My boss is in love with me

Chapter 1:Bago nagsimula lahat

Maria P.O.V

Hi ako po si Maria Lopez isang employee nagtratrabaho sa isang syodad na tinawag na Manhattan City.Nagtratrabaho po ako bilang assistant ng boss ko,26 years old po ako ngayon at nakatira ako noon sa Ilo-ilo City sa Philippines ,you heard me Philippines.

Mahirap Lang kami noon at nakatira sa maliit na Kubo na tinawag naming bahay.

Walo lang kaming magkakapatid at lima lang ang hindi nakapagtapos sa pag-aaral dahil walang pera para ipang gastus sa mga gastusin sa paaralan .

Ako pala ay ika-anim sa walong magkapatid .

Ang lima naming magkapatid o ate at kuya namin ay naghahanap buhay na kasama si Papa at sila rin ang naghahanap ng pera para sa araw-araw naming gastusin at mayroon na silang pamilya ang Isa sa kanila .

Si mama naman ay nagkasakit sa puso at aking kapatid na si Roberto ay pumanaw na sa mundo sa sakit na " "Microscopic germs " o disease na kumakalat sa ating katawan masakit isipin pero kinaya parin namin mabuhay.

Nakapagtapos Lang kaming magkapatid na berto bunso ko at ako.

No'ng pumanaw sa mundo namin si Roberto umiyak nang umiyak si mama dahil sa sakit na nawalan sya ng anak.

Sinisisi parin ni mama ang sarili nya sa pagkawala ni Roberto,buntis PA no'n si mama Kay Berto dahil 4 years old pato nawalan ng buhay ang aming Ika pitong kapatid.

Nong isinilang na si Berto sa mundo na-isip parin ni mama si Roberto kaya pinangalan nya ang bunso namin na Berto dahil another word yon sa pangalan na Roberto.

Anyway tinapon nanamin ang sakit na dinanas namin Kay Roberto at nag focus sa pag-aaral.

Na graduate ako sa elementary at highschool at biglang na-isip ko na tumigil sa pag-aaral kasi sa Ilo-ilo noon ay hindi pwedeng makapag-aral ng college, guys kung sino man ang taga Ilo-ilo dito pasinsyahan nyo po ako dahil noon po ito at 26 years old po ako ngayon so marami pa akong alam dahil mas matanda pa ako sayo kasi birthday ko ay March 1994.

Nagtaka siguro kayo kung paano ako nakapagtapos ng pag-aaral kasi noon ay sa Manila Lang ang pwedeng makapag-aral sa college so magbabayad pa ako sa pamasahi sa jeep at sa iba't ibang gastusin sa school at sa condo at pagkain, kung aaral pa ako doon.

Feeling ko na wala na akong pag-asa na makapagtapos ng pag-aaral na-isip ko na bakit hindi nalang ako magaya nila ate at kuya na mayroon ng pamilya at hindi nakapagtapos ng pag-aaral.Masaya naman sila sa buhay nila hayyyst .

Sad ko don na time pero si mama ay naniniwala na makapagtapos ako ng pag-aaral dahil gabayan ako ng dios. Naniwala ako ni mama at nagdasal kaming dalawa na "Sana mabuti na ang kalagayan namin at masaya kaming mamuhay dito sa mundo at Sana wala nang Isa sa amin matulad ni Roberto na nawalan ng buhay at makatikim naman kami ng masarap na pagkain kahit minsan lang "amen .

But then meron isang miracle nangyari kasi si papa naghahanap ng mapagtratrabahoan noon at na accept sya sa isang mayaman na pamilya.

Nagtratrabaho doon si papa bilang driver.

Meron na yong kotse at motorcycle at phone Pero press ²× Lang ,hayst Nakalimutan ko yong tawag doon ako na basta yong press²× na Lang. Isa Lang ang phone namin galing kang papa.

Malaki ang sahod ni papa. Kaya nakapag-aral ako sa Manila.

Wala pa noon mga high tech na phone so hindi ako nakapagtawag sa pamilya kasi Isa Lang ang phone namin at kang papa yong phone na yon at wala naman ako yan sooo nakapagusap parin ako sa kanila kasi noon ay papel Lang na ipadala sa padalahan sa maliit na pasahan ang ginamit namin para nakapagusap.