20 Ekim 2017, cesaretimi toparlayıp toparlayamadığımı bilmeden hayatımda ilk ve son olarak adım attığım gün... Ne diyeceğimi ne soracağımı bile planlamamıştım.
Heyecanla kurduğum cümleler, ara sıra zor duyulan sesim ve hızla çarpan kalbim. Sürekli yazmayı isteyen bana kattığın tek şeydi, sayende yaşadığım duygular. Bizden olmadı fakat geriye gülümseyerek hatırlayacağım bir sen ve rezil olduğumu düşündüğüm binlerce tatlı an kaldı. Tam olarak seninle tanıştığım gün yazmaya karar verdiğim hikayemi paylaşıma açış tarihimi özellikle seçtim... Bir gün bir yerde tekrar kesişecek yollarımız, bizi sürekli yan yana getiren bu evren var oldukça. O gün kendi yaralarını kendi saran, çevresindekilere de iyi gelen bir insan olacağıma dair kendime söz vermiştim. Kendime verdiğim söz bir hikayeye döndü, bana umut oldu ve ben sözümü tuttum. Her insan bize bir ders verir, hayatımıza bir şeyler katar. Bugünkü benin birazına kattığın her şey için sana teşekkür ederim. Buradan bir şekilde seni hayatıma katan evrene de teşekkürlerimi sunuyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Can Kırıklarımdan Gökyüzüne✨
General FictionDuygularını, hissettiklerini, hissettirdiklerini, vedalaştığını sandıklarını arkasında bırakabileceğini düşünmüştü. Can kırıklarını alel acele toparladığını sanıp hayallerini süsleyen şehre atmak istemişti kendini, vedalaştığını sandığı her şeyin ka...
