فادى بصلها بضيق و سكت و مرضيش يعمل خناقه قدامهم
شادى يهدى الجو نوعا ما : شكلك بتخذى العين
دانيه مردتش و قامت دخلت البلكونه
فادى اخد نفس طويل و اتك ع سنانه و قام وراها
شادي فضل يتكلم كتير مع سوسن عشان يقنعها
*****
عند بيت مهيمن
مهيمن بعد ما اكل امه قام و دخل اوضته
حنان دخلت وراه
حنان : و بعدين معاك يا مهيمن اتخانقتو تانى
مهيمن بصوت حزين : انتى كنتى تعرفى انها رايحه المركز
حنان : بصراحه اه عشان كده قولتلك ترجع وتروحلها تصالحها قبل ماتروح الشغل عشان تفرحها و ترجع عن اللى في دماغها و ماكنتش عيزاك تشوفها و تتفاجئ بيها في المركز
مهيمن حط وشه بين ايده : انا مش عارف هي بقت عنيده كده ليه
حنان : معلش يابنى اعذرها وجع القلب صعب اووى بردو مش هتقولى كنت فين مختفى الشهر ده
مهيمن بتهرب : معلش مش هقدر اتكلم
حنان اخدته في حضنها
*****
بره في الصاله
كرم شاف شاشة لاب توب فضلت بتنور ماخلاش مريم تاخد بالها و خلاها تركز معاه : فراشتى الجميله عايزه تبقى ايه بقى
مريم بفرحه : زيك
كرم : دكتوره نفسيه بس شكلك مايجبش
مريم ترفع حاجبها وبرقه : ليه بقى
كرم بضحك : اصلك هاديه و عاقله اووى و الدكاتره النفسين لازم يكونو مجانين شبهى
مريم تمسك ياقة قميصه : مسمحلكش تغلط في حبيبي ، حبيبي اعقل راجل بس دمه خفيف و ده اللى بيخلى المرضى بتوعه يقعو في حبه
كرم ابتسم : طيب يالا اثبتيلى انك تقدرى تبقى دكتوره و ادخلى شوفى اخوكى و لازم تخليه يطلع يضحك
مريم بتفكير : بيضحك مره واحده ده مهيمن مابيضحكش اصلا و هو مبسوط يبقى هيضحك و هو كده هجرب اخليه يبتسم بس و اصلا انا هبقى دكتوره مش اراجوز في سيرك قومى
كرم بضحك : ماشى موافق انطلقى
مريم قامت تخبط ع الاوضه بتاعة مهيمن "و كرم قام بسرعه راح للاب توب و عمل نفسه بيدى نفسه حقنه في الوريد و عمل نفسه بيتوجع و فضل ياخد نفس و يطلعه و مسك اللاب "كده الواحد يقدر يتفرج
مريم تدخل اوضة مهيمن : اخويا حبيبي المختفى و ماله مقموص
مهيمن مسح وشه : مافيش يا صغنن تعبان شويه
مريم برقه : صغنن مين يا ابيه انا هبقى في كليه بعد كام يوم
مهيمن بحب : حتى لو اتجوزتى و بقى معاكى عيال انتى بنتى يا مريوم انا اللى مربيكى ع ايدى
مريم تحضنه و تقعد ع رجله : منحرمش من حنيتك ابدا (و تبصله اووي و تسكت و تقول بعد ثواني ) ابيه!!
مهيمن : اممم قولى عايزه ايه و بطلى تحوير
مريم : هو انت كنت فين الشهر اللى فات ده كله
مهيمن بجديه : ماتشغليش بالك
مريم برقه : طيب حاول تستحمل نايا ، نايا بتحبك
مهيمن يضم بقه ع بعض جامد و يقفل عينه و يرجع راسه ل وره ياخد نفس طويل و يخرجه ببطئ و يمسح شعره و ينزل راسه يبصلها : بس انا خايف عليها هي زعلانه ليه من خوفى عليها و غير كده ما بقتش واثق من حبها
مريم بجديه : ابيه اوعى تقول كده تانى نايا بتعشقك ، و كل شوية كانت تكلمني تسأل عليك طول الشهر اللي فات ، و انا مقدرش اقولك متخافش عليها بس نايا قويه و تقدر ع الشغل بتاعك
مهيمن بضعف : بس المكان ده مافيهوش قوي الغلطه بعمرنا ع طول و انا مش هفضل اتفرج عليها لحد ما تموت
مريم تطبطب ع ضهره : ربنا يقويك يا حبيبي و ان شاء الله ربنا يهديها بس هي بتحبك و بتحبك اووى اووي
مهيمن : و انا بموووت فيها المجنونة القرده دي
و ابتسم مريم حضنته و باسته و طلعت بفرحه : ابتسم هبقى دكتوره زيك
كرم بأبتسامه : مبروك يا احلى دكتوره بكره الصبح هاخدك و نروح نقدم
مريم ترجع تتوتر تانى : مش لما الشهاده تظهر
كرم بضحك : ما انا طرقتك عند اخوكى اول ما شفت اللاب بينور و الشهاده ظهرت مرضتش اخليكى تعرفى عشان متوترينيش انا كمان
مريم بابتسامه : و الله احسن حاجه عملتها انا ممكن قلبى كان يوقف عقبال ما كنت لقيت اسمى ، صح انا جبت كام
كرم بضحك : بقولك هعدى عليكى بكره و نروح نقدم يا احلى دكتوره نفسيه رقيقه
مريم بعدم تصديق : بجد انا نجحتي
كرم يقلدها : بجد انتى نجحتي
*****
في بيت مامة دانيه
فادى يدخلها البلكونه :ممكن افهم مالك
دانيه بجر شكل : كل ده سايبنى لوحدى
فادى باستغراب و يضيق عينه : لوحدك اللى هو ازاي هو المفروض اخدك معايا الشغل و غير كده ما انا روحت مالقتكيش في البيت و كمان خرجتى من غير اذن
دانيه بنرفزه : امال كنت عايزنى افضل لوحدى في البيت
فادى يحاول يسيطر ع اعصابه : لا كان ممكن تقوليلى انك هتروحى ل مامتك
دانيه ببرود : اه سورى انا نسيت ان شخصيتى اتلغت من ساعة ما دخلت بيتك
فادى : دانيه انتى بقيتى غريبه مالك يا عيونى و مش عايز مشاكسه ممكن نتكلم بعقل شويه عشان انا بشر و مش هستحمل كتير طريقتك دي
دانيه تكشر : مالها طريقتي انت شايف مالى
فادى حضنها : عيونى احكيلى انتى مالك دانيه تحضنه اووى و دموعها تنزل : مش عارفه انا متضايقه اووى و كان نفسى اتفسح كتير و انت بقيت مش معبرني
فادى يطبطب عليها و هي في حضنه : معلش يا عيونى الشغل
دانيه بنرفزه و بعدت عنه : يوووه كل حاجه الشغل و حتى شهر العسل ما ينفعش عشان الشغل
فادى بهدوء : معلش هعوضك يا عيونى بس في كذا عمليه حاليا و لازم تخلص
دانيه قربت منه اووى و بتشم هدومه و بتقول بتريقه : اه قولتلى شغل ! امال ايه البرفيوم الحريمى اللى في هدومك؟
فادى بستغراب : برفيم حريمى و يشم هدومه بس انا مش شامم حاجه
دانيه بنرفزه : انا واثقه ان في هدومك برفيوم حريمى كنت واخد مين في حضنك النهارده (و تكمل بتريقه) يا بتاع العمليات المهمه اللى مش هتقدر تبعد عنها
