တီ.တီ.တီ
"ဟယ်လို"
"ရိပေါ်"
"ဟုတ်"
"မင်းဘယ်နေရာရောက်နေPလဲဒီမှာလူစုံနေPမင်းဘဲကျန်တော့တယ်"
"ကျွန်တော်မကြာခင်ရောက်တော့မယ်ကော"
"အင်အဲ့ဒါဆိုpရောငါဒါရိုက်တာကြီးကိုပြောထားပေးမယ်"
"ဟုတ်ကျေးဇူးပါကော"
ရိပေါ်ဖုန်းချလိုက်Pသက်ပြင်းချလိုက်မိတယ်ထိုနောက်ကားရဲ့နောက်ခုံကိုခေါင်းမှီလို့မျက်လုံးများမှိတ်Pလိုက်ပါလာခဲ့တယ်
မကြာခင်သူDDUရဲ့introပိုင်းရိုက်မဲ့နေရာရောက်လာတယ်
"ဒါရိုက်တာကြီးကျွန်တော်ရောက်ပါp"
"ရိပေါ်ဒီနေ့မင်းနောက်ကျတယ်နော်"
"ဟုတ်တောင်းပန်ပါတယ်ဒါရိုက်တာကြီးကားလမ်းကျပ်နေလို့ပါ"
"အေအေရပါတယ်လူစုံpဆိုတော့ရိုက်ကွင်းစဖို့အသင့်ပြင်ထားတော့နော်"
"ဟုတ်ဒါရိုက်တာကြီး"
ရိပေါ်ဒါရိုက်တာကြီးကိုပြောpသည်နဲ့သူရိုက်ကွင်းရိုက်မဲ့နေရာကိုလျောက်ကြည့်နေတယ်တစ်နေရာရာရောက်မှာသူရဲ့ခြေလှမ်းတွေရပ်သွားတယ်
'လှတယ်အရမ်းလှတယ်အဝါရောင်ပန်းခင်းကြီးကအရမ်းလှတယ်ဒါမဲ့အဲ့ထက်ပိုလှတာကပန်းခင်းကြီးထဲကပန်းတွေကြားထဲမှာပျော်နေတဲ့လူသားအရှေ့ကသွားကြီးကြီးလေးနှစ်ချောင်းပေါ်လို့ရီနေတာကအဝါရောင်ပန်းခင်းထက်ပိုလှတယ်'ရိပေါ်တွေးနေတုန်းမှာပဲခေါ်သံတစ်ခုကြားလိုက်တယ်
"ရှောင်ကျန့်ကော"
"ဟမ်"
"ဒါရိုက်တာကြီးခေါ်နေpရိုက်ကွင်းစကျမယ်တဲ့"
"သြော်အင်အင်လာp"
ရိပေါ်တစ်ယောက်ဒီလူသားထွက်သွားတဲ့အထိလိုက်ကြည့်နေမိတယ်
"ရိပေါ်....ဟေ့ရိပေါ်"
"ဟမ်..ဖုန်းကော"
"ဘာတွေငေးနေလို့ငါခေါ်တာတောင်မကြားတာလဲဒါရိုက်တာကြီးကရိုက်ကွင်းစမယ်တဲ့"
YOU ARE READING
မြတ်နိုးဖွယ်ရာ (Only for Unicode)
Romansဒီဇာတ်လမ်းလေးအစကအဝါရောင်ပန်းခင်းကြီးကလားဒါမှမဟုတ်ဇာတ်လမ်းတူတူရိုက်တုန်းကလဲဒါမှမဟုတ် ဒီလူသားနှစ်ယောက်ကိုချစ်လွန်းလို့ပထမဆုံးရေးတဲ့yizhan ficလေးမိုလို့အမှားပါရင်ခွင့်လွှတ်ပေးပါနော်😊😊
