Sonsuza Dek

Yeni Çocuk

"Almira ben en son ne anlattım?" Fatmanur hocanın sesini duymamla uyandım. "Şey ııı hocam-" dememle kafama tebeşiri yedim. Miray bana gülerken ona 'ne gülüyon hain arkadaş'bakışımı attığım anda gülmeyi kesti. "Yine uyudun dimi Almira. Ahh ah ne çektim senden be. Vallahi bıktım.Kayınvalidemden görmediğim işkenceyi senden görüyorum." Bugünde benle uyğraşıcağı tuttu ya, neyse. "Ya hocam dün teyzem doğum yaptı o yüzden uyudum. Beni bilirsiniz hocam. Ben sizin dersinizde hiç uyur muyum?" Tatlı tatlı gülümsemeye başladım. Umarım yine yırtarım. " Ya ya geçen hafta da dayın doğuruyodu Almira dimi"  Tüm sınıf gülmeye başladı tabi, canım hocamla nasıl da iyi anlaşıyoruz derken kapı açıldı. Benim biricik kurtarıcım olan müdürcüğümle bir çocuk geldi. " Oturun çocuklar. Sınıfınıza yeni bir arkadaşınız daha katıldı. Adı Bertsay Kaya. Babası Kaya holdingin sahibi. Almira Bertsay'a okulu sen gezdireceksin. İyi dersler." Ben mal mal giden müdürün arkasından bakarken, Miray kolumu deşmeye başlamıştı. "Almira ne şanslısın be. Keşke sendeki şans bende olsa" Ne kadar hıı sen çok biliyon demek istesemde her zamanki gibi soğuk kanlılığımı koruyup sadece " ya keşke " demekle yetindim. Ben hala üzerimdeki şoku atlatamadan zil çaldı. Aha şimdi bittim. Bertsay bıkkın ve soğuk bakışlarıyla bana bakmaya başladı.Tabi Miray bunu farkettiği anda beni ayağa kaldırdı."Çocuk okula yeni gelmiş sadece gezdiriceksin. Biraz sıcak kanlı ol. Her zaman soğuksun. Senden daha ilk günden korkmasın" diyip kıkırdamaya başladı. Gülmeye başlarsa herkes bize bakardı. Bunun olmaması için gülümseyip çok azıcık kolundan cimcirdim." Tabi anca sen benimle uğraş. Haa bu arada Bertsay buraya doğru geliyo. İyi şanslar." Tam yanımda durması için yardım isteyecektim ki sınıftan koşarak çıktığını gördüm. Umutsuzca bakışlarımı Bertsay'a çevirdim."Merhaba rehperim.Bana okulu nereden gezdirmeye başlayacaksın?" diye mırıldandı.Karnım acıkmıştı sanırım ilk kantinden başlayabilirim."İlk önce kantine gidelim bir şeyler yeriz. Ben acıktım." Cevap vermek yerine kafasını sallamakla yetindi. Bu tür davranışlara sinir oluyorum. Bir dakika. Aynı şeyi Miray'a ben yapıyorum. Haklıymış. Çok kötü bir duygu. Her neyse sessizce kantine vardık. Beraber kantin sırasına girdik. Ben iki tane karışık tost ve ice tea aldım. Bertsay ise sadece peynirli tost. Bu çocuk nasıl bir tostla doyar? İçecek de almamş. İmkansız bişey. Bence kesin kibarlık olsun diye böyle yapıyodur. Ona baktığımı farkettiği anda bana döndü. Bende hızla önüme döndüm. Yanaklarımın kızardığını hissediyorum.Bertsay beni kolumdan tutup sağındaki masaya doğru çekiştirmeye başladı. Odun ya kolum çıkıcak resmen. "Özür dilerim." Neden özür diledi bu şimdi? "Niçin?" Gülmeye başladı. Ona hala anlamsız bakışlar atıyordum."Daha demin bana 'odun ya kolum çıkıcak resmen' demedin mi?" Eyvah sesli düşünmüşüm. Neyse barı sıvama işlemine geçmeden durumu toparlamaya çalışıyım."Iıı şey ya ben onu aslında içimden diycektim de yanlışlık oldu" Bertsay daha da gülüyodu artık süper. "Neyse sorun değil. Neden fazladan tost aldın?" Tostlarımla bakışmaya başladım. "Yoo hepsi benim. Fazla almadım.Hepsini yiyicem." diyip tostuma gömüldüm. Beş dakika sonra hepsi btimişti.Bertsay yemeğini bitirmiş beni izliyodu. "Hay maşallah yarasın. Doymadıysan alıyım daha." diyip gülmeye başkadı. Aman ne komikk. Aman çok komik. "Gülmesene ya. Belki doymuyorum ben. Belki değil gerçekten doymuyorum. Napıyım ölüyim mi?"diyip ayağa kaltım. " Tamam kızma ama ilk defa böyle kız görüyorum." "Her neyse sınıfa gidelim. Ders başlar birazdan."