Falling Out Of Love

~8~

"καλημέρα έναν καπουτσίνο με λίγη μαύρη ζάχαρη και συνταγή έτσι;" ρωτάω έναν θαμώνα του μαγαζιού μας

"ναι" μου λέει κάπως ντροπαλά και βγάζει ένα χαρτονόμισμα των 5 ευρώ

Αρχίζω να ετοιμάζω τον καφέ και ακούω το κουδουνάκι της πόρτας να χτυπάει

"ορίστε ο καφές σας" λέω και αφού του δίνω τα ρέστα πηγαίνω μέσα στην κουζίνα για να πάρω το πανάκι για να καθαρίσω την μηχανή του καφέ

"Ανθή ήρθε πάλι ο δικός σου" μου λέει η Μαρία

"ποιος δικός μου;" την ρωτάω

"αυτός ο ασιάτης που χτες ήθελε να του πάρεις εσύ παραγγελία, αλλά έφυγες γιατί τελειωσε η βάρδια σου και μετά έφυγε και αυτός και μου είπε να σου πω ότι θα έρθει και σήμερα, αλλά τώρα που το σκέφτομαι ξέχασα να σου το πω"

"ουυυφφφ, δες που έμπλεξα" λέω φωναχτά στον εαυτό μου

" δεν είναι και άσχημος λίγο η φράντζα του μοιάζει σαν να έχει πάθει ένα μίνι εγκεφαλικό γιατί είναι πολύ αριστερά και είναι και λίγο αδύνατος, αλλα είναι μια χαρά"

"πάλι καλά που σήμερα δεν σερβιρω"

" θει ενα τσάι ροδάκινο, πάω τώρα έξω γιατί νομίζω ότι άκουσα το κουδουνάκι της πόρτας" μου λέει η Μαρία

Μηπως να του ρίξω κάτι μέσα;

Μπααα άστο καλύτερα μην μπλέξω

Βάζω το τσάι πάνω στον δίσκο και τον αφήνω δίπλα στην ταμειακή για να έρθει η Μαρια να τον πάρει

Πιάνω το κινητό μου και περνώ τηλέφωνο στο σπίτι, γιατί η υπόσχεση είναι υπόσχεση

Έχει περάσει μισή ώρα από τότε που ήρθε στο μαγαζί και αν και προσπαθώ να μην του δώσω σημασία αυτό δνε γίνεται γιατί νιώθω συνέχεια το βλέμμα του πάνω μου

Με την άκρη του ματιού μου τον βλέπω να σηκώνεται από το τραπέζι του και αρχίζω να χαίρομαι σμ την σκέψη ότι μπορεί να φύγει

"καλημέρα" τον ακούω να μου λέει και να κάθεται στον σκαμπό της μπάρας απέναντι μου

"μμμμ" του κανω εγώ

"έχεις σήμερα χρόνο να μιλήσουμε;"

"όχι"

"μπορείς τουλάχιστον να μου πεις το όνομα σου;"

"όχι και δεν χρειάζεται να μιλήσεις μαζί μου" του λέω, καθώς βλέπω την Θεοδοσια να μπαίνει στο μαγαζί και της κάνω νόημα ότι είναι αυτός εδώ μπροστά μου