MUCİZEM

425 26 7
                                    

ARDADAN;

Odanın içinde gidip duruyordum düşünüyordum ece poyrazın elindeydi ve biz hiç bişey yapamıyorduk ege karakola gitmişti bende evde dönüp duruyordum birşey yapmak istiyordum 

-arda yerinde dur artık başım döndü arda aklıma bişey geldi gazetecilere söylesek zaten sen tanındık biri olduğun için hemen gazetelere yayınlarlar numaramızıda yazarız belki gören olmuştur dedi ada

-ada sen git oişi hallet ben daha fazla duramıycam arıycam bişey olursa haber verin dedim ve çıktım kaçırılalı yaklaşık 1 saat olmuştu poyrazın olabileceği yerlere bakıcam artık belki bir ipucu bulurum evine gittim evinde olmadığını biliyordum ama belki bir ipucu vardır kapısına geldiğimde mecburen kapıyı kırdım içeriyi aramaya başladım ararken telefonum çaldı ada arıyordu 

-alo

-alo ada bişeymi oldu

-hayır haberi söyledim gazeteye yarın basabilirlermiş ama internete koydular onu haber vermek istedim sen nerdesin ?

-poyrazın evindeyim ipucu arıyorum

-varmı peki 

-yok yok hiç bişey yok dedim ve telefonu sinirle kapattım poyrazın yatak odasına gittin içeri girdiğimde yatağının üzerinde fotğraflar vardı fotoğrafları inceledim bunlar ecenin uyurken ki fotoğraflarıydı şerefsiz uyurken fotoğrafını çekmiş ama bu fotoğraf ne zaman çekildi bileklerinde kesik yaraları veya sargı yok ondan önce olması lazım yüzüde solmuş tabi ya kaybolduğu zaman poyrazda kaldı sinirle fotoğrafları yere atıp evden çıktım o fotoğrafları ona yediricem bi bulsam onu evden çıktığımda telefonum çaldı numara vardı poyraz sanıp telefonu açtım

-alo nerdesin lan söyle nerdesin eğer ona dokunduysan

-arda sakin ol dedi bu ses babamın sesiydi

-baba

-evet benim ben haberi gördüm internette ece 1-2 saat önce burdaydı 

-nee orayamı geldi

-evet benimle konuşmak istemiş

-ahh tabıya bana güzel haberleri vardı teşekkür ederim

-oğlum o kızı bul ben seni affettim ama o kızı bul ve onu bi daha kaybetme dedi ve telefonu kapattım ece benim için babamla konuşmuştu ve babam onun sayesinde bana tekrardan oğlum dedi beni affetti bende babamın dediği gibi onu bulucam ve bir daha kaybetmiycem demekki babamdan çıktıktan sonra kaçırdılar o zaman oraya gidicez biz iz bulurum belki telefonumu çıkarıp adayı aradım adresi verip oraya gelmelerini sçyledim çok kişi olursak daha iyi olur diye arabaya bindim bir yandan arabayı sürüp bir yandan eceyi düşünüyordum acaba şuan ne durumdaydı acaba eceyi dövdümü o şerefsiz eger ona dokunduysa kimse onu benim elimde alamaz evimin önüne gelmiştik istemsizce aklıma evden ayrıldığım gün geldi babama öyle ağır laflar söylemiştim ki ben affetmesi bi mucizeydi ve o mucize gerçekleşti ecem,mucizem herşeyi halletti o benim mucizem ona zarar gelmesine izin vermiycem sinirle arabadan çıkıp yürümeye başladım aradığımda ece yürüyordu adalar geldi hep beraber iz arıyorduk ki telefon çaldı nuaraydı bu sefer o şerefsizdi yada onları gören biri telefonu açtım

-alo 

-arda daha çok ararsınız sence ben arkamda biz iz bırakmış olabilirmiyim bizi asla bulamıycakın eveyle çok mutluyuz biz dimi ece dedi ecenin çığırma sesleri geldi 

-sakın ona dokunma dokunma onaaaaaaa seni bir bulursam elimden kimse alamaz dedim telefona bi  an bi ses geldi bi lokantanın müziğiydi 

-boşuna uğraşma asla bizi bulamıyacaksın dedi ve telefonu kapattı sinirle yumruğumu arabaya geçirdim 

-noldu omuydu  dedi cem 

-şerefsiz bir sürü şey zırvaladı bulamazmışız falan dedim

-eee napıcaz şimdi dedi ada

-arabalara binip bu bu yolda ilerliycez bi şarkı geliyodu bi lokantanın müziği gibi dedim

-nasıl bişeydi dedi ada

-söz yoktu bi müzikti ama o sesi daha önce duyduğuma eminim ...........tabiya cem hatırlıyomusun küçükken babam bizi bir lokantaya götürürdü orda duymuştum dedim

-hatırladım çok güzel bi müzikti  dedi cem

-evet işte orası ordalar hemen oraya gitmemiz lazım dedim ve arabaya bindim oraya vardığımızda etrafta ne bir araba vardı nede insan evet lokanta açıktı ama içerisi boş gibiydi içeri girdiğimizde yanılmadığımı gördüm içerisi boştu garson yanımıza geldi

-buyrun efendim sizi şöyle alabiliriz dedi garson

-yok biz oturmıycaz dedim telefonumu çıkarıp ecenin fotoğrafını gösterdim

-bu kız buraya geldimi dedim 

-evet daha yeni burdalardı hatta kız ağlıyodu çok kötü görünüyordu yardım ister gibi bakıyordu ama hiç konuşmadı bi ara çığırdı o kadar sordum iyimisiniz diye yanındaki adam tersledi bende bişey diyemedim dedi garson

-ne zaman gittiler? diye sordum

-daha yeni çok olmadı şey ben bu işte bişey olduğunu anlayınca plakasını aldım dedi garson ve kağıdı uzattı

-çok teşekkür ederim peki ne tarafa gittiler  dedim

-dümdüz gittiler hızlı giderseniz yetişirsiniz dedi garson

-tamam bu iyiliğini unutmıycam dedim lokantadan çıkıp arabaya bindik yola koyulduk onlara yetişmem lazımdı çok hızlı bir şekilde gidiyordum ve arabayı görmem içimi rahatlattı bulmuştum onları bulmuştum fazla yaklaşmadan onları takip ettim sonunda araba durdu  arabadan indiler serefsiz ecyi sürüklüyordu ece aniden ayağı takıldı ve düştü poyraz saçından çekerek kaldırmaya çalıştı sinirle arabadan çıktım 

-DOKUNMA ONA 

-ARDA dedi ece o ağlamaklı sesiyle 

---------------------------------------------------------****************--------------------------------------------------------

BU BÖLÜMDE BİTTİ OKURLARIM İLK ÖNCE HEPİNİZDEN ÖZÜR DİLİYORUM ÇÜNKÜ SİZE CUMA GÜNÜ YAZACAĞIMI SÖYLEDİM AMA YAZAMADIM BİR KAÇ SORUN VAR ONDAN GECİKTİ BU BÖLÜMDE KISA OLDU BİLİYORUM AFFEDİN AMA BİR DAHAKİ BÖLÜMDE SİZE KENDİMİ AFFETTİRECEĞİM SİZİ ÇOK SEVİYORUM İNŞALLAH BU BÖLÜMÜ BEĞENMİŞSİNİZDİR BU BÖLÜMÜ kertenkelebe123 ADLI OKURUMA İTHAF EDİYORUM İYİKİ VARSINIZ OKURLARIM <3

BEKLENMEDİK AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin