Hayatımı değişecek gün

17:Bölüm

-karanlikAy  -gokyuzununsahibi- -SeninleKayboldum  -CaraQueen  bölüm sizler için. Hepinize iyi okumalar. ✨⚡️😊💛

HATIRLATMA: Derdimi anneme konuşmayı, babamdan para almayı, kardeşimle kavga etmeyi çok özlemiştim.

Gözümden akan yaşları elimin tersiyle sildim ve odaya biraz daha göz gezdirdim. Hiç bir şey yoktu. Sadece çerçevedeki resimlerdi.

Odadan çıkıp diğer odaya girecekken Henry'in sesiyle arkama döndüm.

"Günaydın." güler yüzü ile bana bakıyordu.

"Günaydın"diye yanıt verip odaya girdim.

Oda bomboş bir odaydı sadece dağınık bir yatak ve dolap vardı. Neden peki? Niye oda vardı? Burda eskiden birimi kalmıştı?

Henryde arkamdan gelmişti.

"Dünden beri neden odalara bakınıyorsun ?" kollarını göğsünde birleştirip bana bakıyordu.

"İz bulmaya çalışıyorum. Belki burdan çıka biliriz." ona bakmamaya özen gösterdim.

"Ahh Kate 5 yıldır bunu araştırıyorum. Sence 5 yıl içersinde bir şey bulmamam senin şimde arayıp bulmaman için mantıksız değilmi?" alayla gülüyordu.

"Sence beş yıl içersinde dikkatsiz ola bilirmisin? Belki gözünden kaçırdığın bir şey vardır? Burda kesinlikle bir iz var. Bu kocaman evden çıkmanın ya da kurtulmanın bir yolu vardır." ona karşılık vererek alaylı bir şekilde gülmüştüm.

"Ahh kendini yorma bence. Hadi aşağı inip yemek yiyelim. Ben çok açım." kapıya doğru yaklaşıp odadan çıkacakken...

"Ben aç değilim sen ye." yatağa oturmuştum. Henryde çokdan aşağı inmişti.

Aklıma gelen şeyle ayağa kalktım. Dolabı açıp içine baktım. Hiç bir şey yoktu. Hani filimlerde olurdu ya bir şey arayınca duvara ya da başka bir yere yanlışlıkla değersin ve gizli bir oda çıkar. Onun umuduyla dolabın arkasına bastırdım. Ama hiç bir şey olmadı. Dolabı kapatıp yatağın altı açılıyormu diye baktım. Yatağın alt tarafını kaldırınca kalktığını fark ettim.

Gördüğüm şeyle şaşkına dönmüştüm. Yatağın altı yoktu ve oda gibi bir yer vardı. Ama görünmüyordu çok karanlıktı. İçeriye biraz daha bakmak için eyilince kafamdan el baskısıyla içeri düştüm. Gözlerim kapanırken kafamdan akan sıvıyı hiss etdim.

********

Baş ağrısıyla gözümü açtığımda karanlık bir yerdeydim. Olduğum yerden kalkınca olanları hatırladım. Yatağın içine düşmüştüm. Anlamsız bir cümle ama gerçekten yatağın içine düşmüştüm. Yukarı vaktığımda allah kahr etsin yatak kapanmıştı. Ee şimde ne yapacaktım. Kim beni buraya itti? Kim yatağın kapağını kapattı? Burda iyice korkmaya başlamıştım. Çok az ışık geliyordu? Nerden diye bakamk için ilerlediğimde yanağımdan akan sıvıyla tiksindim. Elimi yanağıma götürüp sildiğimde kan olduğunu fark ettim. Görmesemde, düşünce kanamış heralde. Aldırmadan ilerledim. Işık gelen yere doğru gittim. Kapı gibi bir yerdi. Eğilip baktığımda sallanan koltukda oturan elinde kitap olan ve yanında mum yanan bir erkek gördüm.  Hayretler içerisinde ona bakıyordum. Geri çekilmek isteyince yerde olan gıcırtıyla buraya döndü. O da neydi? Döndüğü an kırmızı gözlerini görmüş ve çığlık atarak koşmaya başlamıştım.Hızla ordan uzaklaştım ve sağa dönüp kendimi duvara sıkıştırdım. Elimi yumruk yapmış ağzıma bastırıyordum. Korkudan bayılacakmış gibi hiss ediyordum. Ayak sesleri ve ışık yaklaştıkca yavaş yavaş yere oturuyordum ve dizlerimi kendime çekmiş başımı iki kolum arasına almıştım.