Yours for century

1

Awtomatikong dumilat ang mga mata ko ng tumunog ang alarm clock sa gilid ng kama ko. Pagod man ay pinilit ko paring tumayo. Today is monday at di ako puwedeng malate, ito na ang huling warning sakin ni prof. Yang, kundi talagang ipapatawag na niya si dad this time.

sinikap kung maligo kahit nanginginig na'ko sa lamig. Hindi talaga ako ang tipo na morning person. pagkatapos kung maligo ay nagbihis na'ko ng uniform saka lumabas ng kwarto.

I'm already in 4th year college and bachelor of Fine arts in Libby West University, its the only school that offer programs that focus in film directing in the city. sure yes!  gusto ko maging film director for one reason,  dad and I love movies.

Some people find it funny,  they think its suppose to be a hobby and not a profession but here i am malapit na grumaduate, thanks to my supportive dad.

paglabas ko ng kwarto ay agad na bumungad sa akin si dad na busy sa pagluluto. hmm is he cooking bacon? "yes darling i'm cooking bacon, no need to drool its all yours" saad nito na para bang naririnig ang iniisip ko. napatawa nalang ako saka niyakap siya at hinalikan sa pisngi "goodmorning chef dad" i greeted him half laughing.  "goodmorning to my costumer" dad replaid, make me laugh even more. Umupo ako saka inamoy ang mga niluto niya, this smells good.

Kami nalang dalawa ni dad magkasama sa buhay, my mom died giving birth to me, wala din kaming kakilala sa side niya since she runaway from her family and dad is an orphan, so basically wala kaming kakilala dito sa manila.

"this is new, hindi ka nagmamadali kahit late kana" maya maya'y sabi niya.

"there's no way im late, nag alarm ako" sagot ko dito, immune na siya sa araw-araw kung pagmamadali scene, araw-araw din naman kasi akong late sa sobrang mantika kung matulog at kakapuyat kakanuod ng movies every night. "akala ko ba nasira yun?" tanong niya.

" and i thought you fixed it?" kunot-nuong tanong ko dito pabalik. crap no! dali-dali kung tinignan ang oras sa phone ko, muntik nakong mapamura ng makitang 9:30 na, no no no no 30 minutes nalang mag sisimula na ang klase ko. "'bat di mo naman sinabi? " dali-dali kung iniligpit ang mga gamit ko at ipinasok sa bag di kuna ininda kung ga'no ito kagulo.

"you didn't ask" kibit balik niyag sagot.  oh god gracious me! hindi kuna alam ang gagawin ko sa sobrang pagmamadali , may long quiz pa naman kami ngayon. im so dead.

"you see this dad?  ganito future ko dahil sa araw na'to" saad ko sabay taas at pakita sa kanya ng foggy na baso dahil sa dami ng eyes sa loob nito. i hope he realize that i messed up today.

tumawa ito sabay sabing "chill darling di naman malayo ang school mo dito"

"whatever dad, i have to go, you better get ready" banta ko sakanya, para ipahiwatig na baka sakaling mapatawag siya mamaya sa school, pero imbis na kabahan ay masaya lang itong tumango sabay sabing "great!  should i bring you lunch?" napatawa nalang ako sa tinuran nito saka nag-wave at tumakbo palabas.

Pagkalabas ko ng bahay ay nagulat ako ng may sumalubong saking matangkad na lalake, nakasandal ito sa motorbike niya.

Maputi at medyo may kagwapohan ang mukha niya , medyo lang kasi di ko siya type.

Pero mas nagulat ako ng makitang pareho ang suot naming uniporme, pero napaka unfamiliar ng mukha niya,  kadalasan sa mga ganitong mukha sa libby west madaling sumikat pero diko talaga matandaang nakita ko na siya sa school.

Nang makita niya ako ay agad siyang tumuwid sa pagtayo.

"hi ako nga pala si jake, bagong kapitbahay niyo kakalipat ko lang kahapon hindi mo siguro napansin kasi di ka—" pakilala niya sakin sabay abot ng kamay niya, agad ko itong tinanggap, saka ngumiti.

"ahm hello jake pasensya kana ha nagmamadali kasi ako,welcome nga pala dito sa'min, kumatok kanalang kung may kailangan ka, sige alis na'ko" nagmamadali kung paliwanag dito saka nagmamadaling naglakad palayo, pero agad din niyang hinawakan ang kamay ko.

