The Hiamachi Brothers' Princess [EDITING]

Chappy 26

Aiko's POV

*Months Later*

Hinahanap ko ngayon si Liam. 3rd monthsary namin ngayon. Habang nag lalakad ako May narinig akong kaluskos. Sinundan ko ito.

Napunta ako sa likod ng school. At nakita ko si Liam...
.
.
.
.
.
.
Habang kahalikan si Evangelyn.....

"L-Liam?"

Napalingon sila sakin. Wala akong makitang emosyon sa mga mata ni Liam.

"Mukhang buking na tayo ng laruan mo Liam" Sabi ni Evangelyn habang may ngiting tagumpay.

"L-Liam bakit?" Tanong ko habang umaagos ang mga luha saaking mga mata.

"I didn't love you Aiko, Naging girlfriend kita para sagutin ako ni Vange. Siya ang totoong mahal ko. Not you." Sabi ni Liam. Kita ko ang pagiging seryoso ng mga mata niya.

"Thank you for s-saying the truth. Ha-happy monthsary. Bye." Sabi ko sabay takbo paalis. Umaagos pa rin ang mga luha ko. Ang sakit, sobrang sakit. BAKIT Liam? Minahal kita... minahal kita...

Pag uwi ko sa bahay Di ko pinansin si mom at pumunta agad sa kuwarto ko. Pinunit ko lahat ng litrato namin. I smashed my phone. Binato ko ang pinaka mamahal kong gitara.

Nahiga ako sa kama at doon umiyak. Hanggang sa nakatulog ako.

Nagising ako sa katok sa Pintuan ko.

"I-iwan mo ako"

"Anak, Sophy ako toh."

Tumayo ako. Binuksan ko ang Pinto at nakita ko si mom. Hawak ang gitara ko na kanina sira ngayon ay Ayos na mukhang bago.

"Paano?"

"Anak, Kung May problema ka andito ako."

Yinakap ko si mom at umiyak. Pumunta kami sa Living room at naupo sa sofa. I told her everything.

"Mom ang sakit."

"I know Sophy. Pero Wala tayong magagawa. Manloloko siya."

Dahil sa sinabi ni mom natauhan ako. Kinuha ko ang gitara ko at tumugtog.

*Play nyo ung music sa taas para feel nyo hihi*

"Before we part now and truly let go
My love, I'm lost in the maze of my heart
You left me cold
Stereo, now turned to solo
Our paths are changing directions~"

Inaalala ko ang mga panahon namin ni Liam.

"Tell me fate
If this is it for me then this is my
My last letter
All the words within I wrote again
Reaching out to you
These feelings, do you even know
So many to let go
Unpuzzle my leggo
Strayed too far
From where we were
A place we can't return to
So be it, don't cry
I'mma let you go and fly~"

Every laugh, every smile, every holding hands, kiss, hugs and dance.

"And as the days dragged on
I'm only keeping myself busy
Trying hard to fill the void
I'm filling up my schedule
I can never seem to forget you
Burned into my mind
You were like a tattoo
Although I know
We can't return to those days
If I could only go and call your name
No, but I'm fine with taking all the blame
If it's really time to say goodbye~"

Everything just ended to nothing, and it hurts. I can't imagine na magiging ganito lng lahat.

"Before we part now and truly let go
My love, I'm lost in the maze of my heart
You left me cold
Stereo, now turned to solo
Our paths are changing directions
It goes on and on~"

Our love is nothing, it's just all a game. A play. It's all Fake.

"In giving up what we had
And letting go of your hand
I gotta let you know
That I need to let you go
Hard to say goodbye but I can't run, no
I'm ready to let go
I'm ready to let go
I'm ready to let go
It's hard to say goodbye~"

Goodbye Liam, it hurts.

Umiyak ako ng umiyak at di na nagawang kumanta pa. Niyakap nmn ako ni mom.

BOGGGGSSSSHHHH!

Napalingon kami sa pinto ng May sumipa nito. Pumasok ang isang tao na kailan man Di ko inaakalang makikita ko Muli.....

"Aaron...."

"Sophy, sumama kayo sakin."

"B-bakit?" Takot ang nangingibabaw saakin ngayon.

"I'll teach you how to be strong to never cry again."

At di ko namalayan na naka alis na kami ni mom sa bahay.....
.
.
.
.
.
.
Kasama sya....