Moments [Shane Filan Fan-Fiction]

Moments : 8

Jham's:

I can't believe na iniwan niya lang ako sa Ere sa Coffee shop.

Sabi niya magba-banyo lang siya pero may Balak na din pala siyang iwanan ako.

Hay, Bakit kaya ganun ang mga lalaki.

Bahala na. Wag ko nalang kaya siya Pansinin?

Oo nga, Wag ko nalang munang Pansinin.

Pag-tapos ba naman niya akong iwanan duon sa Coffee Shop tas ganun nalang yun.

Hmppp!

Makapaligo na nga lang at Pagtapos nito mag-aalmusal na ako at Makapasok na nga lang Bahala na......

*Naglakad na si Jham papuntang School at Nakita niyang Muli si Steven sa Harapan ng Gate ng Paaralan. Iba ang itsura nito ngayung araw. May napansin si Jham sa Pisnge nito. Mayroon pala siyang Pasa, Ano kayang Nangyari at Bakit nagka-ganoon iyon. Nakaramdam si Jham ng Awa dahil sobrang lungkot ng kanyang kaibigan*

Ano kayang nangyari sa kanya? Sino kaya ang nambugbog sa kanya?

*May narinig si Jham sa labas ng CR. Mayroon Umiiyak duon at Nagtataka siya kung sino nga ba ito*

Sino kaya iyon? Familiar ang boses.

*Papa-lapit na ng papalapit si Jham at Napansin niyang si Steven pala itong Umiiyak*

"Steven? What happened? Bakit ka Umiiyak?"

"Wala ito? Wala to, Wag ka Mag-alala."

"Di ako maniniwalang wala yaan, Sabihin mo na sakin Steven. Ipinapangako ko na Mapagkakatiwalaan mo ako sa mga ganyang Bagay."

"Kasi, Noong nagpunta tayo sa Cafe. Noong nagbanyo ako, Nakita ko ang Kuya ko. Agad na hinatak non ang Damit ko at Pag-uwi namin ay Pinagbubogbog ako. Dahil sa Kadahilanang bawal akong makipagkaibigan. Na Baka dahil pagka-nagkaroon ako ng Kaibigan ay Mabunyag ang Sikreto ng Pamilya ko. Maski ang Pamilya ko ay tinatago ang totoo kong Identity. Ang tunay kong Pangalan ay Shane Filan, Hindi Steven Adams. Nagpalipat lipat na ako ng School dahil madalas itong nangyayari sakin. Nagsasawa na nga ako dahil dito. Ang mga magulang ko ay Sindikato. Kaya wala silang pakialam sakin, Ang importante lang sakanila ay ang Sikreto nila."

*Agad na Niyakap ni Jham si Shane*

"Wag kang Mag-Alala Shane, Nandito ako. Kaya mo iyan, Hindi ko sasabihin kahit kanino ang problema mo o sikreto mo."

"Salamat Jham, Ngunit wag mo na akong tawaging Shane, Dahil natatakot akong Lalo."

"Walang problema. *Mas lalong niyakap ni Jham si Shane at Kumawala na ito*

*Tinitigan ng Mabuti ni Shane si Jham at parehas silang may ngiti sa labi. Unti unting Nilapit ni Shane ang Muka nito sa Muka ni Jham. At Agad na Hinalikan nito si Jham, Pagkalipas nito ay Kumawala na sila at Nanduon pa rin ang mga ngiti nila sa labi at may sinabi si Shane*

"Patawarin mo ako Jham kung iniwan kita sa Cafe."

"Okay Lang iyon, Naintindihan ko naman."

"Jham, Mahal kita!

"Mahal din Kita, Steven.

Itutuloy