Jenny, Badboys en Zomerkamp

Hoofdstuk 1

Verhit stapte ik uit de grote bus die mijzelf en de anderen tieners naar het RYC zomerkamp in the middle of nowhere had gebracht.

Ik keek om me heen en besefte dat het terrein met zijn grote naaldbomen en klaterende waterval er rustiek en vredig uitzag, maar mijn illusie dat dit kamp rustig was werd al snel verbroken doordat onze kampleidster Linda commando's begon te schreeuwen en iedereen zijn koffers naar een grote tent liet slepen.

Ik zuchtte en miste thuis nu al waar ik onopgemerkt kon rondzwerven zonder dat er mensen op me letten.

Toen alle honderd en nog wat tieners in de grote tent zaten kregen we allemaal een plakker op ons t-shirt met onze naam erop.

Jennifer stond er op die van mij, maar ik vond Jenny beter en verbeterde mijn naam met een zwarte marker.

We moesten eerst een of ander kennismakingsspel doen en ik nam de kans om mijn kampgenoten te bestuderen.

In het centrum van de aandacht stonden een paar meisjes die eruit zagen alsof ze uit een of andere cliché film kwamen.

Door hun neppe bruine huid, hun kleding of zal ik zeggen hun tekort aan kleding en hun met foundation besmeurde gezichten leken ze nep en ordinair.

Om hun heen hingen de 'populaire' jongens die nu al probeerde met de neppe meisjes te flirten. Verder waren er heel veel stuudjes aangezien dit een van de duurste en beste zomerkampen in het land was.

Er waren ook een paar meisjes en jongens die er normaal en aardig uitzagen die al met hun vrienden groep stonden te praten over wat voor geweldige tijd ze zouden gaan hebben.

Er was een jongen die me opviel hij zat wat voor zich uit te staren en leek zich net zo te vervelen als ik.

Zijn twee vrienden zaten naast hem en voerden een of ander gesprek waarvan ik ondanks hun luide stemmen niks van kon verstaan.

Ik had jongens net afgezworen en was duidelijk niet onder de indruk door zijn nonchalante houding, maar hij was super gespierd en knap en ik kon het toch niet laten om mijn ogen iets langer op zijn gespierde lichaam te laten rusten dan noodzakelijk.

Ik liet de rest van de kennismaking volledig aan me voorbijgaan waardoor ik een aantal nieuwsgierige blikken kreeg maar ik gaf er helemaal niks om dat ze me raar aankeken en bleef de hele tijd dodelijke blikken hun kant op sturen.

Toen ik net de tent uit wilde lopen omdat ze de indeling gingen bekendmaken tikte er iemand op mijn schouder. 'Zucht had ik iedereen niet duidelijk gemaakt dat ik alleen gelaten wilde worden!'.

Ik was dus verrast toen ik Brittany voor me zag staan. Brittany was waarschijnlijk het knapste meisje dat ik kende en daarmee ook de grootste bitch die ik kende.

'Hey Simons wat doe jij hier helemaal alleen waar is je hunk om je te beschermen? o wacht hij dumpte jou voor mij dus denk maar niet dat je nog kans hebt slet'.

Pfff mijn bloed begon te koken toen ik weer dacht aan mijn hufter van een ex-vriendje Thom die niet meer wist wat hij met me aan moest en me een paar weken geleden als een baksteen had laten vallen.