NEFES

Prolog

İlerideki Bölümlerden;

Parmaklarıma bulaşmış koyu kanın üzerine teker teker düşen gözyaşlarımın sebebi hafızamı canlandırınca ona baktım.

Sevgiyle bakan gözbebekleri, gözkapakları tarafından gizlenilmişti.
Dolgun, pembe dudakları morarmaya yüz tutulmuştu.
Sahiplenircesine sardığı güçlü kolları tepkisizleştirilmişti.
Güzel saçları, betonla buluşup, her zaman ki dağınıklığı korunulmuştu.
Vücudunda dolaşan kan hücreleri çekilmeye başlamış, yerine soluk ten bırakılmıştı.
Geniş göğsü derin nefeslerle kalkamayıp, kesik kesik alınmaya zorlanılmıştı.
Birileri tarafından.
"Senle olmak güzel." demişti bana.
Peki ya senle olamamak nasıldı?