AHUNUN UMUDU

ÇARESİZLİK

Geceleri gökyüzü bir başka olurdu. Bazen yıldızlarla dolu bazen de sadece karanlık. İstanbul un geceleri de bir ayrı güzel olurdu. O yoğun trafikten sonra herkes evlerinde günün yorgunluğunu sevdikleriyle balkonda oturarak atarlardı. Bazılarının balkonundan kahkahalar yükselirken bazıları ise sadece tek başında gökyüzünü izlerken bulurdu huzurunu. Ahu da bu yalnızlardan biriydi. Ahu 15 yaşında liseye yeni geçmiş genç bir kızdı. Uzun sarı saçları mavi büyük gözleri ve minik bir burnu vardı. Zayıf kısa boylu minyon bir tipti. Ahu her ne kadar iyi biri olsa da yüzü genelde asık ve bitgin gözükürdü. Bunun elbet bir sebebi vardı. Oda ailevi sorunları ve geçmişte çektiği acılardı. Ahu annesi ve babası ile birlikte üç katlı pembe bir evin birinci katında yaşıyordu. Ahu liseye yeni geçmişti ve evi yeni okuluna çok uzaktı. Her gün okula gitmek için yarım saat yürümesi gerekiyordu. Aslında annesine servis ile gitmek istediğini söylemişti ama annesi Yasemin hanım izin vermemişti. Yasemin hanım ortaokul mezunu genç anne olan biriydi. Oda soğuk ve genelde somurtkan bir tipti. Yasemin orta sonda Hakan ile tanışmıştı. Hakan Ahunun babasıydı. Yasemin o zamanlar Hakanı çok seviyordu. E tabi Hakan da onu gördüğünde ona aşık olmuştu. Hakan liseyi bitirmeden Yasemin ise liseye başlamadan evlenmiştiler. İkisinin de ailesinin durumları iyi olmadığı için aile arası bir nikah yıkıp işi bitirmişlerdi. Sonra şuan da da oturdukları ve kirasını beş aydır ödemedikleri evlerine o zaman büyük bir heves ile taşınmıştılar. İlk altı ay çok güzel geçiyordu. Hakan işe gidiyor ve aldığı para onları idare ediyordu. Ama ev sahibi kirayı iki katına çıkarınca Hakan maaşı daha fazla bir iş aramaya başladı ve vardiyeli bir işe başladı. O zamanlarda Yasemin hamile kaldı. Bu durum Hakanı pek sevindirmedi çünkü daha kirayı zor ödüyordu üstüne bir de şimdi bebek masrafları eklenecekti. Hakan her ne kadar sevinmese de Yasemin bir çocuk sahibi olacağı için çok mutlu ve heyecanlıydı. Hakan birkaç hafta işe gitmiş ardından işini aksatmaya başlamıştı. Az para alıyordu ve aldığı o paralarla da içki almaya başlamıştı. Hakan zaten küçüklüğünde de sorunlu bir çocuktu. Ve artık içki içmeye ve eve de geç gelmeye başlamıştı. Üstüne üstlükte Yasemine şiddet uygulamaya başlamıştı. Yasemin hamile haliyle şiddet görüyordu. Vücudunda bir sürü yara ve morluklar vardı. Yasemin in tek isteği çocuğuna bir şey olmamasıydı. Günler aylar geçti Yasemin doğum yaptı ve Ahu doğmuştu. Sağlıklıydı. Ama Yasemin iyi değildi Hakan ona şiddet uygulamaya devam ediyordu. Bir gün gece yarısı eve gelmişti. Ve o zamanda Yasemin Ahuyu uyutmaya çalışıyordu Ahu çok şiddetli bir şekilde ağlıyordu. Hakan zaten eve sarhoş gelmişti kafası yerinde değildi. Ve Ahunun ağlamasına daha da dayanamadı ve Ahuyu Yaseminin elinden alıp o soğukta balkona atmıştı. Ve balkon kapısını da kitlemişti. Yasemin her ne kadar da ağlasa da bağırsa da Ahuyu ondan alamadı. Hakan kapıyı kitledikten sonra Yasemini kolunda tutup odaya götürdü. Küçücük çocuğu bir uyutamadın diye bağırarak Yasemine vuruyordu. Yasemin Hakanın itmelerine vurmalarına dayanamayıp yere düşmüştü. Bu seferde Hakan Yasemin in karnını tekmeleye başlamıştı. Her ne kadar da bağırsa kaçmaya çalışsa da yapamamıştı. Ahu ise o soğukta balkonda tek başına ağlıyordu. Hakan bir saat sonra ise tekrar içki almak için evden çıktı. O an Yasemin her ne kadar canı acısa da hemen balkona koştu. Ahuyu yerde ağlarken gördü. Hemen bebeğini kucağına alıp sakinleştirmeye çalıştı. Bir yandan da karnı çok acıyordu. Sonra kızının kulağına eğilip çok yakında buradan bu işkenceden kurtulacağız canım kızım sen sadece sabret dedi. Bunları söylerken oda gözyaşlarına engel olmadı. Vücudu mosmordu canı çok acıyordu kızının karnı açtı ve uyumuyordu Hakan ise her geldiğinde ona şiddet uyguluyordu. Yasemin gerçekten çok büyük bir çaresizlik içindeydi işte o zaman çaresizliğin en kötü duygu olduğunu anlamıştı...

İkinci bölümü daha uzun yapmaya çalışacağım şimdilik bu kadar. Umarım beğenmişsinizdir yorum yapmayı unutmayın:)