Clayton Series #3:Hot and Cold

CHAPTER 56

AUSTIN'S POINT OF VIEW

"Kailangan po nya operahan para matanggal ang tumor at dahil kung hindi yan matanggal is bilang nalang buhay nya.. May bad news po" Ang sabi ko at mas lalo silang kinabahan

"Possible po na baka hindi nya makayanan yung operasyon dahil.. Napakabata nya papo dito at cancer na po kase yung tumor nya" Ang sabi ko at nakita ko naluluha yung mga magulang ng bata..

"Mamili nalang po kayo.." Ang sabi ko
Napaiyak yung babae sa lalake at pinapatahan sya ng lalake nalulungkot ako para sa bata

"Doc.." Ang tawag sakin ng bata na lalake kaya napatingin ako at sumenyas sya sa papa nya na ibaba sya kaya sinunod naman sya agad ng papa nya at bumaba sya then nagulat ako dahil lumapit sya sakin at lumuhod nalang ako at bigla nya akong hinawakan sa pisnge

"Doc.. Operahan mo ko pwedi? Kase ayaw ko pong may umaano sa ulo ko" Ang cute nyang sabi at nalungkot ako sakanya

"P-pero baka hindi mo kayanan yung operasyon mo" Ang sabi ko

"Doc.. Sawa na po kase ako sa tumor ko sa utak.. Kung sakali man po na hindi ako makayanan.." Ang sabi nya at tumingin sa magulang nya at sa kapatid nya

"Atleast po nakuha nyo po yung tumor sa utak ko.. Doc.." Ang sabi nya kaya napatingin ako sa magulang nya na umiiyak na

"Pero.." Ang sabi ko

"Doc.. Lagi ko tong iniinda..doc ayaw ko kase nahihirapan ako" Ang sabi ng bata

"Doc tulongan mo ko tanggalin yun yun lng po yung huling hiling ko" Ang sabi nya  at hindi ko mapigilan mapaluha din kahit hindi ko to kaano ano naawa ako dito.. Bakit kailangan nya iinada yung tumor na yun

"Sigee" Ang sabi ko at tumingin sa magulang nya

"Sige.. Doc pumapayag na kami sa pag paopera sakanya" Ang sabi ng lalake at tumango nalang ako at bigla akong niyakap ng batang lalake

"Thank you doc idol na po kita" Ang sabi nya at napangiti ako at niyakap ko din sya at kumalas sya ng yakap sakin

"Ako po pala si Dylan" Ang sabi nya sakin at inabot kamay nya

"Doc austin" Ang sabi ko at nakipag kamay ako sakanya ngumiti naman sya sakin

"Di kita makakalimutan doc austin.." Ang sabi nya sakin

"Basta doc.. Salamat nalang po dahil tinulongan nyo pong tanggalin tong tumor sakin kahit hindi na ponako makaligtas salamat po.. Dahil kayo po ang nag ligtas sakin sa paghihirap na dinanas ko sa tumor na to" Ang sabi nya sakin

Ngayon na operasyon ni Dylan at hindi ko alam kinakabahan ako.. Pero gagawin ko best ko para mabuhay sya
Nandito na ako sa operating room

"Handa na po lahat" Ang sabi sakin ng nurse at tumango ako at sinuot ko na yung gloves ko at nag simula na mag opera

Isang oras ko inoperahan si Dylan medyo kinakabahan ako at nung natanggal tumor nya ay nakahinga akong maluwang pero.. Kala ko ok na sya..

"Doc! Hindi na po sya humihinga!" Ang  sabi ng nurse at napatingin ako at wala syang heartbeat?! Agad naman ko naman CPR

"Mabuhay ka!" Ang sabi ko..

paulit ulit ko yun ginagawa kaso..

Fail..

Fvck

"Fvck!!! Ano ba?!!! Mabuhay ka!" Ang naiiyak kong sabi..

"Dylan! Ano ba!!" Ang naiiyak kong sabi habang patuloy padin ang pag CPR ko sakanya

*TIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIITTTTTTT*

Tuluyan nang tumulo luha ko nang marinig ko yun.. 

"Fvck!" Ang naiiyak kong sabi 

"Death 10:30pm" Ang sabi ng nurse na kasama ko at naiyak na ako

W-wala akong nagawa. Namatay sya

Umiyak ako at lumabas ng O.R at nung nakalabas ako ay napaupo ako sa gilid at umiyak..

Bakit...

Wala manlang ako nagawa..

Another personn.. Another person na hindi ko manlang naligtas..

"D-doc?" Ang nag aalalang sabi sakin at napatingin ako at yung magulang nila dylan.

"I'm sorry... W-wala n-na sya.." Ang iyak kong sabi naiyak sila sa nalaman nila at lalo naman ako hindi ko manlang maligtas yung taong nangangailangan ng tulong ko..

"I'm so sorry.. Ginawa ko naman po lahat eh" Ang iyak kong sabi

"Doc.. Ok lng doc atleast natulongan mo anak namin.. K-kahit w-wala na sya" Ang  sabi ng tatay ni dylan

"I'm so sorry po" Ang sabi ko habang umiiyak

"Doc.. Ayos lng po" Ang sabi ng nanay ni dylan at niyakap ako

I'm so sorry dylan hindi kita nabuhay.. I'm so sorry..

---------------------
MAX'S POINT OF VIEW

Habang nag lalakad ako sa hallway ay nakita ko si Austin umiiyak habang nakaupo sa labas ng office nya nag alala naman ako kaya agad akong lumapit

"Anong nangyari?" Ang tanong ko sakanya

"H-hindi ko sya naligtas" Ang iyak nyang sabi

"S-sino?" Ang tanong ko

"Si dylan.." Ang sabi nya

"Yung pasyente kong may tumor hindi ko sya naligtas.. Namatay sya.. Hindi ko sya maligtas kasalanann ko to" Ang iyak nyang sabi

"Shh... Austin wag mo sisihin sarili mo minsan nangyayari talaga yan satin mga doctor hindi natin naliligtas ang pasyente natin" Ang sabi ko

"Hindi ko sya naligtas.." Ang iyak nya na sabi nasasaktan ako pag nakikita syang umiiyak

Kahit naman sabihin ko na mahal ko padin si Anthony pero mahal na mahal ko si Austin.. Kaya ayaw ko syang nag kakaganito..

"Wala akong nagawa max.." Ang iyak nyang sabi

"Shhh austin wag kana umiyak trinay mo naman best mo diba" Ang sabi ko

"Hindi ko nasalba yung buhay nya" Ang sabi nya at umiyak lalo cinomfort ko sya

Ngayon nandito ako ngayon sa condo nya natutulog na si Austin sinabihan kase ako ni sydney na puntahan ko si Austin dahil hindi maayus ang lagay nya at hindi din kumakain at oo nga kase lagi syang nakakulong sa kwarto nya ilang araw na syang ganon simula nung hindi nya naligtas yung pasyente nyang si Dylan yung 5 yrs old sinabi naman ng magulang ni dylan na nag papasalamat sila dahil tinanggal ni austin yung nag papahirap sa anak nila na tumor kahit hindi daw nakaligtas atleast daw natulongan ni austin kaso eto sya ngayon nag mumukmuk sa nangyari

-----------------------------
THANKS FOR READING

ONCEPH