Λέξεις Φαντασίας

O κήπος

Ήμουν ένας σπόρος

Ένας σπόρος άψυχος γεμάτος ελπίδα για ζωή

Φυτεμένος στον πιο όμορφο κήπο

~

Έβγαλα τα πρώτα μου βλαστάρια

Ο κήπος απέραντος στον ορίζοντα

Η πρωινή λιακάδα καυτή

Αντίκρισα τα πολύχρωμα άνθη πάνω στην φρέσκια σμαραγδένια χλόη

~

Μεσημέριασε

Ο κήπος συρρικνωνόταν

Παρέμενε όμορφος

Ήμουν πλέον ένα άχαρο μπουμπούκι

Ο βλαστός μου απαλός σα χνούδι

Φύσαγε δροσερός ευωδιαστός αγέρας

Γνώρισα τους θάμνους και τα δέντρα

Τα ζήλεψα που βλέπανε πέρα από τον φράχτη

~

Το ηλιοβασίλεμα λίγο πιο πάνω από αυτόν

Ο κήπος μικρός

Ήμουν πλέον ερυθρό τριαντάφυλλο

Έβγαλα αγκάθια

Ο βλαστός μου σα περικοκλάδα

Ζήλευα τις πεόνιες και τις ορχιδέες

Για την μαγική τους όψη

Για τον αψεγάδιαστο κορμό τους

Δεν καταλάβαινα πόσο ομόρφαινα τον κήπο

~

Σουρούπωσε

Η βελούδινη αύρα υπέκυψε στον συρίττονα άνεμο

Οι ρίζες μου νυχιές αφήνανε στο χώμα

Στην μάχη για επιβίωση

Τα φθονερά αισθήματα έγιναν τρόμος

~

Ξέσπασε βροχή

Είχα πλέον σχεδόν μαραθεί

Η χαρά, η αγάπη, η ξεγνοιασιά, η ελπίδα

Όλα χάθηκαν

Εκτός από την νοσταλγία

Μόλις ξεριζώθηκα παρασύρθηκα από την θύελλα

Είδα πάνω από τον φράχτη

Απογοητεύτηκα

Ξαπλωμένος στο υγρό χορτάρι

Με μοναδικό προορισμό τον Άδη

Τα πάντα μελανά

Μα το φεγγάρι ολοστρόγγυλο και ασημένιο

Έτσι είναι ο θάνατος

Ψυχρός και απαλός

Ύπουλος