Unicode
.........
မနက်ခင်းရဲ့ဖြာချလာသော နေရောင်ခြည်က ပြတင်းပေါက်ကိုဖြတ်သန်းကာ မျက်နှာသို့တစ်ဆင့်ခံထိတွေ့လေသည်။
ဖြာချလာသော နေရောင်ခြည်ကြောင့် နိူးထလာရလေသည်။
"အား...အင်း..."
အကြောဆန့်၍ ကုတင်ဘေးက ဖုန်းကိုယူကာ ကြည့်လိုက်တော့ နံနက် ၈ နာရီတောင်ထိုးနေလေပြီ။ ဒီနေ့က ကျောင်းပိတ်ရက်မို့ကျောင်းလည်းသွားစရာမရှိ။ ပြန်အိပ်မယ်လို့ကြံပြီးမှ သတိရလာသော မှတ်ဉာဏ်အချို့...
"ချီး...သေပြီ။ ရှိန်း နဲ့ချိန်းထားတာပဲ "
အမ် နေပါဦး ။ သူ ရှိန်း လို့ခေါ်မိလိုက်တာလား။
ကိုယ့်အတွေးကိုယ်သဘောကျကာ ရှုပ်ပွနေသော ဆံပင်ကြားထဲလက်ထိုးထည့်ကာ ရယ်မိသည်။
(အမှန်ပါပဲ ရှိန်းသူ ကနောက်ဆိုရင် ဇိုင်းရန်အမြဲပြုံးရယ်နေအောင်လုပ်ပေးမဲ့သူဆိုတာကိုကော ဇိုင်းရန် သိပါ့မလား?)
ရေချိုး၍ ပြင်ဆင်ကာ မှန်ရှေ့ထိုင်ကာ တစ်ခုခုကိုစိတ်အလိုမကျဖြစ်နေလေသည်။
ဘာကိုစိတ်အလိုမကျဖြစ်နေတာလဲ? အာ....သူ့ဆံပင်ကိုပဲ ။
"နေပါဦး ဆံပင်ကိုဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ"
ဆံပင်ကိုဘီးတစ်ချောင်းဖြင့် ဟိုဘက်စောင်းဖြီးလိုက် ဒီဘက်ကိုဖြီးလိုက်ဖြင့်အလုပ်ရှုပ်နေလေသည်။ နောက်တော့ ဆံပင်ကိုအလယ်ကနေခွဲကာ ဂျယ်လ် လိမ်း၍ အနည်းငယ် ဖွာချလိုက်သည်။ နဖူးထက်တွင် 'ဂ' လေးလို ဆံပင်ကကွဲနေလေသည်။ နားကပ် တစ်ဖက်ကိုချိတ်ဆွဲကာ ရေမွှေးဆွတ်လိုက်သည်။ မှန်ထဲမှာကြည့်၍
"Wow.....ငါက စောက်ချောကြီးပါလား အဟေး "
ဘောင်းဘီအိတ်ကပ်ထဲကိုလက်ထည့်ကာ သော့ကိုယူ၍
ဆိုင်ကယ်ပေါ်တတ်ကာ မောင်းထွက်လာခဲ့လေသည်။
.............
အပြန်ထွက်ရန် ပြင်နေသော အငယ်ကောင်ကြောင့် မနေသာတော့ဘဲ
"ဟဲ့အငယ်ကောင် ဘယ်သွားဦးမလို့လဲ"
ဟေသာ ကမေးလေသည်။
"မမ နင့်ကိစ္စမို့လို့လားဟ"
"မေးရမှာပဲလေ ငါနင့်အမဟဲ့"
YOU ARE READING
''ေမာင္'' ေစရင္.... S1(''မောင်'' စေရင်....){Completed}
Romanceအမုန်းတွေ အတ္တတွေမရှိဘဲ ပွင့်လင်းခဲ့ကြရင် အဆုံးသတ်ဟာ ခြိုမြိန်နိုင်သည်။ သို့သော်..... အမုန္းေတြ အတၱေတြမရွိဘဲ ပြင့္လင္းခဲ့ၾကရင္ အဆုံးသတ္ဟာ ၿခိဳၿမိန္နိုင္သည္။ သို႔ေသာ္..... From 7.10.2020 To 29.10.2020 #VeraVicki2619
