Falling Out Of Love

~16~

Όταν ήρθανε ο yoomgi, o hoseok και ο  jimin εμείς ακουγόμαστε σε όλο το μαγαζί με τα αστεία που μας έλεγε ο seokjin

"ήρθαμε και εμείς" λέει ο hoseok με ένα μεγάλο χαμόγελο

"πως είστε κορίτσια;" μας ρωτάει ο yoongi, ο οποίος φαινόταν και ο πιο απόμακρος για κάποιο λόγο

"μια χαρά, αν εξαιρέσεις το σπασμένο χέρι της Κατερίνας" λέω και την δείχνω

"πάρτε καρέκλες  από τα άλλα τραπέζια και πείτε μου τι θέλετε να σας φέρω"

"την λεμονάδα να πάρετε είναι πολύ ωραία" λέει ο taehyung με έναν πολύ γλυκό τρόπο που με έκανε να γελάσω

"ωραία άμα είναι φέρε μας λεμονάδα" μου λέει ο jimin

Δεν ξέρω για ποιον λόγο, αλλά νιώθω λίγο άβολα με το να με δει έτσι ο jungkook

Αναστεναζω και πηγαίνω προς το τραπέζι όταν βλεπω οτι έχει έρθει και ο jungkook με τον namjoon

"γειά σας" τους λέω και αφήνω τις λεμοναδες στο τραπέζι

Δεν χρειάζεται να αναφέρω ότι η Θεοδοσια έγινε αμέσως κολιτσιδα στον jungkook

"δεν περίμενα να είναι τόσο άσχημο" λέει ο namjoon κοιτάζοντας το πρόσωπο μου

"δεν είναι κάτι μια μελάνια και λίγα ράμματαείμαι πολύ ατσουμπαλη, απλά εξαιτίας μου έσπασε το χέρι της και η Κατερίνα" λέω "θα θέλατε κάτι να σας φέρω;" τους ρωστω αλλά μου γνεφουν αρνητικά

"και πάλι πρέπει να προσέχεις πως περπατάς, μπορεί να είχε χτυπήσει ακόμα πιο δυνατά" μου λέει ο jungkook και ένιωθα λες και με μαλωνε

"συγνώμη, αλλά χτυπάει το κινητό μου"λεει η Θεοδοσια και σηκώνεται πάνω

Ενώ όλοι οι άλλοι μιλούσαν για το πόσο δύσκολο ήταν αν συννεοηθουν στο αστυνομικό τμήμα, το μυαλό μου ήταν στο τηλεφώνημα της Θεοδοσιας και από ότι φαίνεται και η κατερινα το ίδιο σκεφτόταν

"με πήρε τηλέφωνο ο πατέρας σου Ανθή και πρέπει να φύγω κάτι έγινε" μας λέει και όλοι την χαιρετάμε

Επικρατεί για λίγο μια ησυχία μέχρι που μίλησε η Αριάδνη

"και τώρα θα μου τα πείτε όλα" μας λέει κοιτάζοντας μας από πάνω μέχρι κάτω, αλλά το σημαντικότερο ήταν ότι τα έλεγε στα αγγλικά

"δεν πρόκειται να φύγουμε από αυτό το τραπέζι μέχρι να μου πείτε την αλήθεια"

"δεν καταλαβαίνω τι εννοείς" της λέει η κατερινα  κοιτάζοντας τον καφέ της

"καλύτερα να τα πούμε άλλη στιγμή" της λέω, αλλά αρνείται

"δεν καταλαβαίνω τι γίνεται" λέει ο taehyung

"ωραία, αγόρια για πείτε μου πιστεύετε ότι κάποιος που πέφτει, ενώ περπατάει θα μπορούσε ένα σπάσει το χέρι του και να χτυπήσει το κεφάλι του που να χρειάζονται ράμματα;" τους ρωταει η αριαδνη και τότε και οι εφτά γυρνάνε να μας κοιτάξουν

Τελεια

"το κάνατε έτσι δεν είναι πήγατε σπίτι του, τι έγινε σας έπιασα οι μπράβο του και άρχιζαν να σας κάνουν βασανιστήρια; πως τους ξεγυγατε;"

"όπα όπα τι βασανιστήρια λες μωρέ; τίποτα δεν μας κάνανε" την σταματώ για να μην αρχίσει  να λέει βλακειες

"αλλά πήγατε" επιμένει και η κατειρνα γνέφει

"δεν το πιστεύω ότι το κάνατε αυτό" αναφωνεί η αριαδνη

"μπορείτε να πειτε και σε εμάς που πήγατε;" λέει ο jungkook κοιτάζοντας εμένα

"λοιπόν ξέρετε όλοι την ιστορία έτσι;" τους ρωτάω και μου γνεφουν

"και ξερετε όλοι την δουλειά του Θανάση, του άντρα της Θεοδοσιας" συνεχίζω

"ναι μας τα είπε όλα ο jungkook" μου λέει ο jimin

"ωραία η υπόθεση είναι δύσκολη εξαιτίας του αξιωματος του Θανάση, έτσι αποφάσισα λίγο να βοηθήσω τον πατέρα μου να βρει μάρτυρες και οι μόνοι μάρτυρες που υπήρχανε ήταν ο οικογενειακος γιατρός και η υπεύθυνη του σπιτιού. Ο γιατρός αποκλείεται να μιλούσε γιατί δούλευε πολλά χρόνια στην οικογένεια του Θανάση, οπότε αποφάσισα να πάω να μιλήσω στην οικονομο  του σπιτιού, εκεί πήγαμε χτες μόλις σας αφήσαμε με την κατερινα και τα πράγματα πήγαν κάπως χάλια" λέω

"εντάξει εγώ τα περίμενα χειρότερα, απλά αυτή δεν ήθελε να ακούσει κουβέντα κάλεσε τους μπράβους μας κυνήγησαν και εγώ είπα να στριψουμε για να κόψουμε δρόμο και να αμς χάσουνε, αλλά τελικά ήταν μικρός λόφος και αρχίσαμε να κατρακυλαμε και μετά τα ξέρετε τα υπόλοιπα" λέει η κατειρνα και δείχνει το χέρι της

"κα πήγατε εκεί χωρίς εμένα" λέει η Αριάδνη προδωμενη

"αυτό είναι το θέμα σου ή το γεγονός ότι πήγαν να σκοτωθουνε;" λέει ο jungkook και είπα στρέφει το βλέμμα του σε εμένα  "δεν έπρεπε να πάτε εκεί και πόσο μάλλον να πάτε μόνες σας, άμα σας πιάνανε ξέρετε τι θα μπορούσατε να είχατε πάθει;" μου λέει και εγώ σκηβω το κεφάλι μου, αν και δεν ξέρω γιατί το έκανα αυτό

"το σημαντικό είναι ότι δεν μας συνέλαβαν, τώρα ένα χέρι και λίγα ράμματα δεν είναι κάτι" λέει η κατερινα για να ελαφρύνει το κλίμα

"δεν πρόκειται να το αφήσεις έτσι δεν είναι;" ρωτάει ο jungkook

"όχι"

"καλώς τότε  θα σε βοηθήσω, θα προσπαθήσω μέχρι να φύγω να σε βοηθήσω να την πείσεις να μιλήσει στο δικαστήριο" μου λέει και για κάποιον παράξενο λόγο χαίρομαι που θα το κάνω αυτό μαζί του