0

41 7 23
                                    

Merhaba segili okurlar!
Kurgu yazma denemelerimiz devam ediyor. Basit ve güzel bir şeyle başlayalım dedik. Çünkü diğer türlü hem ilham gelmiyor, hem de yazarken fazlasıyla zorlanıyoruz. Sanırım daha o seviyeye ulaşamadık.
Bir bakıma tatlış, bir bakıma karanlık ve bizim çok hoşumuza giden kurgumuza hoş geldiniz 💙
Okurken yorum yapmadan geçmeyin. Rica ediyorum!
Biz de yazarken keyif alacağız.
Bölümler sizi sıkmayacak uzunlukta olacak. Ve elimizden gelen her şeyi yapmaya çalışacağız. Bu kurgunun sonunu getirmeyi açıkçası çok istiyoruz.
Umarım her şey mükemmel ilerler, gönlümüzce olur.
Sağlıcakla kalın!
-nemeseight
.
.
.

Aslında ben 1-2 hafta buralarda olmayacağım. Ama belki arada girerim. Gitme sebebim dersler ve kafa dinlemek. Hem Deeper gelmeden bir kafa dinlemiş olurum fena mı?
Bu arada maknae sen hiç bir yere gitmiyorsun. Barbunyam burada tek kalmasın. Gideceksen de her akşam gelmeye çalış. Ben öyle yapıcam çünkü.
Neyse çok konuştum yine.
Umarım bu kurguyu seversiniz.
-Bangtan3512
.
.
.

O da gidiyor sanırım ben niye durayım burada tek. (Burayı silersiniz ehehehehhe)
-ApricityVampire

Ellerim istemsizce yağmakta olan iri yağmur tanelerine doğru giderken burnuma dolan toprak kokusu ve bedenime değmekte olan her bir yağmur tanesinin yakıp geçtiği tenim adeta alev alev yanmaktaydı.

Beynimdeki düşüncelerde yağmurun etkisiyle toprağa düşüyormuş gibi hissediyorum. Bu tanıdık olmayan duygu bütün bedenimi ele geçirdiğinde hafif hafif duymaya başladığım melodiler ve vücuduma hakim olan titremenin de etkisiyle bedenim yağmura meydan okurcasına süzülmeye başlamıştı.

Her şeyden uzak olmak güzeldi. Sorumluluk hissetmemek, acıyı hissetmemek, özgürlüğü ise en ufak zerrelerime kadar hissetmek hoş duygulardı. Kimseyi umursamamak; bardaktan boşalırcasına yağmasına rağmen, şu yağmura dahi meydan okuyabilmek hoş duygulardı.

Üzerimde bir çift bakış hissetmemle bakışlarımı parkın ormanlık kısmına doğru çevirdim. Maskeden dolayı görmediğim yüz eline aldığı siyah şemsiye ile benim aksime yağmurdan kaçıyor gibiydi. Kahverengi irislerindeki derin parıltı ve alnına düşmekte olan siyah saç tutamları insanda farklı bir etki uyandırıyordu.

Kendimi tutamayarak normalde yapmayacağım bir şeyi yaptım ve adımlarımı esmer adama yönelttim. Şu an için yağmurun vücuduma katmış olduğu rahatlama hissiyatı her şeyi yapabilecek gibi hissetmeme neden oluyordu.

"Yağmuru sever misin?" Sorduğum soru üzerine kaşları şaşkınlıkla kalkarken bir süre öylece baktı ve ardından kafasını aşağı yukarı salladı.

"Yağmuru sevdiğini söylüyorsun ama yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun..."

.
.
.

...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 26, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Maia ✓KthHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin