Κεφάλαιο 1

312 19 2
                                    

Του χρόνου θα πας γυμνάσιο επιτέλους!!

Ήρθε αυτή η στιγμή, η στιγμή που σιγά σιγά όλο και ένα μεγάλωνες...

Ήσουν το πιο καλό, ήσυχο και έξυπνο κορίτσι, χαιρόσουν εύκολα και τα έπαιρνες όλα στην πλάκα...ησουν ένα μικρό αγγελούδι καθώς χαμογελούσες αληθινά δίχως κάτι να σου ματώνει την καρδιά.


Μητέρα:Έλα πες μου!

Y/n:Όχι αποκλείεται!

Μητέρα:Μα γιατί;..δεν πρέπει και γω να το μάθω;

Y/n:Μμμ οχιι..

Μητέρα:Έλα τώρα! Δεν γίνεται να μην σ'αρέσει κανένα αγοράκι απ'την τάξη σου..

Y/n:Η αλήθεια είναι πως..μαρεσει ένας

Μητέρα:Ε ποιος είναι;


Τότε στο μυαλό σου ήρθε η μορφή του


Y/n:Καλά θα σου πω οχουυ...είναι ο Χ (βάλτε το όνομα της παιδική σας αγάπης)

Μητέρα:Ααα το ήξερα!

Y/n:Εε; πως;

Μητέρα:Έλα τώρα..ειναι το πιο όμορφο αγόρι της τάξης...ημουν σίγουρη ότι σαρεσε

Y/n:Ώστε έτσι!

Μητέρα:Χαχα εννοείται!



Αχ αυτό το αγόρι...Δεν καταλαβαίνω πολλά αλλά όταν τον βλέπω..νοιώθω κάτι έντονο στην καρδιά μου! Θελω να παίζω μαζί του και τον θεωρώ πολύ όμορφο...με πειράζει και εκείνος και νοιώθω χαρά...Αυτό είναι αγάπη; Είναι έρωτας;


Μακάρι εκείνη την στιγμή να μπορούσα να ρωτήσω τον μεγαλυτερο μου εαυτό για να μάθω...





Μακάρι εκείνη την στιγμή να μπορούσα να ρωτήσω τον μεγαλυτερο μου εαυτό για να μάθω

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ε Σ Υ Where stories live. Discover now