Κατευθυνόμαστε προς την Αθήνα. Στο αεροπλάνο ο κόσμος είτε κοιμάται είτε διαβάζει και παράλληλα μιλάει ψιθυριστά με τον πράσφατα-τυχαίο διπλανό του.Σύμφωνα με την πρόσφατη ανακοίνωση του πιλότου, προσγειονώμαστε στο αεροδρόμιο "Ελευθέριος Βενιζέλος". Η αλήθεια είναι ότι είχα χρόνια να επισκεφτώ την Αθήνα. Είχα χρόνια να φύγω έξω από τα όρια της Θεσσαλονίκης. Είχα χρόνια γενικότερα να αλλάξω, να κάνω κάτι το προτότυπο. Ως αφορμή για το ταξίδι, στάθηκε η κηδεία ενός συγγενή μας, μια θείας, από αυτές που τις έχεις μόνο ακουστά. Η πραγματική όμως αιτία ήταν πως θέλαμε με τον πατέρα μου να κάνουμε ένα ταξίδι, το αξίζαμε, τουλάχιστον εγώ.
Μόλις βγήκαμε από το αεροδρόμιο, κατευθυνόμενοι να πάρουμε το μετρό που θα μας αφήσει κοντά στο σπίτι των φίλων μας, άρχισα να ζαλίζομαι γι' αυτό έκατσα πάνω στη βαλίτσα καθώς περιμέναμε το μετρό. Κοίταξα τον πίνακα των δρομολογίων. Μάλιστα...μόλις το είχαμε χάσει!
27 λεπτά μέχρι την άφιξη του μετρό
Ήμουν και είμαι άνθρωπος κολλημένος στα βιβλία. Αναζητώ τρόπους για να αποφύγω τους κινδύνους της πραγματικότητας σε αυτά. Ταυτίζω κιόλας τον εαυτό μου με τους ήρωες, πιστεύοντας πως μπορώ να αποκτήσω και να περάσω ό,τι και αυτοί. Χάνομαι στα βιβλία, στις ιστορίες, στις αφηγήσεις, Ό,τι καινούργιο μαθαίνω συναρπάζομαι. Εμπιστεύομαι πολύ εύκολα, όπως δοκιμάζεις καινούργια σοκολάτα κάθε μέρα.
21 λεπτά μέχρι την άφιξη του μετρό
Δεν πήρα ούτε ακουστικά μαζί μου ούτε βιβλίο. Συγχαρητήρια! Αλλα δεν θα κάνω παράπονο. Δεν θέλω την λύπηση κανενός. Θέλω να είμαι ανεξάρτητη, ελεύθερη , αυτόνομη. Θέλω να αλλλάξω τον κόσμο. Να καταφέρω αυτά που άλλοι δεν μπορούν.Θέλω.
15 λεπτά μέχρι την άφιξη του μετρό
Ο πατέρας μου, δημόσιος υπάλληλος στο επάγγελμα, κάθεται και χάνεται στις σκέψεις του όπως συνήθως. Είναι άνθρωπος ο οποίος αδιαφορεί για την εκπαίδευση. Αδιαφορεί για εμένα. Τον απασχολεί η καλοπέραση και η υγεία του. Έχει χωρίσει με την μητέρα μου εδώ και 11 χρόνια. Δεν μιλάνε, μόνο μισιούνται. Ο πατέρας μου, αντί να δίνει χρήματα για τα μαθήματα που χρειάζομαι ως μαθήτρια Γ'λυκείου, τα ξοδεύει έξω και στα φάρμακα του.Φάρμακα. Πάσχει από καρκίνο στους πνεύμονες.Δεν θέλει να μιλάει για αυτό. Ούτε καν που το αναφέρει. Δεν τον νοιάζει, τουλάχιστον έτσι δείχνει. Όχι,δεν είναι αλκοολικός, είναι καλοπερασάκιας απλά. Ζει μόνος του, προσπαθώντας να προσεγγίσει γυναίκες. Το αποκαλεί ζωή.
3 λεπτά μέχρι την άφιξη του μετρό
Περιμένω, νυστάζοντας, Έχω κουραστεί όλη την ημέρα. Θέλω να κοιμηθώ.
1 λεπτό μέχρι την άφιξη του μετρό
Το περιμένω το μετρό σαν τρελή. Έχω χρόνια να μπώ. Στη Θεσσαλονίκη δεν υπάρχει. Ανταλλάζω ματιές με τον πατέρα μου και έναν τύπο απέναντι. Ωραίος τύπος, αλλά περιέργος.
Ήρθε
