ភាគ1
"ហេ...ឯងទៅណានឹង"Nikជាមិត្តSunaបានហៅSuna
"គ្នាទៅលក់បន្លែហើយថ្ងៃបានទៅរៀន"Sunaប្រាប់ទៅមិត្តនាង
"ចុះប្អូនឯងមិនជួយឯងទេយ៉ាងមិច"nikសួរ
"គេរវល់..."Sunaកុហកnikព្រោះមិនចង់ឲគេបារម្ភ
"មិនបាច់កុហកទេ...Manitaគេគេចសារលាមែន...ការងារផ្ទះមិនគិតហើយនៅគេចទៅដើរលេងទៀតហុើយ"Nikនិយាយហើយដកដង្ហើមធំ
"កុំថាឲគ្នាអី....ចឹងគ្នាទៅហើយ"Sunaមិនចង់និយាយរឿងប្អូននាងទេ
"អឺ....ហុើយ...អាណិតsuណាស់ហេតុអីមកមានប្អូនឡប់នេះទៅវិញ បើខ្ញុំវិញប្រលែងចោលយូរហើយម៉ាកៗនាះ"nikគេមិនចង់មានប្អូនទេតែគេមានបងប្រុសម្នាក់នៅមើលថែប៉ាម៉ាក់នៅស្រុក
<Suna>
"...ហឹុកៗ...ហឹុក...ហេតុអីឯងធ្វើបែបនេះ....."(កុំចាយច្រើនពេកបងទុកសន្សំបង់សាលាខ្លះ )(ទេ...ខ្ញុំត្រូវការចាយ បងកុំឃាត់ឬបងលាក់លុយពីខ្ញុំ)(បងអត់មានទេ)(មើល...មែន..)(នឹងលុយបងសន្សំបង់សាលាទេ)(ឲមក...ឌឹប)(...អួយ...កុំ ...កុំ....យកវា)[ការស្រមៃ]
"អួយ...នាងដើរមិនចេះមើលទេយ៉ាងមិច"Jiminជាកម្លោះសង្ហាល្មោបស្នេហ៍
"ចា៎...សំទោសលោក..ខ្ញុំសុំទោសពិតមែន"
"នាងយំហេស"jiminសួរមូលហេតុព្រោះគ្រាន់តែគេថាឲម៉ានម៉ាត់សោះដល់ថ្នាក់យំ
"អត់ទេ...ចឹងខ្ញុំទៅហើយ"sunaប្រយ៉ាប់ប្រយ៉ាល់រត់វឹង
"អេ.....ហឹស"jimin
<Manita>
"អេផឹកឲឆ្អែតទៅ....យើងប៉ាវ"manitaផឹកនៅក្លឹបjiminយ៉ាងសប្បាយជាមួយលុយដែរយកពីបងគេ
"Minita....នោះម្ចាស់ក្លឹបសង្ហាទេ"មិត្តmanitaនិយាយ
"សង្ហាមើលសាច់ដុំហ៎...អួយ..ចាំមើលហាស"manitaមានល្បិចយកjimin
"សួរស្តីលោក"boy
"Hi"jimin
"..........អួយ...ឈឺក្បាល...អឹក.."manitaដើរដល់រាងក្រាស់ក៍ធ្វើជាសន្លប់
"អ្នកនាង...អ្នកនាង"jimin
"Manitaឯងយ៉ាងមិចហើយ"មិត្តភ័យណាស់
"អ្នកនាងជាមិត្តនាងមែនទេ..ចឹងជួយជូននាងទៅផ្ទះផង"
"ចា៎...មោះ"ពេលចេញពីក្លឹប
"នែ៎លែង"manitaប្រាប់មិត្តគេឲលែងព្រោះនោះគ្រាន់តែជាការសម្ដែងប៉ុណ្ណោះ
"ឯងអត់អីទេហេស"
"ឯងបំផ្លាញផែនការយើងអស់គ្មានសល់ទេ"manitaចាប់ផ្ដើមមួរមៅ
"សុំទោស"
"តើស មិនអីទេ..."
<Suna>
"បន្លែៗស្រស់ៗបងទិញបន្លែអត់ពូរ"
"ទេ""ទេ"
"ចា៎..ហើយលក់មិនដាច់សោះ...ពូម៉ោងម៉ានហើយ"sunaសួរព្រោះដល់ពេលទៅរៀននៅ
"អ៎..ម៉ោង11ហើយ"
"ចា៎...អរគុណ...ហុើយអ្នកទិញតិចមេះងៃនឹង...ទៅផ្ទះសិន"
<1ម៉ោងក្រោយ>
"ឯងមកហើយឬ"suna
"ឃើញហើយចាំសួរ"manitaប្រើសំដីស្មើរ
"ឯង...មែនហើយលុយបងហ៎"
"អស់ហើយ"
"ស្អី....មួយព្រឹកអស់លុយ1លានឯង...ចុះបងបានអីបង់គ្រូទៅ"
"នោះជារឿងបងតើ"
"ឯង.....បានហើយនៅចាំផ្ទះបងទៅរៀន"
"ដឹងហើយ...."
