I'm Never Going To Leave You Alone

[1]

-5 jaar later-
Ik sta op.
Ik ben zenuwachtig voor vandaag.
Vandaag ga ik voor het eerst weg hier.
Weg uit dit weeshuis.
Een nieuw begin.
Maar ik ben ook blij.
Ik heb hier geen vrienden.
Mijn vvrienden hebben me achtergelaten na wat er is gebeurd met mijn ouders.
Daardoor ben ik nu een emotioneel wrak en heel erg opvliegerig altijd.
ik weet niet wat er met me gebeurt is sinds ik mijn ouders ben verloren maar het is niet goed.
Het weeshuis is volgens mij blij dat ze me weg hebben.
Ik start, en win, vaak gevechten.
Dat kan ook de reden zijn dat ik geen vrienden heb.
Maar ja, ik doe vandaag iets simpels aan wat ik eigenlijk normaal ook altijd draag.
Ik ga me hier dus echt niet helemaal voor opmaken.
Ik hoop dat ze geen schooluniformen hebben op dat internaat.
Al hoewel, dat zou me nisk verbazen.
Het zag er zo oud uit op alle foto´s.
Ik loop naar de eetzaal en iedereen kijkt me voor de verandering vandaag eens blij aan.
Ik schreeuw naar iedereen: ´Wat leuk dit weer he, vandaag gaat Tess eindelijk weg! Kijk is weg guys, en doe eens alsof jullie me gaan missen.´
Iedereen lacht me keihard uit en ik ga verder: ´Weet je wat, ik haat jullie allemaal. Ik hoop dat jullie allemaal een kutleven krijgen. I´m out!´
En terwijl ik dat laatste zeg loop ik snel uit de eetzaal weer weg en ren ik terug naar mijn kamer.
Ik pak al mijn koffers en neem de trap weer naar beneden.
Kut weeshuis, ze hebben hier niet eens een lift.

Ik sta in de hal te wachten op mijn taxi en grinnik een beetje om een leuk filmpje op insta.
´Oh ze kan ook nog lachen´
Ik schrik me kapot, ineens staat de directrice voor me!
´Ik schrok van u mevrouw´zeg ik glimlachend.
De directrice is de enige die ik eigenlijk echt mag.
Ze doet aardig tegen me en zorgt er elke keer voor dat ik een niet te erge straf krijg.
Ze lacht terug en antwoordt: ´Ik ga je aanwezigheid eigenlijk denk ik wel missen. Zonder jou heb ik niks te doen overdag.´
Ik antwoord terug: ´Dan bent u waarschijnlijk de enige´
´Nee dat is vast niet zo, ik weet zeker dat anderen je ook gaan missen.´
Ik kijk ongemakkelijk naar buiten en antwoordt dan: ´Nee ik denk het niet´
Dan zie ik de taxi de oprit opkomen en kijk naar de directrice: ´Nou daar is mijn taxi, dankuwel voor alle jaren.´ en ik draai me om naar mijn koffers om ze te pakken.
Dan staat de directrice ineens voor me en ze trekt me in een ongemakkelijke knuffel. Ik knuffel niet terug en daarom laat ze me al snel weer los.
´Nou doei dan, kom je ons nog een keer opzoeken?´ vraagt ze me hoopvol.
´Nee ik denk het niet´
En met die woorden loop ik met mijn koffers naar buiten.
De taxichauffeur stapt uit de auto en helpt me met de koffers in de achterbak te doen.
Ik kijk nog 1 keer naar het huis waar ik 5 jaar heb gewoont en stap dan de taxi in.

Ik heb in de taxi een awkward gesprek met de chauffeur over het weer en dan heb ik er genoeg van.
Ik vraag hem ¨vriendelijk¨ of hij zijn kop wilt houden en stop dan mijn oordopjes in mijn oren en ik zet een leuk muziekje op.
Ik scroll ondertussen een beetje door insta en maak een foto voor snap.
Dan kijk ik ffe snel op Google Maps hoe lang het nog rijden is.
Want sinds ik de taxichauffeur heb uitgescholden kijkt hij me steeds chagrijnig aan door de achteruitkijkspiegel.
Shit, het is nog een half uur rijden.
Dit gaat nog een lange rit worden.

Een half uur later rijden we de oprit op van een prachtig soort hotel.
Jemig ik dacht dat het er oud uit zag, maar dit is helemaal niet oud!
Het ziet er prachtig uit!
Ik kijk mijn ogen uit terwijl de taxi word geparkeerd.
Dan stap ik uit en probeer mijn koffers uit de achterbak te halen.
De chauffeur komt naar me toe en haalt de koffers er onbeleefd uit.
´Krijg ik mijn geld nog, jonge dame?´ vraagt hij aan mij, met de nadruk op jonge.
´Ten eerste, u hoort niet zo onbeleefd tegen me te doen. Ten tweede, pas op met die koffers die zijn duurder dan jouw dagloon. Ten derde, rot toch een eind op.´ ik druk het geld in zijn handen en draai me om.
Ik schreeuw nog even naar hem:´ Het is dat ik wordt aangehouden als ik u niet betaalde maar anders had u uw geld niet gekregen en lag je nu bloedend op de grond. Dus nog een fijn leven verder.´
Hij snift naar me en stapt daarna weer terug in de taxi en rijd snel weg.

Ik hoor achter me gegrinnik en ik draai me snel om: ´Rot op vieze pedo met je taxi!´
Dan zie ik dat dat niet de taxichauffeur was.
´O sorry, jij bent niet die taxichauffeur.´
´Nee dat klopt´ zegt hij lachend.
´En wie mag jij dan wel zijn?´ zeg ik glimlachend.
´Hey ik ben Noah, en wie ben jij?´
Ik besluit om aardig tegen Noah te zijn en antwoordt:´Hoii, ik ben Tess. Ga je hier naar school?´
´Ja, maar ik heb jou nog nooit gezien. Waar kom jij ineens vandaan.´
´Ik ben hier nieuw, goede eerste ontmoeting dit´ lach ik.
Hij lacht terug en ik vraag hem:´Weet je waar de ingang is? Het is een beetje een groot gebouw.´
Hij antwoord glimlachend:´Ik loop wel even met je mee. Ik heb al van Lynn gehoort dat ze vandaag een nieuw meisje ging rondleiden.´
´Lynn?´
´Lynn is een vriendin van mij. We hangen vaak met elkaar op enzo.´
´Ohh leuk´
We lopen samen naar de ingang en Noah helpt me mee met mijn koffers.
Voordat ik naar binnen ga zeg ik tegen hem:´Nou hier begint mijn nieuwe leven. Wish me luck´
Dan duw ik de deur open en loop naar binnen.
___________________________________________________________________________________
Whoop whoop, ik hoop echt dat mensen mijn verhaal gaan lezen!!!
Ik ben voor vandaag denk ik klaar met hoofdstukken posten maar ik ga morgen zeker verder!!!
Ik ga denk ik ook een vast schema maken waarop ik ga publiceren, maar ik denk dat het maar iets van 2 dagen in de week wordt ofzo want ik post dit eerste hoofdstuk in de vakantie du nu heb ik nog tijd. :))
Ik weet niet of ik dit al van jullie kan vragen maar stem en volg even.
En ik vind het heel leuk als je een reactie achterlaat. Dat motiveert me een beetje :))
Joejoe!! xxx -E
-1130 woorden