Epiloog.

2.9K 135 12
                                    

6 jaar later

‘Libby blijf je wel bij me in de buurt, we willen niet dat je verdwaald,’ riep ik naar mijn dochtertje toen ze richting de ingang van het vliegveld rende.

Ruby, Rowan’s dochter, volgde haar op de voet en hun gegiechel liet ons beide glimlachen.

‘Maar mam, ik heb papa gemist! Ik wil hem zien!’ Zei ze met een pruillipje terwijl ze voor de deur wachtte tot we weer bij hen waren.

Ik pakte haar handje vast ‘Dat weet ik liefje, ik heb hem ook gemist maar we zien hem snel.’

Met zijn alle liepen we naar binnen en eventjes bleven we stil staan om uit te vogelen waar we precies heen moesten. Ik keek opzij naar mijn vriendinnen, Shay had Ryder op haar arm en haar zoon verstopte zijn gezicht in haar nek. Hij leek heel erg op Calum, zo erg dat het gewoon een mini Cal was. Summer haar buik was zo groot dat we haar bijna thuis hadden gelaten, ze was zwanger en de baby kon elk moment komen.

‘Gaat het Sum?’ vroeg ik toen ze over haar buik vreef.

Ze knikte ‘Ja hoor, we kunnen gewoon niet wachten om Mikey te zien.’

De jongens waren een maand in Amerika geweest voor een speciale tour en we hadden ze allemaal heel erg gemist. Ashton en ik belde en skypte bijna elke dag maar soms miste ik hem daardoor alleen nog maar meer. Libby hielp gelukkig wel, ze was een deel van Ashton en ze was altijd 24/7 bij me. Ze heeft zelfs een keer beside you voor me gezongen omdat Ash haar gevraagd had om dat te doen, ik had die avond dan ook gehuild als een baby.

‘Mam kom nou we moeten papa vinden,’ zeurde Libby terwijl ze aan mijn hand trok.

Ik glimlachte naar haar ‘Geduld Libs, zijn vliegtuig is net geland dus we moeten nog een paar minuutjes wachten.’

Ze zuchtte en liet mijn hand los ‘Oke, mag ik dan nog even met Ruby en Ryder spelen?’

Shay zette Ryder op de grond en meteen pakte Libby zijn handje vast. Het jongetje was twee jaar jonger als haar maar ze konden het altijd heel goed met elkaar vinden. Ruby was natuurlijk Libby’s beste vriendin en de twee vonden het altijd erg leuk om met de kleine Ryder te spelen en hem nieuwe woordjes te leren.

Met zijn vieren keken we vertederd naar de kinderen, ze waren enorm schattig en ze deden ons denken aan hun vaders. We hebben veel tijd met elkaar doorgebracht toen de jongens weg waren en zo zijn we dan ook door de maand heen gekomen. Ik had ook een aantal dagen met Solange en haar twee kinderen doorgebracht. Sow en Harry hadden een tweeling en ze waren met zijn alle voor twee weken naar Australië gekomen om vakantie te vieren. Ook had ik veel contact gehad met Lizzy en Francis, beide meiden waren zwanger en Ash en ik waren van plan om binnenkort bij hun op bezoek te gaan in Engeland. Ik vond het nog steeds geweldig dat we allemaal zulke goede vriendinnen waren geworden.

‘Papa!’ riep Libby opeens.

Ze sprong op en rende recht in haar vaders armen. Ruby en Ryder twijfelde geen moment en rende ook naar hun vaders toe waarna de meiden en ik ook zo snel mogelijk naar onze vriendjes toe snelde.

‘Hey princes, ik heb je gemist!’ zei Ash tegen Libby terwijl hij haar stevig knuffelde.

Toen hij mij zag staan liet hij onze dochter langzaam los ‘Ali,’ fluisterde hij.

Hij pakte mijn beide handen vast en trok me naar zich toe ‘Ik heb je zo gemist liefje, zo zo veel!’

Ik sloeg mijn armen om zijn nek en drukte mijn lippen tegen de zijne, Libby’s luide ‘Iewl’ negerend. Het voelde zo goed om weer in zijn armen te zijn, ik had alles aan hem gemist. Zijn warmte, zijn geur, zijn stem, zijn aanraking, alles. Toen hij mijn lippen los liet tilde hij snel Libby in zijn armen en trok ons in een groepsknuffel.

‘Ik heb mijn twee meisjes zo gemist, ik laat jullie nooit meer alleen achter,’ zuchtte hij waarna hij onze beide voorhoofden kuste.

Libby giechelde ‘Gelukkig maar want we miste je zo erg dat we bijna ziek werden.’

Ashton lachte en zette haar weer op de grond ‘Ik beloof dat ik dat niet meer zal doen oke? De volgende keer komen jullie gewoon met me mee.’

Libby juichte en toen ik om me heen keek zag ik hoe al onze vrienden hun kleine familie omarmde. Calum had de kleine Ryder in zijn armen en drukte een kus op Shay haar voorhoofd, Luke tilde een giechelende Ruby op zijn schouders terwijl Rowan met trotse ogen toe keek en Michael had zijn handen op Summer haar buik liggen terwijl hij er tegen praatte alsof zijn ongeboren kindje er al was.

Ik verstrengelde mijn vingers met die van Ash en leunde met mijn hoofd tegen zijn schouder. Libby leunde tegen onze benen aan en glimlachend legde ik mijn andere hand op haar schouder. Ik zag sommige mensen naar ons wijzen en glimlachen, we zagen eruit als een gelukkige familie en dat waren we ook zeker. Ashton en Libby waren mijn alles en ik hield van hen beide met heel mijn hart.

‘Ben je er klaar voor om weer met ons mee naar huis te komen?’ vroeg ik Ash.

Hij drukte een kusje op mijn neus en tilde Libby weer in zijn armen ‘Altijd, let’s go home!’

--
A/N: Wow ik kan gewoon niet geloven dat Always nu echt is afgelopen..
Ik ben best wel tevreden over de epiloog en ik hoop heel erg dat jullie hem leuk vinden!
Als jullie net als ik nog geen afscheid kunnen nemen van Alishton, lees dan vooral het dankwoord! Deze komt later deze middag online! (; 
xxx

Always • Dutch Ashton Irwin fanfictionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu