Hoofdstuk 7

32 6 0
                                    

Ik had nog steeds last van mijn hoofd dus ik kon niet al te hard rennen. Het liefst zou ik schreeuwen dat de meiden moesten wachten, maar het was al laat dus dat kon ik niet maken.  Ik merkte dat ik harder rende dan ik kon want ik werd weer licht in mijn hoofd. Ik zou toch niet weer flauwvallen? Gelukkig zag ik dat het meisje met het korte haar de ander aantikte en naar me wees. Eerst leek het andere meisje niet te begrijpen wat ze bedoelde, maar toen knikte ze. Ze stopten, yes ze stopten! Ik ging weer lopen zodat ik niet flauwviel. Toen ik bij de meiden aankwam was het enige dat ik zei: 'Thanks.'

I Love You (LGBT Story)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu