CEBIMDEKI YABANCI

işler kızışıyor...

Holaaa!!!
Bu kitabı fazla uzatmak istemiyorum. O nedenle şöyle birşey yapıyorum. Bu andan itibaren 4 ay sonrasını konuşacağız. Çünkü olaylar uzun olacak biraz.. 20 bölüm yada daha az bilmiyorum. O kadar yapmayı planlıyorum. Iyi okumalar..

Yazarın ağzından:
Genç çocuk herşeyden habersiz sınıfına doğru gidiyordu. Çünkü mutluydu. Ve her şey bugün bitecekti. Sonunda Gece'yi elde edebildi ve bunun için 4 ay uğraştı. 'Değdi mi?' Diye sordu kendine ve kendi kendine 'Her şeye değdi. Yine olsa yine yaparım.' dedi. Fakat beklemediği fark etmediği birşey oldu.
Bundan 4 ay önce engeli kaldırmak için gittiği sınıftan çıkarken biri onu fark etmişti. Ve o kişi yani Yıldız bunları biraz sonra Gece'ye anlatmak üzere evinden çıktı ve okula geldi. Ondan önce gidip Ateş ile konuşacaktı.

Ateş'in ağzından:

Uzun zaman sonra hiç bu kadar mutlu olmamıştım. Çünkü sonunda Gece'nin güvenini kazanmıştım. Ve bu oldukça zor oldu. Pes etmek üzereydim 2. ayda lakin Gece'nin  bana güvenmeye başladığını fark etmemle her şeye daha fazla önem verdim. Her gün penceresine ya da kapının önüne en sevdiği şeyleri bıraktım. Her gün onun ne kadar büyüleyici olduğunu düşündüm durdum. Ve en sonunda başardım. Güvenini kazandım...

Arkamdan gelen ses ile arkamı döndüm. " Ya Bulut dursana!!!!"
Bana seslenen kişiye baktığımda bunun Yıldız olduğunu görmemle suratım düştü.

"Ne var Yıldız çabuk söyle işim var derse girmem gerekiyor..

" Senin işin ya da her ne dersinse bundan önemli değil emin ol. Önce gel kimsenin olmadığı bir yere gidelim. Önemli bakma öyle."

" Tamam. Tamam geliyorum. Çekiştirme..."
Beni çeke çeke fazla kimsenin olmadığı bir yere gittik.

"Anlat çabuk ne istiyorsun?"

"Hatırlar mısın bilmem. Bundan 3 ay önce Gece tüm sınıfa bağırarak bir soru sordu soru tam olarak şöyleydi.
' Geçen haftalarda biri bu sınıfa girdi. Ve benim telefonumla oynadı. Beden dersinde. Gören biri varsa söylesin hemen!!! ' dedi. Ve biliyor musun ben o kişiyi gördüm Bulut."

Şoke olmadım desem yalan söylemiş olurum. Yüzündeki o iğrenç sırıtışı kesmek için herşeyi yapardım. Biliyorum bu kız beni seviyor. Ve her şeyi yapar. Ama benim onu sevmediğim ve Gece'yi sevdiğimi bildiği için kendine yediremiyor. Okuldaki erkeklerin %80'i hatta belki daha fazlası bilemem onun peşinde dolanıyor. Ama o sadece kendi pis işleri yapmak için onları kullanıyor ve kimse de bunu fark etmiyor. Edenler de bile bile yapıyor. Çünkü onu sevdiklerini sanıyorlar.
Ve yediremedigi için Şu an herşeyi yapabilecek kapasitede biri o.

"Bundan bana ne ?"

"O  sendin Bulut. Gördüm seni. Sınıftan çıkarken çok mutluydun ama dikkatliydi de... Sahi neden o kadar dikkatliydin?  Acaba biri seni görür diye mi? Ya sa şöyle sormaliyim bence Gece seni görür diye mi bu kadar dikkatliydin? "

"Bundan sana ne  Yıldız. SANA NE!!!"

"Demek öyle..."

"Evet öyle."

