ÖLÜM ÇİÇEKLERİ

Giriş

Hayatım otuz iki saati kayıp.
En yakın arkadaşım Betty, bana o saatleri karanlık bir dolabın dibindeki eski kıyafetler gibi hayal etmemi söylemişti.Gozlerini yum. Dolabın kapağını aç. Bir şeylerin yerini değiştir yokla. Hatirladiklarimi keşke hatırlama saydım diye düşünüyordum 4 tanecik çil ardına kadar açık benimkilerin bir kaç santim önünde duran masmavi gözler pürüzsüz yumuşacık bir yanığı tekleyen böcekler dişlerimin arasına dolan Toprak �şte bu kısımları hatırlamıyorum 17 yaş günü pastasının üstünde mi onlar yanıyor minik alevler elin mi çabuk tutmak için bana el sallıyorlar buz gibi metal çekmecelerdeki güneş şapkası çiçeklerin ne düşünüyorum her yanıma kesilip dursam da defalarca duşta alsam çiçeklerin kokusundan kurtulamıyorum mutlu ol Bir Dilek tut sırıtma bir gülümseme yerleşip bunları odaklanıyorum odadaki herkes beni seviyor ve kendimi evindeymiş gibi hissetmemi istiyor eski tessie için ben de aynı şeyi diliyorum hatırlamama asla izin verme gözlerimi kapatıp mumları üflüyorum