"sabay kana sa'kin, sinadya talaga kitang hintayin" saad niya. wala na'kong nagawa kundi sumabay sa kanya dahil late narin ako at syempre makakatipid din ako.

"ah sige salamat ha" sabi ko saka siya ngumiti at inabot sa'kin ang isa niyang helmet.

SCHOOL. dali-dali kung hinubad ang helmet ko at ganon din siya, "oy salamat ha, nagmamadali na talaga kasi ako eh, see you around nalang, thanks"paalam ko saka inabot sa kanya ang helmet at tumakbo papasok ng building. narinig ko pa itong tinawag ang pangalan ko pero di kona siya pinansin dahil sa pagmamadali .Habang patuloy ako sa pagtakbo tinignan ko ang oras sa cellphone ko at nakitang 10:05 na,  ayos lang naman siguro ang 5 minutes late kesa umabsent diba? hays. napaka stikto pa naman nun ni prof. ano nalang gagawin ko kung diko maabotan ang long quiz ngayon.

ng makarating sa classroom ay nakita kung sirado na ang pinto nito, huminga ako ng malalim. nakailang bugtong hininga pa ako bago nawala ang kaba at nabuo ang pasya ko. kaya ko 'to. dahan-dahan akong kumatok saka binuksan ang pinto, here come the stares like daggers from prof. yang.

"Ms. farnisha adeena orabelle ang aga mo naman ata para sa next quiz" mahinang sabi ni prof na ikalakas ng kabog ng dibdib ko.  " im sorry sir im late k-kasi—"

"kasi ano ms. orabelle? it is because hinabol ka nanaman ng aso?  nahulog sa kanal at kailangang umuwi para magbihis? what is it
this time? tell me" putol niya sa'kin " it is because?"

napayuko ako ng makitang mahinang nagtawanan ang mga kaklase ko.

may patawa tawa pa kayo pareho naman kayong lahat sipsip pwe.

"it's beacuse she helped me" nagulat ako sa biglaang pagsagot ng isang boses lalake,ng lingunin ko ito ay nagulat ako ng makitang si jake iyon. kunot-nuo akong napatingin sa kanya pero ngumiti lang siya"nakalimotan mo" aniya sabay abot sakin ng bag ko, diko namalayang nalimutan ko pala 'to sa storage ng motor niya tanga-tanga ko talaga.

Biglang nabingi sa chismisan ang buong room sa pagsulpot ni jake.

'sino yan'
'ang gwapo naman'
'baka kapatid ni nisha'
'mukhang transferee'

Napatigil lang sila sa pagiingay ng magsalita si prof.

"and you are?"

"I'm jake rowan sir, transferee po ako and i-tinour po ako ni nisha kaya nalate siya" paliwanag niya habang nakatingala lang ako sa kanya at hinahayaan siyang magsinungaling.

"bakit hindi kayo sabay na dumating?" tanong ni sir, daming tanong parang nag iinterview lang ah.

"its because she suddenly run and say she's late and left her bag with me ,i followed her only to find out we're on the same class" he said then look at me.

There's something wrong with this guy, i can smell it. first hinintay niya ko for no reason tapos ngayon niligtas niya ko. whats up with this dude?

"okay acceptable, umupo na kayo and get ready for the long quiz, we will talk later mr. rowan" ani sir.

"thank you po sir" nakangiting sabay naming saad ni jake saka umupo,  nagulat ako ng bigla siyang tumabi sa'kin saka ngumiti.

"can i sit—"

"okay stop, what do you need and why are you acting like this?" i gave him a-seriously?-look , there's no way, someone could be nice to you just because they want to.  And this guy got something to tell.

"nothing"

"just tell me what do you need?"

"you—" he replaid with a serious look.

"sinong yang maingay diyan sa likod?" inis na sita ni prof sabay tigil sa pagsusulat sa board.

pero di yun napigilan ng curiousity ko sa naging sagot ni jake.

"me?"

——————————————
A/n: this is my first story na pinublish ko sa watty, im sorry for the super late update, wala po akong specific time and date ng pag u-update so im sorry about that. im busy with my modules kasi.

———————
like, vote, comment and be a fan :>