Destiny 💔 (Completed)

Part 16

YeonZu pov

අදුරන කවුරුහරි ඉන්නවද කියලා හොදට පාර පුරා සෝදිසි කරපු මන් එහෙම කවුරුත් නැති නිසා බයෙන් ගැහි ගැහි ඉක්මනට ගියේ ඒ කාර් එක ලගට ..

මොකද දැන් අපිව අමතක වෙලා වගේ නේද..
එයා මගෙන් ඇහුවෙ හිනා වෙන ගමන්..

එහෙම... නෑ.. නෑ.. සර්...

එහෙනම් දැන් මාසෙක තිස්සෙ ඉදන් ආවෙ නැත්තෙ..🧐

මන්..ටි...කක්...බිසී...උනා...සර්....වැඩ...වගයක්....තිබුන.....

ඒත් එක්කම එයා මට දික් කරේ ලියුම් කවරයක්.

ඒත් එක්කම මන් දැක්කෙ එහා පැත්තෙන් තවත් ඇවිත් කාර් එකක් නවත්තලා ඒකෙන් බහින ටේහ්‍යොන්ග් ඔප්පව.

සර්....සර්..මන් ඔයාට ...පස්සෙ..කෝල්...එකක් ගන්නම්..හෙට..නෑ..අද..රෑට...මන්..‍යනව...බායි...

තිබුන බයටම මට වචන පැටලුනා.ඉක්ම්නටම එයාගෙ අතින් ලියුම් කවරෙත් අරන් මන් ආපහු එන්න හැරුනා..

පාර පැනලා යද්දිම මගෙ ඉස්සරහට ආවෙ ටේ ඔප්පා...

මොකක්ද ඔයා ඒ හංගගත්තෙ 🤨 අනික කවුද ඒ ඔයා කතා කර කර හිටපු මිනිහා..

මුකුත් නෑ ඔප්පා...ඒ මේ අපේ හොටෙල් එකේ ඩොකියුමන්ට් එකක්...රෙස්ටුරන්ට් එකේ බොස් ගෙ ඩ්‍රයිවර් ගෙනත් දුන්නෙ..