The Manipulative Princess [Wainwright Series 5]

PREVIEW

DISCLAIMER

This story is a work of fiction. Characters, places, names, and incidents are made up by the author's imagination. Any resemblance to actual people or event is purely coincidental.

Also, the story is not suitable for audiences below fifteen and sensitive minds. As it may contain the following trigger warnings: bullying, blood, manipulation, peer pressure, murder, graphic/extreme violence, profanity (strong foul languages), public humiliation, trauma, war.

Please, be aware of the trigger warnings stated first before reading at your own risk and separate fiction from real life.

Thank you for understanding.

Yours truly,
     lovedifferences💕

🩹🩹🩹

VIERA

Nagtungo ako sa pagkikitaan namin na malapit sa Town Prukkehiya. I rode a carriage to that simple town and went to our meeting place. I glance on the tulips that was freshly picked.

Are these tulips enough? Kapag ba ginawa ko ito mapapasama na ako sa kanila?

Naglakad-lakad muna ako sa Town Prukkehiya dahil maaga pa.

Excited ako masyado. Hahaha! There's no backing down on this.

Pinanuod ko ang pagpipiyesta na naman ng mga tao rito. Ang gaganda ng tugtugan at palamuti nila. Mga matatanda at mga bata ay nakikisabayan sa piyestang ito.

Sana dito ako nakatira. Masaya at malaya.

I saw six little kids jumping and laughing around. It was joyous and I feel jealous.

Ganiyan din kami noon. Pero hindi namin nakasalamuha ni Khally si Mamá ng matagal. Dahil nakatadhana siyang yumaong ay sinubukan naming lahat na pagaanin ang loob naming bawat isa.

"I miss those times." Kompleto kami at malayo sa problema. Kahit noong nawala si Mama patuloy pa rin ang buhay namin.

Ngunit noong mangyari iyong gabing iyon ay nawala na ang lahat na parang bula. Everyone became distant. I lost a lot of people. Sakripisiyo na pagmamalasakit sa isa't isa ang mayroon na lang sa palasiyo. But for me, this is pitiful.

Inalis ko na sa isipan ko ang tungkol sa pamilya ko at binaling ang atensiyon ko sa ibang bagay. Para makabilang isang grupo ng kalaban kinailangan kong maging isang tao na mapagkakatiwalaan nila at gamitin.

"Layson? Layson, andito na ako." Tawag ko sa kaniya pagkarating ko sa meeting place namin.

Bigla naman siyang lumitaw sa harapan ko na nakangiti ng malapad. "Good timing! You got the tulips."

"Yeah, I did—"

"Thank you, Era! I'll say good words for you para tanggapin ka ng mga Unverferth. Bukas kita ulit tayo ng masabi ko sayo kung pumayag ba sila o hindi."

I purse my lips and smile. "Thank you, Lay."

He nods and wave his hand. "Sige, una na ako!" Naglakad na siya palayo para ibigay ang tulips na binili ko sa nililigawan niya.

Ironic of helping someone to get a woman's heart? Yes.

Masochist? No.

Hopeless romantic? 100%.

Nang mawala na siya sa paningin ko napayakap ako sa sarili ko at bumalik sa masayang bayan ng Prukkehiya. Wala akong tiwala sa Layson na 'yon. I need to find someone else who works for the Unverferths. Panahon na kasi para ako'y mag-sakripisiyo sa pamilya ko.

"Excuse me, miss?" May tumapik sa balikat ko at may inabot sa akin na papel.

Umiling ako, "That's not mine. Wala akong dalang papel." He was a bit scary kasi nakatakip ang kaniyang bibig at naka-dirty brown na roba pa ito.

He is giving me a scary vibe.

"Sorry, a! Hindi talaga sa akin 'yan." I hold his hand and push it back to him.

His hands are sturdy and manly.

"Makakatulong ito sa'yo." Tinanggal niya ang kaniyang takip sa mukha at muling inabot sa akin ang papel. "I saw you met a guy and talk to him about the Unverferths. Let me tell you miss, he is a fake. If you want to be an underling of the Unverferths, go to Ili-jea tomorrow, as they will recruit people there." He tapped on the paper.

Napanganga ako sa impormasyong binibigay niya sa akin. Ang sama niya! Nakikinig siya sa usapan ng may usapan!

Then again, he did me a big favor. Inabot ko ang papel at tinignan siya muli. Napahinga ako ng malalim at muling nagsalita, "Saan ba magkikita sa Ili-jea?"

His dark shade brown eyes shone with danger. It was beautiful though. Parang nakita ko na noon.

"At a bar called Typrinsky. I suggest you wear dark colors and a hooded robe. Tapos ibigay mo iyang papel sa nagre-recruit. Sure pass ka na."

I frown at him. "Sure pass? Is this legit? Because I don't want to be played with again. Not after that guy who left me with tulips."

He facepalm and patted my head. "That's legit. If may mangyari man kakaiba, andoon ako para bantayan ka. You'll be safe, but don't do anything stupid though."

Take a risk, Viera! Para kay Ate Alora ang lahat nang ito.

"I accept it. But may I know your name, mister?"

Napaatras siya at napakamot sa kaniyang ulo. "Right, my name... I'm Caiden Unve—eer Faux. Caiden Faux."

Faux? Parang familiar din.

Lahat na lang familiar sa'yo, Viera. Akala mo naman kung alam mo na lahat. Argh! Kairita!

"Thank you for helping me out, Caiden Faux. Aalis na talaga ako dahil may iba pa akong pupuntahan. Hope to see you at Typrinsky. Aasa akong andoon ka sa araw na iyon."

He smiles and covers his mouth again with a cloth. "Of course. Andoon talaga ako. See you there." He turns around like a mysterious man and blended through the crowd.

Kahit sinundan ko siya ng tingin ay nawala rin siya na para bang magician. "Yes!" Nagtatatalon ako sa bayan at naghanap ng karwahe pabalik sa palasiyo.

Grasiya na ang lumalapit sa akin. Mahahanap na rin ang mga Unverferth at mapapabagsak na namin sila. Uunahan ko na si Ate Khana kung saan matatagpuan ang mga Unverferth.