Öncelikle hepinize merhaba,beni önceden bilenler varsa diye söylüyorum önceki kitabı yarım bıraktığım için özür dilerim ama ben de böyle bi delikanlıyım maalesef.Başladığım işin devamını getiremiyorum farkındayım.Merak etmeyin cümlenin sonu ben seni üzerim kötüyüm sorunlarım var kızım diyerek bitmiyo ama huyum böyle...Hazır işim gücüm yokken dedim bir de bu işe girişelim.KESİNLİKLE VE KESİNLİKLE GERÇEK HAYATLA BAĞLANTISI YOKTUR BUNUNLA İLGİLİ YORUM GÖRMEYEYİM biliyorsunuz sizi seviyorum hilmurcu canolar.İyi okumalar <3
Nihayet seçmeler bitmiş ve yarışma başlamıştı.Tabii bu süre zarfında biz çoktan testlerimizi olmuş,aynı evde kalmaya başlamıştık.Erkekler ve kadınlar ayrı evde olduğu için-şükürler olsun-evde nereye gitsem testesteron gördüğüm bir ortamdı kısacası.
Hele oda arkadaşım.
Tamam kardeşim en erkek oğlu erkek sensin hiç mi yorulmuyorsun sürekli ciddi olmaktan,somurtmaktan.İnsan nişanlısıyla bile konuşurken de mi mimik oynatmaz anlamıyordum.Okunması kolay bir kitap gibi tanımlardım kendimi.
Her neyse.Yarın ilk kaptanlık oyunu oynanacaktı ve hiçbirimiz uyuyamıyorduk.
Basitçe bizi elemeyi düşünen çocuk bile.
Odaya girdiğimiz ilk gün övdüğümüz şu ortamda bile rahat edemeyecek kadar stresliydik.Oysaki bizimkilere iyi geceler demiş ve uyuyabileceğimizden çok emin bir şekilde erkenden odamıza çıkmıştık.Daha kanka olmadığımız için kabalık olmasın diye aşağı yatmaya gitmiyordum ama ben zaten sessizlikte uyuyabilen bir adam değildim.Pek sohbet de ettiğimiz söylenemezdi.Zaten kimse bizim arkadaş olmamızı beklemiyordu.Yarışmanın iki favorisi olduğumuz an herkes düşman olacağımıza çok emindi ama bu kendisinin hiç rahatlamasına izin vermeyip sürekli ciddi takılan bu elemanla o düşüncelerin aksine aramız o derece kötü değildi.Yaptığımız her hareket de rekabet olarak görünüyordu ama günlük iletişim kuruyorduk.Şimdilik bu kadar samimiyet fena sayılmazdı.
İlk defa sessizliği dayanamayıp yanımdaki bebe bozmuştu.
-"Barbaros napsak ya öbürleri de uyuyamamış bari hep beraber uyumayalım iki bir sohbet falan ederiz.Sence?"Doğrulduğu yerden konuştu.
Benim bildiğim Serhat hadi öbürlerinin yanına gidelim der geçerdi,şaşırdım.Bozuntuya vermeden onayladım ve salona indik.Fakat sesler sandığımızın aksine salondan değil alt kattaki Emir ve Furkan'ın odasından geliyormuş.
Ayıp lan.Hepsi bizsiz oturuyormuş.O zaman şekil bir sitem etmek lazım.Kolumu birkaç santim uzun olduğum Serhat'ın omzuna attım ve o heybetli cümleyi kurdum:
-"Yakıştı mı lan size böyle bizden habersiz oturmak,biz de hep beraber sohbet edelim diye inmiştik.Di mi kanka?"
Daha Serhat'a dediklerimi onaylama fırsatı vermeden o cümle döküldü Furkan'ın dudaklarından:
"- Abi Serhat kapıya destursuz girilmez notu yazmış biz de rahatsız etmek istemedik valla."
Al işte.Manyak herif ya kontrol manyağı.Kim ne yapsın bizim odamızı.En azından şimdilik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gordon Ramsay |barbaros x serhat|
Não Ficção-Basitçe falan demiş zaten, hayırdır bu bebe? -Valla ben de bilmiyorum abi...
