IN THE VEINS

[9] Tyrell Monterial

E L L E

Habang tumatagal ang oras na nakakasama ko sila ay unti unti ring na re-reveal ang bitch side ko.Nakakainis kasi bumabalik na naman ako sa dating ako nung nga panahong hindi ko pa siya nakikilala.

"Tara na dali,ang babagal nyo naman,kailangan na naging makuha yung uniform natin!!!". Sigaw ni Pris.Masyado na siyang naging OA ng malaman niyang ngayon kukunin ang uniform namin. Kesyo baka daw maluwag samin o baka daw masyadong maikli at masikip.

Mas maaga daw na naroon kami less hassle kahit ngayon palang ay sobra na kaming s-stress sa mga pagsigaw niya.

"Ito na nga oh,di ka makapag hintay sige mauna kana!". Ito pa ang isang problema ko.Sa mga bagay na ganito lagi nalang nagsasabay ang init ang ulo ni Ran at Pris.

Inirapan niya lang si Ran.At saka pumameywang sakin."What?". Tanong ko."Anong what?,uupo ka na lang diyan?".

Umiling ako at tumayo na saka naunang naglakad sa pinto ng kuwartong tinutuluyan namin.I wave my hand as I walk outside.

"You traitor!!!". Dinig kong sigaw ni Ran na tinawanan naman ni Pris.They really got some mental illness. I shook my head of that thought. Crazy people can't save the world,they might burn it instead.

Hinintay ko sila sa hagdanan para naman masabing mabait pa rin ako.Sumandal muna ako sa pader malapit sa hagdan and cross my arm while waiting for those bitches.

Maraming estudyante rin ang nakatingin sakin. Like I'm a new fresh meat.Great.

Nakakailang na ang tingin nila kaya naman tiningnan ko rin sila isa isa na para bang nanghahamon na makipag staring contest sila sakin buong linggo.

May ibang umirap at may ibang pinagtaasan lang ako ng kilay.Those- were I think spoiled bitches.At ang karamihan ay tumungo nalang.Those were the people I might be friend with.Though I'm not really interested in them, whoever they are.

Maya maya lang ay nakita ko na ang lukot na muka ni Ran at ang tagumpay na ngiti sa mga labi ni Pris.I'm sure na nag-debate tong dalawang toh kanina.

"Let's go!!,I'm really excited!!". We look at her boredly."Is there more exaggerated of the word Obvious?". Tanong ni Ran sakin na halata namang oinipikon lang rin si Pris.But the latter just rolled her eyes as if she's not affected to Ran's have said.

"Do you think their uniform will fit to us?,I mean, we haven't seen one of it yet,Sunday kahapon at walang naka-uniform". Sagot ko. They look at me as if they're also thinking the same thing."I wish its cute,or at least able to wear and look descent". Sagot naman ng nakangiwing si Ran.

So we decided na pumunta na muna sa office of the Dean para sa uniform namin.Like yesterday ay pinagtitinginan ulit kami ng mga tao rito sa hall.Then Ran cling at me."Are we really that gorgeous para pagtinginan tayo ng ganito?,huh,pano nalang kapag wala na ang nerdy glasses ko?". She said looking in front of us.

"Nahawa ka na yata ng kahanginan sa boyfriend mong hilaw". Saad ni Pris na nakairap lang."Tss,mas mahangin ang boyfriend mo noh!".

"Really?,so boyfriend niyo na talaga yung dalawang gungong na yun?". They both glared at me. I raise my hand in defeat."Kidding".I want to make them feel the sarcasm. Goodness..

"Tsh,bitter palibhasa torpe ang sayo,and take note,were not, hindi namin boyfriend ang nga gungong na sinasabi mo". Sagot ni Ran.I gave her a doubtful look."Really!,I'm telling the truth!". I just shrugged my shoulder."Too defensive, I'm not saying anything you know". Sagot ko na nakapagpatigil sa kanya.