλλειψη επικριτικότητας από μέρους μου ξαναγύρισα.Παρά τις ανειλλημένες υποχρεώσεις που είχα με τον James και την Tiff παζάρεψα να γυρίσω Κυριακή σπίτι.Η Tiff γκρίνιαξε ότι η μαμά μου θα με βαρεθεί.Αλλά δεν είναι η μαμά μου ο πραγματικός λόγος που θέλω να πάω.Το γόνατό μου δεν έχει σταματήσει να κουνιέται,τρέμοντας από ενθουσιασμό.Είναι ένας παράξενος συνδυασμός που νιώθω,οι πεταλούδες στο στομάχι μου είναι τόσο μπερδεμένες όσο εγώ.Τα φτερά τους χτυπάνε μέσα μου καθώς η πίσω πόρτα ανοίγει και ο Harry μπαίνει μέσα.Είναι σε μια αποστολή,απερίσπαστος από τα χλευαστικά σχόλια που ακούγονται από τα μεθυσμένα στόματα.
''Φρικιό.''
Είναι διαφορετικός σήμερα πιο επαγρυπνημένος πιο ενήμερος για τους γύρω του.Κάθισα στο πίσω μέρος κάτω κοιτάζοντάς τον μέσα από μικρά κενά που βρίσκονταν ανάμεσα στους ανθρώπους μπροστά μου.
Δεν υπάρχει κάποιο σοου καθώς εισέρχεται μέσα στο ρινγκ και αυτός που μεταδίδει τον αγώνα αγανακτεί καθώς ο Harry δεν του δίνει καν χρόνο για τον συστήσει στο κοινό.O Ηarry κατεβάζει την μαύρη του κουκούλα και το ενδιαφέρον του κοινού είναι όπως πάντα πολύ υψηλό.Ποτέ συνήθως δεν κοιτάει τον αντίπαλό του αλλά αυτή την φορά δεν ρίχνει ούτε καν μια φευγαλέα ματιά.
Υπάρχει ένας κόμπος που με καίει στο στομάχι μου παρόμοιο με εκείνο το συναίσθημα που νιώθεις όταν παίζεις κρυφτό και σε βρίσκουν.
Ο Harry αλλάζει πρόσωπο ενώ ο αναμεταδοτής αποχωρεί από το ρινγκ.Σταματάει περιστασιακά εξετάζοντας τους ανθρώπους πιέζοντας τον εαυτό του να σηκωθεί προκειμένου να διακρίνει ανάμεσα στα σκοινιά του ρινγκ πρόσωπα και να τα ταυτοποιήσει.
Ψάχνει για κάποιον.
Δυστυχώς δεν μπορώ να διακρίνω το προσωπό του.Αν μπορούσα να τον δώ ήλπιζα ότι θα μου έδειχνε μια ένδειξη για το ποιόν αιχμαλωτίζει τις σκέψεις του.Κάθισα απομονωμένη στην γωνιά μου καθώς ο αγώνας άρχισε.Επευφημίες μαζί με άσχημες λέξεις αρχίζουν για να τον βασανίσουν.Δεν έπρεπε να το είχε ακούσει αυτό.Η κατάσταση είναι διαμορφωμένη όπως σε ένα ζώο άνθρωποι το περιπαίζουν και το χλευάζουν προκειμένου να τον ακούσουν να βρυχάται.Ο Harry δεν πρόκειται να τσιμπήσει αυτή την φορά.Το μελάνι που καλύπτει το χέρι του φαίνεται μουτζουρωμένο όπως ο ίδιος το χρησιμοποιεί για να εμποδίσει τις επιθέσεις και να τις αντιμετωπίσει μόνος του.Όχι μόνο πρέπει να υπερασπιστεί τον εαυτό του με τις δικιές του γροθιές αλλά και με όλα τα συναφή.Ο Harry έχει πλήρης επίγνωση για τις τρύπες στα γόνατά του.Δίνει το σωστό χτύπημα χτυπώντας τον άντρα στον μηρό του.
Είμαι ακόμα εντυπωσιασμένη από το είδος τον χτυπημάτων.Δεν υπάρχει κανένα όριο κανένας κανονισμός.Το μόνο που κυριαρχεί είναι ο στόχος για να ρίξει τον αντίπαλο κάτω με κάθε δυνατό τρόπο όπως είναι και προφανές.Ο Harry μπορεί να υπερσπιστεί τον εαυτό του μόνος του είναι ο πιο κατάληλος σε αυτό το νέο είδος πάλης που δεν περιλαμβάνει σχεδόν κανένα εξοπλισμό παρά μόνο την ακατανίκητη επιθυμία γι αυτό το άθλημα.Κάθε χτύπημα υποδαυλίζει το κοινό το οποίο είναι διψασμένο να δει για αν ο πρωταθλητής μπορεί να τους προσφέρει ένα ακόμη εντυπωσιακό νοκ αουτ.
