mirror, mirror tell me

1

Genç kız uyandığında tavana bakmaya başladı. 2 gündür burada hastanedeydi.

Tavana bakmaya devam ederken birden gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı. Zaten 2 gündür durmaksızın ağlıyordu.

Ailesini düşünüyordu. Annesini, babasını ve kocasını hepsini kaybetmişti. Tatile gitmek için yola çıktıklarında trafik kazası  geçirmişlerdi ve bunu kendisi önermişti. Kaza sonucu birtek Park jihyo hayatta kalmıştı. Bu nedenle hep kendini suçluyordu.

Genç kız yatağından doğrulup su içmek için ayağa kalktı. Bardağına su doldurup içmeye başladı. Bir anda yatağının önündeki duvarda bir ayna gördü. Aynayı gözüyle incelerken kapının çalmasıyla dikkati dağıldı. İçeriye Jeongyeon ve Nayeon girdi.

Jihyo başlarda onlarla görüşmek istememişti çünkü onların kendisini bu halde görmesini istemiyordu.

Nayeon: Jihyo iyi misin?
Dediğinde Jihyonun boynuna sarıldı. Jihyo ağlamamak için kendini zor tutuyordu. Fakat dayanamayarak ağlamaya devam etti.

Bu arada jeongyeon Jihyoyu inceleyip iyi olduğundan emin olmaya çalışıyordu.

Nayeon jihyodan ayrılınca bu sefer jeongyeon sarıldı. Jihyoyu yanağından öptü. Oysa jeongyeon da jihyoda öpülmeyi sevmezdi ama bu sefer hiç kötü hissetmemişlerdi.

Oturup konuşmaya başlayacakken...

Jeongyeon: Jihyo herşeyi biliyoruz. Kendini bu kadar suçlama çünkü bu olanlar senin suçun değil.

Jihyo: Lütfen gidin sizin yanınızda ağlamak istemiyorum. Ama kendimi tutamıyorum lütfen gidin yarın gelirsiniz olur mu?
(Dedi ağlayarak)

Jeongyeon ve Nayeon hiç ısrar etmeden kendine iyi bakmasını söyleyip çıktılar.

Jihyonun yüzünde tam ufak bir gülücük oluşmuşken aynada bir şey farketti. Kendisi vardı ama saçları kendi saçlarına göre daha kısa ve daha koyu bir siyahtı.ten rengi ise bembeyazdı. Kendine bakdığında bunun kendisi olmadığını farketti.

Aynadan ses geldi:
Sen gülümsemeyi haketmiyorsun jihyo!

Jihyo çığlık atmaya başladı. Yere oturup kafasını bacaklarının arasına gömdü ve çığlık atmaya devam etti.

İçeriye hemşireler girdiğinde Jihyoyu kaldırıp yatağına yatırdılar. Jihyo bağırmaya devam edip eliyle aynayı işaret etti.

Jihyo: Alın o aynayı odamdan!!!

Hemşireler işaret edilen yere baktılar ve sonra birbirlerine baktılar. Hemşirelerden biri hangi ayna orda ayna yok ki dedi. Jihyonun zaten büyük olan gözleri artık kocamandı. Sesi çıkmamaya başladı.

Hemşireler jihyoya bir ilaç vurdu. Jihyonun son hatırladığı şey aynadaki kişi ve aynadan çıkan sesti

"Daha seninle işim bitmedi Park jihyo"

______________

Evet bu bölümde Daniel yoktu ama diğer bölümde var okuyup oy verirseniz çok sevinirim
Sizleri seviyorum 💖🍓🌸