İLK BÖLÜM-GÜNEŞ GECE VE YILDIZ

44 6 22
                                    

Eveeet karışınızda ilk bölüüm. Lafı uzatmadan sizi bölüme bırakıyorum. Uzun yazmayı düşünüyorum ama bakıcaz bakalıım. O zaman; 

İyi Seyirler:)

''Hayır anne, sizinle gelmeyeceğim. Bunu tahmin etmemen beni şaşırttı.''

''Çünkü ben''

Derken annem söze atladı;

''İnsanlarla yakın olmayı sevmezsin.''

Hafif bir kahkaha attığım sırada annem bavulunu topluyordu. Babamla 2 günlüğüne Muğla'ya tatile gidiyordu. Anlamadığım tek şey İzmir'de yaşamamız fakat tatil için Muğla'yı seçmeleriydi. Bu arada tanışmadık...

 Güneş ben Güneş Acar.  

17 yaşında sosyal anksiyetesi olan bir kızım. Bu yüzden insanlarla yakın olmayı sevmem. 

Hiç yakın arkadaşım yok. Ailem dışında... İnsanlardan korkuyorum. Birilerinin rüzgarına kurban olmaktan korkuyorum. Biliyorsunuz insanoğlu acımasızdır...

Twitter uygulamasında yüklü bir takipçi sayım var. Tam olarak 23.746 kişi. Aklıma gelen sözleri anında orada paylaşıyorum. Bunu söylediğim an aklıma bir söz geldi ''Yıldızlar bizim için yağıyor düşmekten korkma...''

Anında bu sözü hesabıma yazdım. En az bir dakika da 327 like almıştı. 14 kişi tarafından retweetlenmişti. Saat 21.05 Bilgisayarımdan tweetimi paylaşalı 4 dakika oldu. 

Rauf&Faik я люблю тебя давно çalıyor. Rauf Faik şarkılarını daha önceden duymuştum ama beni bağamlısı yapan kişi Twitter'den tanıştığım Gece, Gece Yıldız. Gece ile çok iyi anlaşıyoruz. İsimlerimizin benzerliği çok değişik değilmi? Biriyle konuşurken rahat ettiğim kişilerden biri o. Belki de real olamayacağımızı bildiğim için bu kadar rahatım. Onu göremeyeceğim için bu kadar rahatım...

Annemler sabah 8'de yola çıkacaklarmış. Yol yaklaşık bizim orada ki evimize kadar üç saat sürüyor. 11 gibi orada olacaklar.

Ne kadar iyi değil mi? Sadece üç saat. Benim Gece ile aramda 15-16 saat var. O Trabzon'da ben İzmir'deyim. İyi anlaştığım birde Yıldız var. Güneş, Gece ve Yıldız. Biz birbirimizi bulmak için doğmuşuz gibi hissediyorum. İsimlerimize bakar mısınız. Gerçekten birbirimiz için yaratılmışız. Yıldız Samsun'da Gece Trabzonda ben İzmir'deyim. Birgün yan yana olacağımızı ve birbirimize sarılacağımızı hissediyoruz. Belki de onlar hissediyor. Ben kimseye sarılamam... Ben hastayım...

Bunu onlara henüz söylemedim. Hayallerini yıkmak istemiyorum. Ama hayaller yıkılmak için kurulurlar... 

Bir grubumuz var Anektarlar Koltuğun Altında. Çok güzel değil mi skjdklskskj. Bu isimler Gece'den çıkıyor. Ben ve Yıldız o kadar akıllı değilmişiz. Öyle diyor sklssxosakl. Birbirimize herşeyi söylüyoruz alınmıyoruz, utanmıyoruz. Çünkü biz aileyiz, biz kardeşiz. Gökyüzü kardeşleri...

Biz bir söz verdik Gökyüzündeki Son Yıldız Yanıp Kül Oluncaya kadar birbirimizleyiz. Biriz...

Siz de bizim hikayemiz bitene kadar bizimle misiniz?

-

Bu bölüm çok içime sindiii. Bu arada evet Güneş benim Gece Buğlem ve Yıldız da Şura slksslkjsmxl. Biz birbirimiz için yaratıldık. Ve birgün onlara sımsıkı sarılacağıımm. Şuan bu cümleyi yazarken üste koyduğum şarkı çalıyor. Ve ben ağlamaya başladım. Sizi çok seviyorum Anektarlar...


Senden 7 Metre UzaktaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin