Chapter 48✔️

4.8K 100 1
                                    

Alexander POV

"iho, ayos kalang ba?" tanong ng matandang babaeng katabi ko habang nasa barko kami

"opo nay, di lang po sanay" nasusuka kong sabi habang nakakspit ng mshigoit sa bakal sa tabi ko

"first time mo lang ba?, nasan na ang mga kasama mo?" tanong nya at hinagod ang likod ko habang pinipigilan ko ang pagsuka ko

"wala po akong kasama nay" sagot ko

Inabutan nya naman ako ng white flower roll kaya agad akong naglagay sa ulo ko

"saan kaba patungo iho?" tanong nya

"sa cebu po nay" sagot ko at ng umalon ay lalo akong napa kapit sa bakal

"at ano naman ang sadya mo sa cebu iho?" tanong ni nanay

"hahanapin ko yung mahal ko nay" malungkot kong sabi at napakapit nanaman sa bakal

"bakit naman?, nagkawalay ba kayo?" tanong nya, umiling naman ako

"gusto ko magpaliwanag nay, kasalan ko din po ih" sagot ko at nag flaflash back sa isip ko ang lumuluha nyang mata, it hurt, everytime i see her eye like that, it felt like a thousand thorn on my body

"alam mo iho, kaming mga babae, madali lang kami magpatawad, basta naging totoo ka sa nararamdaman ko, kusa na namin mararamdaman yun" advice sakin ni nanag

"salamat nay" sagot ko at binalik ang white flower, nagulat naman ako ng abutan ako ng jacket ni nanay

"may apo din akong katulad mo, 3 beses sa isang buwan ako sumasakay sa mga barko, dahil dito din sya huling huminga" malungkot na sabi ni nanay pero nakangiti parin sya

"nagkaroon sila ng hindi pagkakaunawaan ng kanyang sinta, kaya nung araw na pupunta sana sya, nalaman nya na may iba na ang sinta nya, kaya habang bumabyahe, tumalon sya sa barko" nakita ko naman ang naiiyak na mata ni nanay kaya nalungkot naoang din ako

"kaya nung nakita kita iho, para kona ring nakita ang apo ko saiyo, kaya huwag kang mawawalan ng pagasa" paalala ni nanay at tinapik ang balikat ko

"o sya, sya, mag iikot pa ako, mag hahanap pako ng makakain ko" sabi ni nanay at tumayo na, ngumiti sakin ito sa huling beses bago nawala sa paningin ko dahil sa dami ng mga taong naglalakad, hindi ba sila nahihilo??

I was about to open my phone ng bigla akong kinabahan, i don't know why, but i suddenly feel scared, si ice agad ang unang taong pumasok sa isip ko kaya binuksan kina ang phone ko at tinignan ang oras

It's been 6 hours na pala, nakakahilo ang barko pero, the views ang ganda

4am na ng madaling araw pero ang mga tao dito sa barko ay parang hindi ko yata nakitang natulog, dahil lahat sila ay palakad lakad lang

Kinuha ko naman ang nabili kong sandwich sa terminal kanina at ng may dumaan na ang lalako ng kape ay bumili na rin ako

'Bro, where the hell are you?' message ni lucas sakin

'barko' i replied, and i am really thankful na may signal pa dito sa barko, may nga panahon na mahina meron din naman na malakas

Pero, while I'm here i need to confirm something

I called icelyn friend, bella

"sino to?" tanong neto at halata pa sa boses neto ang antok

"i need a favor to ask" sabi ko

"sino nga to?" at rinig ko ang paghikab neto mula sa kabilang Linya

"phoenix" sagot ko

Mr and Mrs Phoenix (COMPLETED) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon