Benim tek bir hayalim var. Koşucu olmak. Çocukluğumdan beri istediğim tek şey bu. Aklıma böyle birşey nereden geldi derseniz,kısaca anlatayım. Babam beni küçükken bir koşu yarışına götürmüştü. Oradaki atmosferden çok etkilenmiştim. Daha sonra babama beni tekrar götürmesi için çok yalvardım . Ama babam işleri dolayısıyla beni tekrar götüremedi. Bir gün kendime söz verdim oraya tekrar gideceğime dair.
Daha sonra,büyüdükçe bu isteğim koşucu olmaya doğru ilerledi. Birsürü araştırma yaptım. Tüm kuralları ezberledim. Kendimi hazır hissediyordum. Ama benim bir sorunum vardı. Asla koşamayacaktım. Birdaha oraya asla gidemeyecektim. Hayallerim uçup gidecekti.Hastaneden bir daha asla çıkamayacaktım...
Ben Lalin. Dört yaşımdan beri kanser ile savaşıyorum. Bu hastalık beni bırakmıyor diyorum çoğu zaman. Hayallerimden vazgeçiyorum. Ama sonra o koşu pisti geliyor aklıma. Tekrar bağlanıyorum hayallerime. Hem de gün geçtikçe daha sıkı. Orada bir kez olsun koşmak istiyorum. Birinci olamasam bile oraya gitmek istiyorum. Bunun için iyileşmem gerekiyor. Çok çabalıyorum. Eminim bir gün iyileşip orada koşacağım. Bunu gerçekten çok istiyorum.
'Tık tık tık'
"Gel"
"Güzel kızım sen daha uyumadın mı?
"Birazdan uyuyacağım babacığım."
" Tamam yavrum. Kendini fazla yorma. Unutma-
"Hayallerime ulaşmak için iyileşmem gerekiyor."
Babam hüzünle bakıyordu bana. Böyle bakmasını hiç sevmiyordum. Sanki her an ölecekmişim de son kez bana bakıyormuş gibi.
"Aslında bunu demeyecektim. Lalin. Birtanem biliyorsun biz sadece senin iyiliğini düşünüyoruz. Henüz daha yeni iyileşiyorsun. Doktor Bey yavaş yavaş iyileşeceğini birçok defa söyledi. Bu yüzden lütfen sabırlı ol. Yarın evden kaçıp antreman yapmaya gidecektin biliyorum. Ama lütfen biraz daha sabret. Söz veriyorum tamamen iyileşince ben seni götüreceğim."
"Nasıl anladın?"
"Annene ayakkabılarını ve spor kıyafetlerini yıkatmışsın. Anlamayacağımı mı sandın."
"Hemen iyileşeceğim sen de benimle gelip orada koşacaksın."
"Tamam tamam. Söz veriyorum seninle geleceğim. Ama koşacağıma söz veremem."
İkimizde uzun zaman sonra sanki çocukluğumdaki gibi neşeliydik. Bu hastalık benden çok ailemi yormuştu. Ordan oraya seyahatler,farklı farklı işler ve en çok da kızlarının ölüp ölmeyeceğini bilmemeleri onları
bitirmişti.
'Sonn. Bugün nasılsınız? Bu soruyu bu aralar hiç duyamıyorum. Belki siz de duyamıyorsunuzdur. Duyun istedim. Kendinize iyi bakın♡ '
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Koşucu
General FictionBüyük hayaller ve yaşam mücadelesi..Dört yaşından beri sürekli savaşan hayallerine kavuşmak için asla vazgeçmeyen bir kızın hikayesi.
