üç

151 20 39
                                    

(Sana)

Anlamıştı işte. Onu sevmediğimi, bir sevgilim olduğunu anlamıştı. Benim bunda suçum neydi? Birbirimizi severek değil, ailelerimiz zoruyla evlendirilmiş iki ayrı kişiydik sadece. Onu aldatsam bile ona neydi?

İtibarını önemsiyor olabilirdi. Haklıydı da ama bu kadar sinirlenmesini sağlayacak bir şey yoktu.

Ben hâlâ yatakta çıplak oturup ağlarken o banyoya girmişti. Her zaman yaptığı gibi sinirlenince benden uzaklaşır. Uzaklaşmak içinde banyoya girerdi. Normal insanlar evden çıkıp deniz kenarı ya da ne bileyim bir dağın tepesine giderdi ama o ya banyoya girerdi ya da bahçede ki havuza atlardı. Nedenini sorduğumda suyun onu rahatlattığını söylemişti.

Bana sinirli tarafını göstermemeye çalışmıştı her zaman. Benim ondan korkucağımı filan düşünümüş olabilirdi. Eğer öyleyse doğru düşünmüştü. Onun kızgın halinden çok fazla korkuyordum.

Banyonun kapısı açıldığında bakışlarımı hiç ona çevirmeden önüme eğdim. Onu aldatmam büyük bir suçtu kabul ediyorum ama bu kadar sinirlenmemesi gerekiyordu. Sonuçta birbirimizi sevmiyorduk. En azından ben öyle düşünüyordum.

Bana doğru gelen adımlarının sesini duyduğumda istemsizce korkmaya başlamıştım. Bakışlarımı hâlâ ona geçirmiyordum. Ona bakıp korkumu arttırmak istemiyordum.

Tam karşımda durmuştu. Yandan gördüğüm beyaz bornozundan anlamıştım bunu. Yavaşça elini kaldırmasıyla daha çok korkmaya başladım. Bana vuracaktı?

Elini çenemin altına koyduğunda sıkmaya başlamıştı. Acısada belli etmemeye çalışıyordum. Yüzümü kendine doğru çevirmişti ve gözlerimiz buluşmuştu.

"Bir daha asla başka bir adamla görüşmeyeceksin, sevgilin varsa ayrılacaksın ve bir daha asla bu evden dışarı çıkmayacaksın, çıksan da yanlız olmayacaksın, dışarı çıkmak istersen bana söyleyeceksin, eğer evde değilsem arayacaksın. Eve birini almayacaksın, alacaksan ve evde ben yoksam, bana kimin geldiğini haber vereceksin. Anladın mı?"

Cesur olmam ve ona karşı gelmem gerekiyordu. Resmen tüm hayatımı kendisi planlıyordu. Böyle bir şeye müsade edemezdim.

Elimi kaldırarak çenemde ki elini yittim.

"Benim yapacağım şeylere sen karar veremezsin. Seninle sadece kağıt üzerinde evliyim. Gerçekten kocam değilsin bile."

Tekrar sinirlenmeye başlıyordu. Normaldi. Çabuk sinirlendiği gibi çabuk sakinleşemiyordu. Tek sıkıntı buydu.

"Öyle mi?"

"Öyle."

Bir anda tamamen bana yaklaşarak dudaklarımızı birleştirdi. Ne yapıyordu bu?

Kendimi geri çekmeye çalışıyordum ama çıplak belime doladığı kolu bunu engelliyordu.

Dudağımda hissettiğim acıyla boşluğuma geldiği için inlemiştim. Gerizekalı dudağımı ısırmıştı. Acımıştı ama!

Hâlâ çıplak olan bedenimi dudaklarımızı ayırmadan yatağa yaptırdığında üzerime uzanmıştı. Ne yapmaya çalışıyordu? Ellerimi vücudunun bornozundan görünen yerlerine koyduğumda onu itmeye çalışıyordum ama asla çekilmiyordu.

En sonunda pes etmiştim. Ben karşılık vermeden nasıl zevk alıyordu? Sonunda dudaklarımı bıraktığında nefes nefese kalmıştık. Her ne kadar karşılık vermesemde nefesimi kesmişti.

"Dün gece karşılık veriyordun. İnan bana daha zevkliydi."

Ne? Hatırlamıyorum demişti. Yoksa...

Ellerimi tekrar göğsünün üzerine koydum. Anında onu ittiğimde boşluğuna gelmiş olacakki anında üzerimden kalkmıştı. Gece bana ne yapmıştı bilmiyorum ama ona bunu ödeyeceğim kesindi.


---------------------------------‐---------------------------

Birileri bölüm ister de ben de atmaz mıyım? Aa hiç bana göre değil. Kkkkkkkkkkkkkk

crystal snow🍀taesanaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin