"Hu huu daldin gittin prenses bisey demicek misin" dedi emre bende ona karsi hissettiklerimi soylemek icin derin bir nefes aldim ve gulumseyerek " aslinda bende.." tam soyleyecekken telefonum caldi. Arayan annemdi.eyvah dedim icimden. Emreye keman sesi gelen radyoyu kapatmasini soyledim. İcime kocaman bir korku doldu.
Telefonu acip " efendim annecim" dedim sakin bir sesle
" kizim ben yasemin teyzenden ciktim oraya geliyorum. Siz alevle calisirken bende Elif hanimla otururum biraz" dedi. Elif hanim alevin annesiydi. Beni bir telas aldi. Telefonu kapatip emreye " emre kusura bakma ama gitmemiz lazim annem beni arkadasimda ders calisiyo saniyo ve beni hemen goturmen lazim annem orda olmadigimi gorurse biterim ben" emre sakin bir sesle " sakin ol merak etme yetisiriz" dedi ve elimden tutarak kosmaya basladik....
Hizlica arabaya bindik. Elim ve bacaklarim tir tir titriyordu. Yol boyunca hic konusmadan gittik. Bir yandan napicagimi dusunuyor bir yandan da emreye yolu tarif ediyordum...