<សាលា>
"អេមកហើយឬ"Nik
"អឺ...តោះចូលថ្នាក់"sunaនិយាយទាំងទឹកមុខមិនល្អ
"អឹម..."
<ល្ងាច>
"អេដើលេងហី"Nikចង់បបួលមិត្តព្រោះឃើញនាងមុខមិនស្រស់សោះ
"តែគ្នា..."sunaនាងមិនមានលុយហើយមិនចង់ឲប្អូននាងដឹងបើប្អូននាងដឹងថានាងដើរលេងហុឺហាដឹងតែនាងខឹងហើយហើយរុសរើរបស់របរបរកលុយចាយហើយ
"កុំភ័យយើងអ្នកចេញ...តែឯងគួរកការងារមួយទៅ"
"គ្នាមិនស្គាល់អ្នកណាទេ"
"ចាំគ្នាណែនាំ"កាពិតnikជាបងប្អូនជីដូនមួយjiminតែនាងមិនដែរប្រាប់នរណាទេ
"អឺ...."
<ដល់>
"ចូលទៅ"nikបបួលមិត្ត
"អេរមកក្លឹបធ្វើអីឬឯងចង់លក់ខ្ញុំ"
"ឯងគិតដល់ណាហើយ..ម៉ោះ"
"អេ......"
<ក្នុង>
"បងប្រុស"
"ហាស...អូរ"
"នេះឲនាងធ្វើការក្រុមហ៊ុនបងផង"Nik
"សួរស្ដីលោក"
"នាងមិចបានយំពេលនោះ"jimin
"គឺ...អត់ទេ"
"អ្នកទាំង2"nikឆ្ងល់នឹងគេព្រោះនាងមិនដែរឲមិត្តជួបនឹងបងទេ
"ពួកយើងធ្លាប់ជួបគ្នាហើយ"jimin
"ខ្ញុំឈ្មោះ Suna អាចហៅថា Suបាន"
"បាទ...jimin"jiminនិយាយហើយញញឹមបញ្ចេញមន្តស្នេហ៍គេ
"អ៎ ចឹងខ្ញុំនាំនាងទៅហើយ តោះ"
"លាហើយ"suna
<ស្អែក>
"បងមានលុយទេ"manita
"ទេ បងទៅហើយ"suna
"អេ....."
<ក្លឹប>
"លោក..."suna
"អ៎..អ្នកនាងsuឬ"មេការ
"..ចា៎.."
"..មកតាមខ្ញុំមក.."
"ចា៎..."
<Jimin>
តុក តុក
"ចូលមក.."jimin
"នេះលោក"មេការ
"ចេញទៅ.....នាងអង្គុយទៅ"
"បាទ"មេការ
"ចា៎"suna
"នាងនៅរៀនមែនទេ"
"ចា៎"
"អាយុម៉ាន"
"អឹ....20....."
"មានសង្សារនៅ"
"គឺ...នៅ..."
"និស្សិតឆ្នាំទីម៉ាន"
"ទី3"
"បាននាងជាប់ហើយ"
"..ចា៎.."
"ស្អែកមកទីនេះ"
"ចា៎.."
"ទៅ"
"ចា៎"ថារួចនាងក៍លាគេចេញទៅ
តឺង តឺង
[អាឡូ...]suna
[ជាប់អត់...]nik
[ជាប់...]
[បើមិនជាប់បងជីដូនយើងដឹងតែមួយអង្កត់អូសហើយ]
[ចឹងបានហើយ]
[អេ....]
ប្រពន្ធ័ទូរស័ព្ទក៍បានកាត់ផ្ដាច់~
"ហុើយ...បិទលឿងទៀតហាស"nikនិយាយទាំងចង់សើចតិចចង់ខឹងតិច
"ហុើយ...."sunaគេគិតថាពេលគេរៀនចប់ហើយតើគេនឹងរកអីចុះប្អូនគេនោះ
<ផ្ទះ>
"បងមកហើយឬ"manitaសួរចង់បានលុយដើរលេង
"អឺ...."suna
"បងមាន...."manitaចង់សួរតែsunaកាត់
"ប៉ុន្នឹងបានហើយម្ងៃៗគិតតែពីលុយ ឯងគិតតែពីដើរលេង អត់គិតរៀនទេ ការងារផ្ទះក៍មិនជួយ រៀនក៍មិនរៀន ឯងចង់សម្លាប់បងឬ"sunaនិយាយទាំងទឹកមុខអួលអាក់ព្រោះចង់យំ
".........."Manitaមិនបានខ្លាចពាក្យសម្ដីបងទេតែនាងមិនចង់តព្រោះបើ.តនាងនឹងអត់លុយចាយហើយ