"Iyi o zaman benim gidip Gece'ye seni gördüğüme de birşey demezsin bence"

"BANA BAK!! EĞER GIDIP SÖYLERSEN SENI ÖLDÜRÜRÜM.  
BUNU YAPARIM!!"

" HİÇ BİR ŞEY YAPAMAZSIN BULUT BEY!!! ANLADIN MI ? HİÇ BİR ŞEY!!"

"Ya demek öyle.."

Dedikten hemen sonra onu ittim. Benim itmemle zaten bulunduğu yer itibarı ile merdivenlerden yuvarlanarak düştü. Gördüğüm en son şey düştükten sonra başından gelen kandı.
Ve ben hemen ordan kaçtım. Tuvalete girdim ve 5 dakika olmadan gelen bağırış sesleri beni ordan çıkarttı. Çünkü bağıran Gece'ydi.
Hemen bağırış olan yere gittim ki bu da Yıldız'ın düştüğü merdivendi.
Hemen yanına gittim.

Ve hiç birşey olmamış gibi ona baktım. O an ilk defa göz göze geldik. Ve ben onun gözlerin de yok olduğumu hissettim.

Beni kendime getiren yine Gece oldu.

" Çabuk kızı al. Revire götür hadi ne duruyorsun!!"
Diyince hemen kucağıma aldığım Yıldız'ı , Gece ile birlikte revire götürdük.

Kosa koşa revire varınca devirdeki hemşire Aylin abla "Ne oldu bu kıza böyle?" diye bir soru sordu.

Cevap Gece'den geldi hemen ,
"Bilmiyorum Aylin abla lavaboya gitmek için yukarı çıkıyordum bir baktım yerde kanlar  içinde yatıyor. "

Aylin abla anladığını belirtip bizi dışarı çıkardı. Gece hemen kapının önünde diz çöktü. Ağlıyordu. Korkuyordu ona birşey olacak diye korkuyordu. Yıldız'ı hiç sevmez ama ona birşey olursa çok üzülür.
"Gece..." baktı. Gözlerimin taa içine baktı ve ben o gözler de öldüğümü hissettim. O gözlerde acı, öfke, hüsran ve korku vardı. Ne var dercesine baktı bana gözü yaşlı bir şekilde.
Hemen yerinden kalktım ve gidip sarıldım ona. Ilk başta şoke oldu. Fakat sonra oda sarıldı ve hıçkıra hıçkıra ağladı benim omzumda. Dakikalarca öyle kaldık. Fakat sonra ayrıldı benden ve ben kaçarcasına gittim ordan çünkü dursaydım herşeyi anlatırdım ona biliyorum.
Bunu kendime yapamazdım.. O kadar emek vermişken , kuyruğuna gelmişken bunu yapamazdım.

Akşam gece yarısına
yakın bir vakit:

Telefona gelen bildirim ile başımı telefona çevirdim. Mesaj gelmişti. Gece'dendi mesaj.

Gece: Nerdesin?

Ateş: Burdayım prenses...
Nasılsın? İyi misin? Gördüm seni..

Gece: kötüyüm. Yıldız... çok daha kötü. Umarım iyidir..

Ateş: O iyi olacak güçlü bir kızdır o takma kafana tamam mı?

Gece: Tamam. Evet 4 ay oldu. Artık ne zaman görücem seni. Merak ediyorum artık.

Ateş: Zamanı geldi artık...

Gece: ciddi misin!!!?

Ateş: Evet ciddiyim.
Yarın okul çıkışı okulun arka kapısına gel. Olur mu sana?

Gece: olur tamam yarın okul çıkışı orda. Anlaştık!! Ben şimdi gidiyorum.
Uyumam lazım. Kendine iyi bak iyi geceler...

Ateş: iyi geceler... gözlerinde boğulduğum... ❤

Işi fazla uzatmak istemedim açıkçası. Evet Ateş'in gerçek ismini de öğrendik shdhhxbdhd.
Bulut. Hsdhhdhshd
Kendinize çok iyi bakın gelecek bolum baya bir olaylı geçecek.  Çünkü Yıldız uyanacak falan filan shhshsh . Neyse anlatmiyim.
Hoşça kalın...❤❤❤❤