Sana Hindi Nalang Kita Nakilala

Chapter 1

Sam's POV

sam:"Noooo! Don't leave me alone please daddy..."

blaggggg!

sam:"awww! what the hell! kht kailan ang likot ko tlga matulog...nahulog tuloy ako..."

tumayo na ako mula sa pagkakahulog ko.

pagka tayo ko..may kumatok sa pinto ng kwarto ko..

mommy:"sam gising kana ba??"
sam:"yes mom..."
mommy:"papasok naku ah..."
sam:"sige po mom...come in"
mommy:"nandyan nga pala si kurt sa baba..sabi ko sa mga maids asikasuhin muna si kurt at gigisingin lang kita.."
sam:"ah ganun po ba mom...cge susunod nalang po sa baba...I'll take a bath muna po"
mommy:"okay sam..ask to your yaya if you need her help okay."
sam:"okay mom"

lumabas na si mommy ng room ko...
Anyway...ako nga pala si Samantha faith lopez. Caroline...wala nakung daddy..namatay sya sa car accidemdt when i was 5 years old..that time masama ang loob ko..wala na ang daddy ko..pumunta ako ng park sa subdivision namen..
dun kami nagka kilala ni kurt..

*Flash back*

iyak ako ng iyak sa park..naka upo lang ako sa swing hindi ko kase matanggap na wala na ang daddy ko..hindi ako naniniwala sa sinasabi nilang lahat..kahit si mommy iyak nadin ng iyak.

sam:"bakit mo kami iniwan ni mommy..sabi mo mahal mo kami.bakit dad?!!..bakit?!!!"

hindi ko napansin na may batang lalake pala akung katabi sa swing..

may hawak syang. ice cream..

"gusto mo?? dalawa naman to kaya sayo na yung isa"

nagulat aku ng iabot nya sa akin yun...pero inabot kunadin...

"nakita kita kaninang umiiyak...sorry sinundan kita...alam ko yung nangyari sa daddy mu...kapit bahay kase tayo"

hnd ako nag salita kase kinakain ko yung ice cream na bigay nya...

"naiintindhan kita kase alam akung masakit mawalan ng daddy..."

sam:"i hate daddy...he leave us alone...sbi nya mahal nya kami pero iniwan nya kami"

"wag ka magalit sa dad mu...kase napaka bait ng dad mo...siguro time nya na kaya sya kinuha ni god...wag kana umiyak nandito pa naman kami ng mommy mo...hindi ka namin iiwan"

sam:"okay...but promise me...you won't leave me anymore"

"promise...hindi kita iiwan pero wag kana umiyak hah"

sam:"thank you sau hah...anyway ako nga pla si samantha faith lopez. caroline...sam for short"
"I'm kurt alcantara. Davis..nice meeting you sam iyakin na uhugin pa.. "

sam:"...ugh...wala kea...haha kaw tlga kurt...so bestfriend??"

kurt:"bestfriend :D"

simula nun lage na kaming magkasama ni kurt..makulet,bully,sweet,caring sya..

*End of Flash back*

nakapag bihis nako at nag ayos ndn ako ng hair ko..

tentenenen!!

CUTE nako:D

pababa na ako ng hagdan ng marinig ko ang usapan ni kurt at mom..

kurt:"tita...maintindihan po kaya ni sam kapag sinabi kong bukas napo ang alis ko papuntang US"

mom:"kurt kilala mo si sam...ayaw nyang ini iwan sya...pero sooner she will understand your reason"

kurt:"tita alam ko po yan...c dad po kase ang may gustong umalis ako...pero promise tita babalik din po ako after 6 years"

hindi kona napiqilan ang iyak ko..nagulat sila ng makita ako..

lumapit si kurt sa akin..

kurt:"sam let me explain...I'm sorry
sam"

sam:"don't touch me!! kurt i hate you...you promise me that you won't leave me anymore..."

tumakbo ako pabalik sa kwarto ko...
umiyak ako ng umiyak...
ganun lang pala kadaling iwan ako...ang bestfriend ko na pinagkatiwalaan ko...