Ο Harry τον ρίχνει στο πάτωμα αφού του άρπαξε το δεξί του πόδι πιάνοντας τον συναγωνιστή του από το πίσω μέρος των γονάτων του.Αυτός καταρρέει μπροστά χρυπώντας το μάγουλό του στο γυαλιστερό πάτωμα του ρινγκ προτού γυρίσει ανήσυχα με την πλάτη του.Τον λυπάμαι,η γλώσσα του σώματός του αντικατοπτρίζει την κατανόηση για την θέση του.Τα χέρια του καλύπτουν το πρόσωπό του καθώς ο Harry τον χτυπάει επανειλημμένα.Τα μαλλιά του είναι μαζεμένα με μια μπαντάνα χωρίς να του αποσπάνε την προσοχή του όταν είναι πάνω.Αλλά αυτό δεν φαίνεται να τον βοηθάει από τους άλλους αντιπερισπασμούς.Και εγώ και ο Harry μαζί με άλλους κοιτάζουμε στην μεριά του μπαρ.Υπάρχουν ήση πολύ εθελοντές που οξύνουν τα πνεύματα και θα έπρεπε να ντρέπονται.Παραληρήματα ακούγονται καθώς ένας άνθρωπος ρίχνει κάτω στο πάτωμα και νικάει έναν αξιολύπητο μεθυσμένο.Κουνάω το κεφάλι μου με αποδοκιμασία όπως ο ίδιος απομακρύνεται σκεφτικός.
Πίσω στο ρινγκ ο Harry έχει πέσει κάτω και ο ανταγωνιστής του έχει πάρει μια θέση ισχύος έναντι του.Ο Harry σηκώνεται στα γόνατά του,και δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω πόσο γρήγορα αλλάζουν οι ρόλοι.Δεν υπάρχει κανένα έλεος και μπορώ να το δω ξεκάθαρα καθώς ο αντίπαλος ετοιμάζεται για ακόμη ένα χτύπημα ενώ ο Harry σφαδάζει κάτω από τον πόνο.Η επίθεση διακόπτεται την τελευταία στιγμή από το δεξί χέρι του Harry.Ξεγλιστράω από την θέση και με την καρδιά μου να βροντάει ακόμα και στα αυτιά μου υστερικά σκουντάω τους ανθρώπους για να πάω μπροστά.Τέσσερα δευτερόλεπτα;Πέντε;Δεν είμαι σίγουρη αλλά είναι κάποια δευτερόλεπτα.Ο Harry είναι ο μοναδικός που στέκεται.
Για ακόμη μια φορά ακούγονται άσχημα λόγια γι'αυτόν καθώς οι άνθρωποι είναι απογοητευμένοι για το αποτέλεσμα και την απώλεια των στοιχημάτων.Ο Harry δεν φαίνεται να το παρατηρεί ιδιαίτερα καθώς σκύβει περνάει ανάμεσα απο τα σκοινιά και κατεβαίνει κάτω.Ο εκφωνητής στέκεται με αμηχανία στο κέντρο του ρινγκ με έναν τραυματισμένο μαχητή κάτω και χωρίς να υψώσει πάνω το χέρι του νικητή.Τα μάτια μου ακολουθούν τον Harry που βγαίνει από την πίσω πόρτα κουνώντας τους ώμους του
Πολλοί είναι σκυμμένοι από πάνω του στο μπάρ.Υπάρχει μια ακτίνα γύρω του όπου άλλοι είναι νηφάλιοι άλλοι μεθυσμένοι αλλά δεν δείχνει να ενδιαφέρεται.Ο Harry συνεχίζει την συνηθισμένη ρουτίνα με τις νίκες του.Είχε δραπετεύσει από μια τερρατώδης ήττα απόψε από το ρινγκ και όταν βγήκε από την πίσω πόρτα ήταν η μόνη φορά που τον είδα.Θα ήταν λίγο περίεργο να με δει κρυμμένη πίσω από το μπαρ μια,θέση που είχα εξασφαλίσει.Έπαθα σοκ όταν κάθισε στην πίσω καρέκλα από μένα αλλά οποιαδήποτε στιγμή θα μπορούσα να έχω εκτεθεί μπροστά του.
Το ντύσιμό του δεν έχει αλλάξει και πολύ ακόμα και αν ακόμη έχει διατηρήσει το συνήθειο να φοράει τίποτα άλλο παρα μόνο μαύρο ύφασμα άπλυτο και σκισμένο.Δεν υπάρχει σχεδόν κανένα άλλο χρώμα στη ντουλάπα του και αισθάνομαι απογοητευμένη για κάποιον λόγο.Φοράει ένα συνηθισμένο στενό μαύρο τζιν.Μπορώ να πω πως ο ώμος του του προκαλεί κάποιο πρόβλημα καθώς ακουμπάει το χέρι του στην μέση του.Ο Mack έχει αργήσει δεν τον έχω δει όλο το βράδυ και έτσι κάθισα μόνη μου σε ένα τραπέζι και παρήγγειλα ένα ποτό.
Πολλοί άνθρωποι έφυγαν μετά μετά τον τελευτάιο αγώνα της βραδιάς από τον χώρο του μπαρ που ήταν πλέον αγνώριστο σαν μια αρένα.Δεν πέρασε πολύ ώρα μέχρι που πήγα να μοιραστώ το τραπέζι που πλησίαζα.Δεν με πειράζει η παρέα,είναι ωραία να ακούς ομιλίες και χαχανίσματα.
''Σου αρέσει;''
Γύρισα και κοίταξα πίσω μου που καθόταν μια κοπέλα.Το αιλάινερ της ήταν σκοπίμως λερωμένο,και υπάρχει ένα μικρό ασημί κρικάκι στο χείλη της.Ταιριάζει με τα πολύ σγουρά μαλλιά της.
''Ποιός;''Ρώτησα αν και ξέρω πολύ καλά σε ποιόν αναφέρεται.
Προφανώς είναι εμφανής ο θαυμασμός μου προς το πρόσωπό του.Δεν είχα πρόθεση παρά να ρίξω κάποιες μικρές ματιές σ'αυτόν και δεν είχα φανταστεί πως κάποιος με παρατηρούσε.
''Harry.''
Κουνάω το κεφάλι μου ως ένδειξη ότι δεν μπορώ να καταλάβω.Είναι περίεργο να ακούω το όνομά του οι περισσότεροι φαίνεται να τον αποκαλούν με το μικρό του ''Harry'' αν και είναι προσωπικό.
''Βάφεις τα μαλλιά σου;''
Η συζήτηση παίρνει μια στροφή που δεν περίμενα.Τρίβει με τον δείκτη της προσεκτικά τα χείλη της καθώς δείχνει είναι απασχολημένη στις σκέψεις της.
''Ναι.''
''Ντροπή.''Με τα δάχτυλά της παίρνει μια τούφα από τα μαλλιά μου και την τοποθετεί πίσω από το αυτί μου.''Άκουσα ότι του αρέσουν οι μελαχρινές.''Με πειράζει με ένα χαμόγελο.Αν και υποθέτω ότι οι προθέσεις τη είναι φιλικές εξακολουθώ να αναρωτιέμαι αν έχει απειλητική διάθεση.''Θα πρέπει να πας και να του μιλήσεις.''
''Καλύτερα να μείνω εδώ.''
Δεν νομίζω πως είναι μια σοφή κίνηση εκ μέρους μας ειδικά ακριβώς με την άσχημη αντίδραση που έχει όταν κάποιος προσπαθεί να συνομιλήσει μαζί του.Δεν του αρέσουν οι συζητήσεις ακόμα και αν είναι ανάμεσα σε εκείνον και τους ''οπαδούς του.''
''Θα έρθω μαζί σου.''
Έχει αρπάξει το χέρι μου και με σέρνει κατα μήκος της θέσης μου από την μεριά του μπαρ.Μόλις που κατάφερα να αρπάξω την τσάντα μου χωρίς να προλάβω να πάρω το παλτό μου.Είναι με μια ομάδα ατόμων που λογικά δεν αναγνωρίζει λόγω του χαμηλού φωτισμού τύπου Hollister.Νιώθω σαν ένα αναστατωμένο παιδί καθώς τα τακούνια μου σέρνονται στο έδαφος κάνοντας έναν περίργο ήχο.Μπορώ να δω που μας πάει χωρίς όμως να μπορώ να διακρίνω τον Harry.Είναι αρκετά μικρόσωμη έτσι ώστε να μην προκαλεί καμιά ταραχή.Το σώμα της είναι το εμπόδιο ανάμεσα σε μένα και τον Harry.Έχει γυρίει το κεφάλι της σε μένα κανοντάς μου νεύμα χωρίς να καταλάβω το ακριβώς μου ζητάει.Δεν υπάρχει χρόνος να ρωτήσω καθώς η ίδια γυρνάει και φεύγει.Το σώμα μου αισθάνεται σαν να μην έχω κόκαλα.
''Θέλεις ένα ποτό όμορφε;''Λέει με μια φωνή που στάζει γοητεία.
Είναι πιθανότατα ο χειρότερος τρόπος φλερτ που έχω ακούσει.
