şarkıyı dinleyerek yazdım belki sizde dinlemek istersiniz diye bırakıyorum🤗 bölüm attıktan sonra yorum yapmadığınızda ben;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zayn ile ilk kez yüz yüze konuşacaktık bunun için fazlasıyla heyecanlıydım ama kalbimi gerçekten kırmıştı.Benimle bir şeyler paylaşmasını istiyordum.Ama o sadece kaçıyordu.Sözleştiğimiz gibi parka girdiğimde banka oturmuş öylece duruyordu.Çok güzeldi,kelimlerle anlatabilmek o kadar zordu ki.İlk gördüğüm andan beri kalbimin çırpıntısı durmamıştı.Şu an da o çırpıntıyı tekrar hissettim.
Ben Zayni izlerken fark etmiş olacak ki gözlerini benimkilerle buluşturdu ve ayağa kalktı.Hoddiesinin kollarını çekiştirip bana bakıyordu.Daha fazla bekletmemek için yanına gittim ve aramızda biraz mesafe olmasına özen gösterecek şekilde durdum.Gözlerini yerle buluşturması uzun sürmemişti. Sanki birisi dilini kopartmış gibi konuşmuyordu.Derin bir nefes aldı ve yerde olan bakışlarını benimkilerle buluşturdu.
"Beni sallar mısın?"
Evet Zayn'in benimle konuştuğu ilk cümle buydu.Aklımın en derin yerlerine kazıdım ve başımla onayladım.Bu anı bekliyormuşcasına salıncağa doğru koştu ve yerini aldı.Bende arkasına geçip sallamaya başladım.
"Biliyorum,böyle biraz garip olacak konuşmamız ama...ben hala senden utanıyorum"
Sesi o kadar az çıkıyordu ki utandığını burdan bile anlayabilirdiniz
"Senden kaçmıyorum Liam...Ben...Ben sadece biraz..."
Ağlayacaktı bunu hissediyordum.O yüzden salıncağı durdurdum ve önüne geçip eğildim.
"Zayn"
Adını söylediğimde dolan gözleri ışıl ışıl olmuştu.Yaşlar daha fazla dayanamayıp akarken gülümsediğini gördüm.Çok güzel gülüyordu.
"Oh-pekala.Ağladığım için özür dilerim. Sadece...artık bir şeylere dayanamıyorum.Okulda ne durumda olduğumu biliyorsun.Kimse beni sevmiyor.Kimse beni sevmeye çalışmadı bile.Sadece nefret ettiler.Ama...ama ben hiçbir şey yapmadım ki onlara.Birinden nefret etmek için en azından bir nedenin olmalı değil mi?Ama onların yok..."
Göz yaşları aralıksız akıyordu.Hiçbir şey yapamamak sinirime dokunmuştu.
"...okuldan önce"
Derin bir nefes aldı ve devam etti
"Okuldan önce ailemlede problemlerim var.Babam sadece yaşadığım için beni sevmiyor...bir keresinde sadece bir saniyeliğine gözünün önünden geçtim ve ne dedi biliyor musun?Her gün ben bunun suratını mı görücem...Liam yemin ederim sadece bir saniye gördü beni"
Burnunu çekmek için duraksadığında elini tuttum.Bu hareketim göz temasımızı dahada derinleştirmişti.
"Bu hayatta kimse beni sevmedi Liam. Sevmeye bile çalışmadılar ki.Bu yüzden her gece ağlıyordum.Bıktım artık sevilmemekten."
Sözlerini bitirirken ağlaması iç çekişlere dönüşmüştü.
"Kimseyi düşünme,onların seni sevmemesi senin değil onların problemi.Sen dünya üzerindeki en sevilesi insansın.Zayn eğer beni hayatına kabul edersen.Seni sevmeyi sonsuza dek bırakmayacağım."
Zayni bu duruma getiren herkesi öldürmek istiyordum.Sadece Zayni değil Zayn gibi insanları böyle hissettiren tüm pislikleri öldürmek istiyordum.Ellerimi,onunkilerden çekip bu seferde yanaklarına yerleştirdim.
"Artık ağlamak yok tamam mı?"
Dediklerime gülümseyip kollarını boynuma dolamıştı.Bende ellerimi sırtına doğru yerleştirdim ve sıcak bir kucaklama verdim.Onu mutlu etmek istiyordum.Etmek için her şeyi yapmaya hazırdım.
