Errorist

0.4

"onu RAHAT bırak!"

James ve Sirius dönüp baktı. James'in boştaki eli hemen saçına gitti.

"Evet, Evans?" Deri James, sesi birden daha hoş bir tona bürünmüştü.

"Onu rahat bırak. Sana ne yaptı?"

"Hmm," dedi James, konuyu düşünüyordu, "mesele daha çok varolmasında, anlatabiliyor muyum?"

"Komik olduğunu sanıyorsun," dedi Lily soğuk soğuk. "Ama sen sadece kendini beğenmiş, baş belası bir zorbasın Potter. Onu rahat bırak."

"Benimle çıkarsan bırakırım Evans," dedi James.

"Dünyads bir tek dev mürekkepbalığıyla ikiniz kalsanız, yine senle çıkmam." Dedi zalimlikle Lily.

"Talihin yokmuş, çatalak." dedi Sirius neşeyle ve Snape'e döndü. "HEY!"

Ama çok geçti; Snape asasını dosdoğru, James'e yöneltmişti, bir ışık çaktı ve James'in cüppesini buladı. James hızlı döndü ve bir ışık daha çaktı, şimdi Snape tepe üstü havada asılıydı.

"Onu yere indir!'

"Hayhay, petrificus totalus!" Dedi James, ve snape kafaüstü yere çakıldı.

"ONU RAHAT BIRAK!" Diye haykırdı Lily, şimdi o da asasını çekmişti. James ve Sirius ihtiyatla baktılar.

James, "hadi ama Evans sana uğursuzluk büyüsü yapmaya zorlama beni." Dedi.

"Öyleyse laneti kaldır!"

"Evans burda olduğu için şanslısın Sümsü-"

"Benim onun gibi küçük pis bulanıkların yardımına ihtiyacım yok!"

***

Black'lerin evinde her zaman olduğu gibi Sirius azarlanıyordu.

"Ailemizi lekeliyorsun Sirius! Gryffindor olman yetmiyor gibi bir de ayak takımı ile arkadaşsın!"

Sirius kendini sakinleştirmeye çalışıyordu.

"Küçük kardeşin bile senden daha iyi anlalı-"

Sirius, annesinin sözünü kesti. "Yeter artık seni dinlemek istemiyorum."

"Burası benim evim!" diye bağırdı annesi.

"Öyle mi?! O zaman senin evini terk ediyorum." Sirius hışımla oturduğu yerden kalkıp odasına doğru yöneldi.

Dolabının üstündeki valizi alıp eşyalarını doldurmaya başladı. Canına tak etmişti artık, kaçıp kurtulacaktı. Kitaplarını yerleştirirken aklına gelen soru ile dondu.

Nereye gidecekti? Duvarda gülümseyen dört genç çocuğa baktığında cevabı bulmuştu.

***

Eve yaklaştığında Sirius diyeceklerini düşündü. "Selam bayan Eupherimia ben evden kaçtım gidecek başka bir yerimde yok. Biraz sizde kalmaya karar verdim sizin için de uygunsa?" Bunu düşünmemeye karar verip evin bahçesine girdi.

Bahçe de bayan Potter ve James bitki ekliyordu. James bir zafer kazanmış gibi adamotlarını annesine veriyordu. Bahçe kapısının sesi ile ikisinin de bakışları kapıya çevrildi.