Τόσο χάλια που δεν συνειδητοποιώ τι εκτυλίσσεται μπροστά μου.Αντίθετα ο ανθουσιασμός νικάει το συναίσθημα φόβου που νιώθω μπροστά του.Το μυαλό μου είναι γεμάτο σκέψεις μέχρι που συνειδητοποιώ πως δεν αισθάνομαι οργή αλλά ζήλια.Δεν θέλω να του ρίχνεται καμία.Είναι δικός μου.Κρατήστε τα χέρια σας μακριά του.
''Έχω ήδη.''Απάντησε αγενώς.
Δεν μπορώ να τον δικαρίνω καλά αλλά παρατηρώ πως υψώνει το ποτήρι του ως χειρονομία και ακούω τον ήχο όταν το αφήνει στο τραπέζι.
''Μπορώ να σου πάρω ακόμη ένα.''
Είναι προφανές ότι θέλει να μείνει μόνος του αλλά αυτή πρόκειται να τον κυνηγήσει θα τον πιέσει με ανεπιθύμητες προσφορές.Ας δούμε μέχρι που θα φτάσει.
''Όχι.''Απαντάει ο ίδιος χωρίς περιστροφές.
Συνεχίζω να περιμένω.Τα οστεώδεις χέρια του έχουν περισσότερη δύναμη απ'ότι πιστεύει.
Θα καταλήξουν στο πάτωμα και δεν καθόλου ενθουσιασμένη με ρην ιδέα να χλευάζεται από μεθυσμένους.
''Καλά ίσως μπορείς να μου πάρεις ακόμα ένα.''
Σκύλα.
Το κεφάλι του Harry στρίβει απότομα και το κορμί μου συσπάται από δονήσεις.Ελπίζω πως δεν αντιλαμβάνεται το σκιρτοχτύπημά μου.Είναι η μουσική,είναι η μουσική επαναλαμβάνω συνεχώς στον εαυτό μου.'Το χέρι της κοπέλας τον έχει τυλίξει όπως ένας πύθωνας ξαφνικά κατααβαίνει το λάθος που έχει κάνει,μάλλον επειδή τώρα όλη η προσοχή του είναι στραμμένη σ'αυτήν.
Δεν μιλάνε καθώς περιμένω στο μπαρ κοιτάζοντας ανέμελα παριστάνοντας πως τα δάχτυλά του είναι σφιχτά τυλιγμένα γύρω από τα δικά μου.
Αλλά επανέρχομαι καθώς βλέπω την κίνηση της.Τα χέρι της χαιδεύει απαλά το πρόσωπο του Harry και είμαι συγκλονισμένη.Περιμένω να της φωνάξει,να την σπρώξει αλλά δεν το κάνει.Εύχομαι να το είχε κάνει.
Τα μάτια του είναι κλειστά καθώς προσπαθώ να ρίξω μια γρήγορη ματιά στο πρόσωπό του μέσα από τον χαμηλό φωτισμό.Υπάρχει ένα ροζ χρώμα σε σχήμα ημισέληνου που αντανακλάται στο πρόσωπο του.Έχω δει κάποια μικρά τραύματά του πριν αλλά είναι επιπόλαια θα του περάσουν σε μια δυο μέρες.Αυτό που ψάχνω πραγματικά είναι η ουλή που λένε όλοι.
''Δεν με ενοχλεί.''Μου λέει σιγά αρπάζοντας με από την ονειροπόλησή μου.
Υπάρχουν πολλά πράγματα στα οποία θα μπορούσε να αναφέρεται,αλλά ο τρόπος που ο ίδιος δεχόταν τις γεμάτο αγάπη κινήσεις της με κάνουν να σέρνομαι.Δεν καταλαβαίνω.Ο Harry είχε αρνηθεί τις προσφορές τις και τώρα είναι σχεδόν έρμαιο στα χέρια της.Το χέρι της πέφτει από το πρόσωπο στον μηρό του.Είναι δυσάρεστο να βλέπω αυτή την τόσο στενή επαφή τους.Ο Harry δεν κινήτε αλλά πλέον είμαι σίγουρη πως δεν θα αντιλειφθεί την παρουσία μου αφού όλη η προσοχή του είναι στραμμένη πάνω της.Δεν τολμάω να κοιτάξω πάνω από τους ώμους του,δεν θέλω να δω το χαμόγελό του εκείνο το μικρό που συνήθιζε να μιυ δείχνει.Τα μάτια συνεχίζουν να τους κοιτάνε σχολαστικά σαν να εξαρτάται η ζωή μου από αυτό.Είναι σχεδόν στην αγκαλιά του Harry και νιώθω να πονάω σαν να έτρεχα.
