-Sana bir şey ikram etmemi ister misin ? Ben kendimi tanıtmadım,gerçi tanıtmaya da gerek yok.Buraya kadar geldiysen kim olduğumu da biliyorsundur.
-Evet.Ama sadece adınızın Meyra olduğunu biliyorum.Araştırma yapmadım.Sadece adınızı öğrendim.
-Şaşırdım.Çünkü buraya gelen ilk gazeteci sen değilsin.Hatta geç kalmışa benziyorsun.Sen burda biraz otur.Benim yukarda işim var.Birazdan aşağıya inerim.
Meyra Teyze,çok iyi birine benziyor.Ama benim gibi olan gazetecilerden bıkmış.Haklı kesinlikle.Gelen herkes en ince ayrıntısına kadar soruyor.Benim başıma böyle bir şey gelseizimi kaybettirip başka ülkeye giderdim.Evi incelecek olursam belli başlı yerler çok temiz.Mesela mutfağı bal dök yala.Evi gezmek çok istiyorum.Böyle gizemli olaylar bu evde gerçekleştiğine göre marak uyandırıyor.
-Aydil !
-Efendim ,
-Üşüdün mü yoksa ?
-Yok ,hayır üşümedim.Bana şu olayı anlatır mısınız?
-Tamam.Benim dedem bu kasabanın sahibi gibiydi.Herkes onu büyüğü gibi görürdü.Eşimle pek anlaşamazlardı.Sonra bir gün bir kavga çıktı.Kavganın ardından yangın.Dedem o zaman ölmüş.Benim bildiğim de bu kadar.Dedemin ceseti nerde bilmiyorum.O günden sonra eşimle pek anlaşamaz olduk.
-Peki eşiniz nerde ?
-Bazen eve geliyor.Ama şuan nerde inanın bilmiyorum.
-Bu olayı neden bu kadar abartmışlar ki ?
-Dedemin cesetinin nerde olduğu bilinmiyor.
-Çıkan yangın bu evde miydi ?
-Evet .Ama o kadar büyümedi.
-Burda kalabileceğim bir yer var mı ?
-Burda kalabilirsin,yukarıda boş oda var.Gel benimle.
Olay herkesin gözünden farklı görünüyor.Bana kalırsa bu işi çözmek zaman alacak.