فادى يحاول يهديها : دندون يا حياتى انا مافيش في قلبي غيرك يا ريت تهدى
دانيه : لا إله الا الله و البرفيوم ده جالك من الهوا
فادى بيفتكر : اه صحيح ده برفيوم نايا هي الست الوحيده اللى شوفتها النهارده
دانيه بتسرع و تحط ايدها في وسطها : و نايا كانت بتعمل ايه في حضنك
فادى بعصبيه : دانيه ركزى في كلامك انتى ازاي تطلعى الكلام ده من بقك اصلا لو انتى مش واثقه فيا اتجوزتينى ليه و لو مش واثقه في صاحبة عمرك كنتى مصحباها ليه طول عمرك
دانيه تركز و تندم ع كلامها : انا اسفه يا فادى بس انا مش قادره انك تبعد عنى ثانيه
فادى يسكت و يحط ايده ع سور البلكونه و كان متعصب جدا
دانيه حضنته من ضهره : انا اسفه ، فعلا انا مش عارفه مالى
فادى يشيل ايدها و يلف نفسه و يبقى وشه قدام وشها و ايده في وسطها و يكلمها بهدوء : دانيه انا بحبك و عمرى ما افكر انى اخونك او اكون في حضن واحده غيرك عايزك تعرفى الكلام ده كويس
دانيه باسته : عارفه بس بغير عليك
فادى : يالا نروح
دانيه : يالا
طلعو استاذنو منهم و دانيه دخلت غيرت
فادى خبط ع الباب و دخل : خلصتى يا نور عيونى
دانيه : اها بس شيل الترنج ده في الشنطه عقبال ما البس الطرحه
فادى : بس كده و دخل شال هدومها في شنطتها و نزلو
********
عند نايا
هاله بتريقه : الحمدلله راجعه سليمه النهارده
نايا بثقه : بنتك اسد يا ماميتو
هاله : يا بنتى حتى الاسد بيخاف عمره ما يقدر يقف قدام فريسه قويه لوحده خافى ع نفسك يا نايا
نايا : يا مامتى انا افرس
هاله بقلة حيله : ربنا يهديكى هقول ايه
نايا بحزن : ايه يا ماميتو لسه شايفه انى غلطانه في اللى بعمله
دخل كرم البيت
هاله : اخوكى اهو جه هو يقولك
كرم : مالكم يا قمرات
هاله بضيق : شوف اختك اللى هتجنن كل الناس
كرم بهزار : و من امتى نايا مش بتجنن حد هو ده طبعها
نايا بهزار : قولها و النبى
هاله بضيق : بصراحه مهيمن صعبان عليا
نايا بعصبيه : يوووه بقى احنا هنتكلم في الموضوع ده كتير
هاله : ماتتكلم يا كرم ساكت ليه ؟
كرم : بنتك عنيده و لو اتكلمت هتعاند اكتر يبقى بلاش و نسيبهم هما حرين مع بعض (و بص ل نايا و شاورلها بصبعه في وشها) انتى حره لو مهيمن زهق و بعد عنك
نايا : انت يا عم صبعك هيدخل في عينى و لو بعد يبقى مش بيحبنى من البدايه
كرم : ما هو رجعلك و اعتذرلك
نايا : لا مرجعليش هو رجع عشان كنت هضيع من ايده و افتكر انى هتجوز عمرو بجد
كرم بص ل امه : ماما لو سمحتى سيبيهم هما حرين مع بعض (و بص ل نايا ) كده مبسوطه
نايا بحركات طفوليه : اوووى و انا عمرى ما هضر حبيبى و دخلت اوضتها
أنت تقرأ
معشوقتي المجنونة الجزء الثاني مكتمل
Ficción General"لا تلومني على عشقي المجنون له، كيف تلوموني وهو نبض قلبي وروحي التي تحيا به، نعم أنا مجنونة هواه، وتحملت ما لا يتحمله بشر في حبي له، تحملت أن أجد غيري بين يديه. فأي عقل يصدق ما رأته عيناي؟! لكنني وقفت، وصمدت، وتحديت كل مشاعري من أجله هو فقط، تحديت غ...
