Saatler hızla ilerliyordu.
Fikret elindeki kalemi sinirle yere fırlattı. Nasıl yazılırdı ki? Nasıl başlanırdı bir Veda mektubuna?
Saatin dakikalarını vuran Yelkovana isabet ettirmeye çalışarak Fikret bu seferde elindeki çakmağı hışımla fırlattı.
Fikret; 32 yaşında. Kahve, gür saçları esmer teniyle uyum içinde. Uzun boyuna bakarken yeşil gözlerinde kalmamak mümkün değil...
Derin bir of çekerek yerdeki kalemi kavga edercesine aldı, sıkıntı içinde mektubuna başladı.
"Diyar
Bu satırları sana yazmak beni ne kadar bedbaht etti bilemezsin.
Mevcut mali sıkıntılarım yüzünden, seni de bu durumun içine çekmemek adına çok değerli aşkımıza burada son vermemiz gerekiyor.
Bu satırları yazarken;
Gecenin siyahını giydim üstüme.
Sensiz anlamlarda kayboldum.
Dudaklarının perdesiz camlarını açtın bana ey sevgili.
Davetsiz misafirin oldum gecelerce.
Sensiz geceleri uçurumlarda saklamıştım.
Ama yollar uçurumlarda son buldu ey sevgili...
Vazgeçtim senden...
Vazgeçtim kimselerden...
Bu sene, İçi senin çiçek kokan kahkahalarınla çınlayan ömür boyu bende baki kalacak hatıralarınla dolu çok sevgili Audi me kasko yaptıramadım.
Maalesef Marlboro da alamıyorum artık Winstona başladım.
I Phone 12nin ön siparişini de veremedim 11 le ortalarda Bi çare dolaşıyorum.
Anlayacağın Sevgili
Bu vahim duruma seni de sürükleyemem.
Sen çok değerlisin bu yüzden o güzel yüreğin benden daha iyilerine layık.
Elveda... "
Derin bir of çekti Fikret
Ne de olsa sorumluluk ağır bir gömlekti.
Gönül huzuruyla kaskosuz ama onun olan Audisine bindi. Ekonomik krizden ötürü zam yapamayan işine doğru yola koyuldu....
