Twee liefdes

School

Helaas mijn wekker ging af dus dat betekende dat ik mijn bed uit moest voor school. Vandaag ga ik vertellen dat we gaan verhuizen. Ik ben wel een beetje zenuwachtig, want ik weet niet hoe ze gaan reageren. Van een groepje meiden weet ik dat ze er blij mee zijn, want ze haten me en ik hun ook. Stiekem vind ik dat het leukste van het verhuizen dat ik van ze af ben. Met die gedachte sprong ik uit bed.

Op school aangekomen met Kevin liepen we apart naar onze vrienden. 'Ik moet jullie iets vertellen.' 'Wat?' Zeiden ze. 'Ik uhm, ik ga over een maand verhuizen naar het noorden. Zo dat is eruit.' zei ik met een zucht. 'Je gaat wat?! Isa dat kan helemaal niet, je mag ons niet verlaten.' riep Desie verdrietig. 'Sorry ik kan er ook niks aan doen.' Niemand wist wat te zeggen, ze vonden het allemaal niet leuk. 'Maar waarom dan? Kunnen we je ouders niet overhalen om te blijven?' Vroeg Daan hoopvol. 'Helaas kan dat niet, omdat mijn vaders werk gaat verhuizen dus verhuizen wij mee zodat hij niet zolang hoeft te rijden. Maar jullie mogen natuurlijk langskomen als jullie willen. En ik heb gelukkig nog een maand met jullie.' Zei ik met een grote glimlach en Desie begon ook te glimlachen. 'Dat gaan we zeker doen.' De bel ging, helaas was het tijd om naar de les te gaan.

Het was het einde van de schooldag. het nieuws dat we gingen verhuizen had ik verteld. Mijn klas vond het wel jammer. Zelfs dat meidengroepje wat ik haat schrok er een beetje van. Nee dat is niet waar, ze zaten gewoon ongeïnteresseerd voor zich uit te staren. Maar dat maakte mijn ook helemaal niet uit.

Thuis aangekomen was het weer tijd om een doos in te pakken. We hebben nog een maand waarom nu al inpakken? Had ik gister gevraagd aan mijn ouders. Ze hadden gezegd dat het een hoop werk was dus je kon beter iedere dag een doos inpakken dan alles tegelijk in een week. Met tegenzin moest ik dat maar elke keer doen. Ik klopte op Kevin zijn deur. En bleef staan bij de deur. 'Hey hoe ging het op school?' Kevin en ik hadden elkaar niet meer gezien nadat we op school aangekomen waren. 'Mwah ging wel.' 'Zo klinkt het niet dat het goed gegaan is.' 'Het ging prima oke? Wil je nu weer weggaan? Alsjeblieft?' Hij keek me met een geïrriteerde blik aan. 'Oke ik ga al als je dat wil.' Wat heeft hij nou dacht ik en liep weer naar mijn eigen kamer.

Toen ik in bed lag en bijna sliep hoorde ik opeens gegil. Ik snelde naar de gang, het kwam van mijn ouders hun kamer. 'Wat is er? Is er iets ergs gebeurd?' riep ik paniekerig. 'Nee niks aan de hand ik schrok van je vader.' Mijn moeder probeerde haar best te doen om goed te liegen. Maar dat lukt haar nooit. 'Ja vast, ik ga maar weer eens naar bed.' 'Ja is goed, sorry voor mijn gegil. Welterusten lieverd.' 'Welterusten.' Toch wil ik nog steeds weten wat er aan de hand was.