SİYAHLARIN ADAMI

3.BÖLÜM ' Her Tesedüf Güzel Değildir '

Bugün biraz asabiyim. Dün çok geç uyudum ,gördüğüm rüya çok kötüydü ve sarsilarak uyandım. Bu rüyayı yüzüncü kez falan görmüşümdür. Bir koridordayim heryer loş ışıkla kaplı , uzakta bir adam var yüzünu göremiyorum maske var suratında siyah bir maske . Yaklaşıyor tam çıkaracakken maskesini vazgeçip git gide uzaklaşıyor 'dur..... kimsin ? ' diye bağırıyorum iyice bulanıklasiyor ve bitiyor rüya. Uyaniyorum, çok istediğin bir şey olmadığın da moralin bozulur ya, bu rüyayı ne zaman görsem böyle kalkiyorum yatağımdan.

Böyle olduğu zaman ne okula gitmek geliyor içimden ne de yataktan kalkmak .işte bugün siyah giymek istiyorum kediler falan da tatlı değil bugün. Sert bir kahve içtim. Kapıdan çıkarken az kalsın unutuyordum çizimi. Bir tek o biraz gülümsetiyor merak ediyorum sanırım. Okula vardığımda geri dönme istediği kaplıyor içimi neden böyle hissediyorum ki ? İnatla içeri ilerledim. Evet ! Ordaydi gelmiş hemde tek gelmiş. Adımlarımla birlikte kalp atışlarımda hızlandı. Tek değilmiş yanında dün ki kız var .Bir şeyler konuşuyorlar daha çok gülüşüyorlar. Tam dönecekken seslendirdiğini duydum . Basıp gitmeliydim ordan doğru olan buydu.Ama hata yapmakta üstüme olmadığı için döndüm ve ne var der gibi baktım. Biraz yaklaştı.

" Beni öyle çizmeye utanmadın mı sen ?"dedi sanki çok komik bişey söylemiş gibi güldü sonra durdu ve doğruca gözlerime baktı 'ne oldu asi kız bi cevap verirsin sanmıştım 'der gibi. Bu nasıl bir ego ? Cevabı mı sanatımla veririm ben. Sadece gülumseyip resmi ona uzattım. Bir şey demesini beklemeden sırama geçtim.Ne yaptığını çok merak etmiştim ama bakmadım. Ders boyu beğendi mi acaba diye düşündüm. Almıştır heralde cevabını o utanmadın benim gibi çizen birisine hakaret ettiği için . Ders bitiminde sınıftan çıkarken elimdeki kağıdı tam attığım sırada çizimi mi çöpte gördüm yırtılmıştı! Dönüp kaldım, okadar ofkelendim ki ...

Kapının önünde sohbet ediyorlardı .Şunu duyduğuma eminim.

" Gerçekten çok beğendim ,çeketimin iç cebinde onu evde bir yere asacagim "dedi ve gerçekten iç cebindeki kağıtı gösterdi. Dört senedir ilk göz yaşımın benden habersiz kaçışıydı bu. Kendimi ağırlaştırılmış hissediyordum. Bir adım atmaya gücüm yoktu sanki. Arkamdan bir el kolunu tuttu ve sarstı.

"İyimisin Helya ? Rengin atmış !" dedi. Burak'tı bunu söyleyen .Bir şey söyleyemeyince birden sarıldı. Gözlerimi kapattım .Açtığım da bana bakıyordu , tam da Burak salaginin bana sarıldığı anda.İcimden onu itmek geldiyse de yapamadım öylece kaldı hersey.Burak 'ın kuluğına yavaşca fisıldadım.

"Buradan gidelim mi ?"dedim.Kendimi uzun zamandır bu kadar kötü hissetmemiştim.Burak ne kadar çabaladıysa da konuşmadım.Beni yol boyunca güldürmeye çalıştı.Ara ara başardı da. Eve kadar bıraktı,hiç istemedim ama bugün çok yardımcı oldu.Eve geldiğimde sıcak bir duş aldım.Uyumak için kendimi zorlasam da bir türlü uyuyamadım.Kitap okuyayım dedim, odaklanamadım .Baktım olmuyor giyinip çıktım.Zeliş 'i aradım, onun da bankada işi varmış. Atölyeye gidip bir iş varmı diye bakacağım.

Neden hala üzgün olduğumu anlamadım. Onun gibi erkekler hep aynı zaten.Hayalkırıklığı yaşamak beni çok uzüyor .Bu yüzden bir beklentim olsun istemiyorum bu hayattan . Sadece beğenir sanmıştım .En azından çöpe atılmalık değildi.Atölye geldiğim de tek tek herkese yalandan gülümsedim.Nesrin hanımın yanına ugramayı ihmal etmedim.Odasına girmeden iki kez hızlı bir kez yavaş bir şekilde tıklattım.Her zaman böyle yaparım. Hemen anladı benim olduğumu.İçeri girdim,telefon görüşmesi yapıyordu yarıda kesip kapattı.Tanıdığım en iyi insanlardan.İlki Zeliha teyzem. Onun yeri çok ayrıdır.

En zor zamanlarımı birlikte aştık.Nesrin teyze okulumda çok yardımcı oluyor. Kendisi köklü bir modacı ve bursumu o veriyor. Hala alışamadım Nesrin hanım demeye. Zaten oda rahatsız olmuyor yalnızken.Çok tatlı sohbet ettik,çok iyi geldi. Madem geldim aşağıya inip bir göz atayım.Burada her zaman iş vardır.Masama geçip bana ayrılan kalıpları düzelttim ve tekrar çizdim.Boyama kısmı hem zor hem çok eğlenceli. Renkleri ben seçmiyorum ,tasarımcılar karar veriyor ben kağıda döküyorum .Çok yetekenekli tasarımcılar ile çalışıyoruz. Çizimlerim çok begeniliyor burada .Çöp falan atılmıyor anlayacağınız .Gerçekten çok üzüldüm. Çok saygısız biri .İşlerimi bitirip atölyeden ayrıldım.Canım ne yapmak istiyor emin değilim.Ama böyle üzüldüğüm zamanlarda çiçekçilerden güzel bir çiçek alırım ve balkonuna koyarım.Bu günü ona anlatırım ve derimki " sen böyle güzel güzel aç ,ben hiç üzülmem" .Balkonumda otuz çiçek falan var.Hepsi bir kötü günü temsil ediyor. Aklıma ilk gelen renkte almaya çalışırım .Kapanmadan bir çiçekçi bulmayı başardım ,aklındaki renk kırmızı,işte buradasın kırmızı ve siyah karışımının mükemmel durduğu bir çiçek aldım.Bu gün seninle uzun uzun konuşacağız aşkın rengi.Dinlersin değil mi ?