Ik loop ondertussen als Zayn even weg is naar zijn kamer. Ik kijk in zijn kast en er ligt een stapeltje van mijn kleren keurig opgevouwen. Als hij me haat had hij die toch al weg gegooid? Of niet? Ik kijk nog even de kamer rond en dan vallen mijn ogen op het bloed rode lintje dat onder zijn kussen vandaag komt. Ik ril het kussen op en pak het boek. 'Mijn dagboek.' Fluister ik. En op dat moment gaat de deur open, en van schrik laat ik het dagboek vallen en alle bladzijdes vallen eruit. Ik zie bladzijdes met dood erop en mag dun zijn. 'Waarom heb je dit?!' Schreeuw ik en raap de bladzijdes bij mekaar. 'Het... Het lag hier.' Zegt hij. 'Heb je het gelezen?' Vraag ik en kijk hem recht aan in zijn ogen. En kom dichter bij. Maar dan zegt een stemmetje in mijn hoofd doe het niet hij deed je pijn! Ik schud even mijn hoofd. Maar Zayn blijft stil. 'Heb je het gelezen?' Vraag ik nog een keer maar dan een stuk harder. Hij knikt. 'Je bent niet lelijk niet dik en dat scheermesje verdient jou arm niet.' Zegt hij. Hij heeft me pijn gedaan en toch breek ik van deze woorden. ik zak op de grond neer en tranen stromen over mijn wangen. Hij komt naast me zitten en slaat een arm over me heen. 'Laat me los.' Snik in. Ik voel zijn arm langzaam weg glijden en daar ben ik blij om.
Ik verstop mijn dagboek in mijn kussen. Daarna loop ik gelijk naar mijn spiegel en bekijk me zelf. Dikke rode ogen zie ik met opgedroogde tranen op mijn wangen. Ik vul een bekertje met water en gooi hem in mijn gezicht. Hopend dat het helpt. En zo niet het boeit toch niet. Ik ga gelijk in mijn bed liggen daarna proberend deze rot dag te vergeten.
de volgende ochtend gaat gewoon het zelfde. Niet proberen te eten, Zayn ontlopen wat niet lukte.
Ik loop de trap af en bots tegen Zayn aan. Ik kijk recht in zijn ogen. Hij kijkt terug, en hij bijt op zijn lip. Hij is zenuwachtig ik voel het! ik wil wat vragen maar dan trilt mijn telefoon. Jason...
J: hey schatje ik mis je. zegt hij en nu voel ik het dit is geen echte liefde, dit was om mijn gevoelens te vergeten voor degene die nu lipbijtend voor me staat.
T: kun je skype? vraag ik maar ik wil dit afhandelen.
J: tuurlijk schat ik ben je wel. zegt hij en hij hant op
Ik loop snel langs Zayn, ik voel zijn ogen in mijn rug branden. Ik kan er niks aan doen en kijk om. Ik kan mezelf wel slaan. Ik draai mijnbouw weer weg en loop gelijk door naar mijn kamer open mijn iPad en ik neem het gesprek op. Jason's blije gezicht komt inbeeld. Maar ik kan geen glimlach op mijn gezicht toveren. 'Jason ik vind dit heel erg om te zeggen.' Zeg ik en neem even pauze. En na ik dat heb gezicht zie ik zijn gezicht in een grote frons staan. 'Ik denk dat ik alleen verkering met je nam om Zayn te vergeten.' Zeg ik en kijk naar mijn vingers waar ik mee speel. 'Ik begrijp het aan de ene kant ook wel. Kom je terug naar Nederland of blijf je daar?' Vraagt hij. Ik ben verbaasd hoe hij dit opneemt, geen echte liefde ik gok maar. 'Weet ik nog niet maar ik ben blij dat je niet boos bent. We blijven toch wel vrienden?' Zeg ik. Hij knikt en hangt daarna op zonder pardon te zeggen. Ik haal mijn schouders op, en loop naar mijn balkon. En daar ga ik dus zitten roken...
Als ik nog steeds op het balkon zit, word er geklopt op de deur. En daarna hoor ik de deur open gaan. En ik zie dat HIJ op het bankje naast me komt zitten. 'Uitgemaakt?' Vraagt hij. Ik knik ik ben nog steeds boos daar veranderd niks aan. 'Je denkt zeker dat het allemaal weer goed is he?' Vraag ik en kijk hem aan. 'Nee en dat weet ik ook wel. Maar ik wil er alles aan doen om het goed te maken.' Zegt hij. En hij doet zijn arm om me heen. Ik doe er niks tegen, en dan ja hoor zie ik een flits.'Naar binnen!' Zegt Zayn en hij staat snel op, ik volg hem maar. En val dan neer op mijn bed. Ik ben uitgeput
Het avondeten slippen ging goed. En nu zit ik muziek te luisteren, in mijn kamer. En ja hoor er word weer op mijn deur geklopt. En Zayn's zwarte haren komen tevoorschijn. Ik doe of ik een boek lees. En besteed geen aandacht aan hem. Tot het boek uit mijn handen word getrokken. Ik kijk hem aan maar doe voor de rest niks.
Ik zit naast hem op bed en hij gaat met zijn handen door mijn haar. Geen idee waarom ik dit toe laat, maar ik hen dit zo gemist. Ik draai mijn hoofd naar Zayn en mijn hoofd gaat steeds dichter naar die van hem toe. En dan raken mijn lippen die van hem. En daar zijn die zo gemiste vlinders in mijn buik ook weer. Hij duwt me voorzichtig achterover en hij steunt op zijn ellebogen om mij niet te pletten. Hij maakt mijn blouse los. En dan druk ik hem weg. 'Nog niet.' Zeg ik ik ga rechtop zitten en knoop mijn blouse weer dicht.
Hey iedereen oké ik had beloofd woensdag dus dan krijgen jullie dat ook. Niet dat ik me al weer "beter" voel maar ik wil gewoon graag schrijven... Nou ik hoop dat jullie het leuk vonden
JE LEEST
adopted by one direction
FanfictionWat als je word geadopteerd door je idolen maar wat als een meisje dat je nauwelijks kent je hele leven terroriseerd. En wat als je in klinieken hebt gezeten met je "problemen" en niemand die eigenlijk mag weten? Wat als je denkt dat het leven geen...