Siguro nasanay kayong puro babae ang nagnenerate sa mga story, puro babae ang bida, mananalo, nasasaktan at palaging number one. Ay! Tsk parehas lang ba yon?
Sorry. Well guixe ang storing ito ay hindi naman ganoon ka haba eh, OO, sa katunayan pagkatapos mong mabasa to, ending na. Di joke lang, pero sampung daang pabalik balik nitong page nato.. hehe.!!
By the ways ako nga pala si Cha, Charo, Charito! As in Cha Eunwoo. Alam kong ibang iba to sa inexpect niyong story ng buhay ko pero hindi po ako sa Korea nakatira , bahala napo kayo kung matawa kayo pero taga Barangay Texas po ako sa sa ikatlong block bago ang Day Care Center , malapit sa puno ng Aratilis limang hakbang pakaliwa deretso pakanan at huwag mo naring kalimutang pumulot ng kahoy dahil may aso po kami.
Isang askal po. Tuta.
Ngayon kasalukuyang nag aaral sa kolehiyo sa isang eskwelahan sa bayan ng mayayaman pero hindi pribado. Mukha lang po akong makenista pero gwapo at maganda po ang pagmumukha ko.
(#PAKAPALAN NG TAONG NAGSASABI NG KATOTOHANAN)
Okay.. so yung story ko magsisimula sa EDSA , sasakay tayo ng MRT papuntang Cubao at magtatapos sa Philippine sea. Joke lang eto na nga. Ay. ewan kung ano-ano nalang pinag susulat ko sa journal notebook ko, kainis, umuulan pa naman ngayon. So para malaman niyo naglalakad ako ngayon ng nakapayong habang nagsusulat papuntang tambayan ng mga traysikel, mag scho-school nga diba? Try niyo kayang maglakad ng 10 miles kung di kayo asong hihingal –hingal?
Ngunit napahinto ako, oh HENDE.
Weweeet! Wow legs! Lumiwag ng bahagya ah! Parang Meralco!
Di kaya siya lamukin niyan?
Grabi hita bayan? Parang papaya ah.
Tiningnan ko siya hanggang ulo, ganda ng buhok, Oy nag Hanna. Yung likod ang firm. Yung tuhod ang puti din, di tnipid ang kojic Sanaall…
1234567890..
Parang may mali bat may kahoy? Tapos parang may luyang galit na galit? Nag iimagine lang ba ako?
“Nag enjoy kaba Pogi?” Nge! Enkantada pala tong nasa harapan ko, kita ko umusog nalang yung babae,
“ Huh?! Mama! Alis kanga diyan.” Sabi ko sa kanya. Oo siya si Mother Loray ang aking dakilang Tito na kapatid ni papang enkantada. Ang tigas tigas ng katawan tapos inuunahan pa ako sa pila..
“Abah.. Marunong kanang..”
Eto nanaman kami oh,, palagi nalang ako nito inaasar!
“Mama! Hindi yang journal ko”
jusko hirap pala makipag agawan ng may payong
“Patingin!! Lumalandi kana no?”
Anong landi? Grabi naman yung landi ah
“Mamaaaaaaa!” yung journal ko natuluan
ng ulan.. nako naman eh! AHHHHHH!
“Hoy! Kalalaking tao itech, baboy to. FYI. Time check 5:49 na ng umaga handog sainyo ng kojic pampauti ng anit”
tuloy tuloy niyang sabi..
“Ano?” nakuha pa talagang mag endorse
“Anong ano? Hoy kuyang gwapo, paki dispatsar naman nitong pamangkin ko , pa es-school.”
Sabay tulak sakin sa harap ng traysikel.. Auggg, mababasa talaga ako nito eh
“Okay madam!”
Sagot ni manong,, kaya ito sumakay nalang ako papasok sa traysikel. Ganyan talaga yan dito samin , kilala talaga yan si Mamang ditto saamin at close talaga ako diyan. Okay nasana kanina eh , tsansa nasana yun kaso nasira pa ,langya. At tong journal ko parang yagit na.
“Oh iho! Tama nana Naog na."
si manong na hyper. Bisaya yata to si manong eh.
“ Ay salamat po!”
At dali dali narin akong bumaba at nagbayad. Pag baba ko di ko to inaasahan.. Isang libong babae ang nag aabang sa harap ko.. Juskopo! Nag away patalaga! Naku wag kayong mag away, ako lang to oh ang campus heartthrob ninyo. Pag tingin sa kaliwa
