CHAPTER 5: Meet the 'PANTHEON'

5 0 0
                                    

Zade's POV

Naglalakad kami papasok sa pinapasukan naming paaralan. Kasama ko ngayon mga katropa ko dito sa Xiendez University papunta sa room namin. Dito na kami dumaan sa kabilang gate kasi alam namin may nag-aabang sa amin dun sa kabila.

Medyo wala nang gaano'ng estudyante sa labas. Nagsimula na kaya ang klase?


"Kasalanan ko ba 'yun? Eh maagang nakipaglandian ang babae'ng yun sa'kin." Sabi ng isa sa kasama ko. 'Yan si Zenon Alford, the naughty casanova. He plays electric guitar, he can also play the keyboard. . .

I can't nearly judge people, pero, halos taga-oras na lang iba-iba ang babae niyan.

And I hate to admit that he's my brother, twin brother apparently.

But don't compare me to him, I'm an amiable man.

"Kasalanan mo talaga ba't malalate tayo ngayon at ang sabihin mo maaga ka'ng nakipagharutan sa girlfriend mo. Kung hindi ba naman sa motel yu'ng ginawa niyo'ng kababoyan ay sa plaza pa. Like hell?! In a public place?! Seriously?!!"

That is Phoebus Brett Conrado binubulyawan si Zen. One thing to describe him, hmm, childish, but he's actually more than that.

Oh, and he always have a food in him. He is the bass in our group, but he can play the electric guitar... And by the way, he's the youngest one.

"Tch, we were just almost making-out." Bulong ni Zen na rinig naman. "Edi sana, 'di niyo na lang pa ako sinundo. For your info dre, ex-girlfriend ko na 'yun, okay?" Pahayag ni Zen

Nakipagbreak kasi siya kanina sa plaza kung saan namin siya sinundo

"Well, you're good at that. When you're satisfied, you're ditching bitches." Brett while eating his donut.

"At shana nga 'di ka na lang namin shinundo, 'di ba Nyx?" Patuloy pa ni Brett na may pagkain pa sa bibig at kumagat ulit ng donut.

"Hmm..." Walang gana'ng sagot ni Nixon Hunt, medyo tahimik na tao. He doesn't resemble as a serious person but when he talks to you, he is true to his words.

IF, there's a big IF. . . IF he'll talks to you, then you're feeling bless, hahaha...

Rare lang kasi siya na unang magsalita at tsaka mahaba. Kami lang at pamilya niya ang makakausap ng masinsinan, minsan.

Well he plays the keyboard, at marunong magtugtog ng drum.

"Aba't! Ikaw--- halika ka nga dito'ng isip bata ka at ng mabatukan kita! You jinx!" Zen na sinugod si Brett na umiikot-ikot sa amin.

Ayan na naman sila, palagi na lang silang nagtatalo sa maliit na bagay, parang mga bata at ang iingay pa nila, I sighed.

"SHUT. UP!

Or.

QUITE?!!" 'Yan naman si Sven Cassius Xiendez na may itim na aura'ng pumapalibot sa kanya. . . Two words for him, short-tempered.

Palagi'ng mainitin ang ulo niyan. And if 'Xiendez' ring a bell, well he's the son of the owner of this school. He's our Ace-slash-Leader of the group and our vocalist. And he can play any instruments.

"Sorry Ace, tatahimik na." Zen and Brett chorus as they behave...

Lahat naman kami vocalist pero si Ace ang main vocalist namin. Pwede kaming solo o duet, mapa second or third voice. Depende sa pagdedesisyonan namin.

"Bakit pa kasi tayo nadamay sa pagpasok ngayon?" Dinig kong bulong ni Zen kay Brett na nasa gilid. Buti ako ang katabi niya ngayon kundi basag na mukha niya kay Ace

A Bloodshedder Angel (On-Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon